Het Samuel de Zeehofje in Leiden Hoewel schrijnende armoede - zoals in de achttiende en negentiende eeuw - tegenwoordig bijna niet meer voorkomt is het goed te weten dat het Samuel de Zeehofje er nog is. Mijn voorvader Jacobus Weijers is molenaar in Zoeterwoude geweest en in 1855, als hij 65 jaar oud is, wordt het hem toegestaan huisje nummer zes te betrekken in dit hofje. Zijn oudtante, Willemijntje Montanje, heeft eveneens in het hofje gewoond. Jacobus woonde in ieder geval tot zijn overlijden in 1870 in het Samuel de Zeehofje aan de Doezastraat 18. Samuel de Zee bepaalde in 1724 bij testament dat de tien huizen, die hij op de plaats van een vroegere kaatsbaan liet bouwen, bewoond moesten worden door arme familieleden. Mochten deze er niet zijn, dan bestemde hij ze voor behoeftige alleenstaande vrouwen of weduwen, die tot de hervormde kerk behoorden. Zowel boven de ingangspoort aan de Doezastraat als boven de poort aan het einde van de lange toegang zijn gedenkstenen met teksten aang
Genealogie, voorouders, familie, archieven, geschiedenis: 't komt allemaal aan bod.