Barthel gezocht!

LEENDERT PIETERSZOON STORM (78) 1) Bron: Pixabay (public domain) In zeventiende-eeuws Amsterdam hangt boven de kamer van de kerkelijke consistorie de spreuk ‘’t is haast getrouwt, dat lange rouwt”. De Nederlandse bevolking lijkt deze wijze raad keurig te volgen. Ze trouwt laat, mannen in de zeventiende eeuw zo rond het 28-ste levensjaar; vrouwen rond hun 25-ste. Tot het midden van de negentiende eeuw zou dit zo blijven. Jonge mensen moeten dus lang wachten op een huwelijk. 2) Leendert maakt daar een potje van: als hij 27 is trouwt hij met Pietenella Vellekoop uit Naaldwijk die dan al 43 jaar oud is en een huwelijk met zeven kinderen achter haar heeft liggen! Geen wonder dat er geen kinders meer verschijnen. Dat weerhoudt hem niet om later een verhouding aan te gaan met Dirkje Klaasdochter Alenburg uit Ter Heijde, een stuk jongere meid, die hem kinderen schenkt. Aktes van scheiding met Pietenella zijn nergens te vinden en het is een klein wonder hoe Leendert S. zich weet te onttr

DAT ZAL ZE LEREN! Een paar kilometer van Hoorn verwijderd ligt Avenhorn, een klein dorpje met ook nu maar weinig inwoners. Er staat een oud kerkje en in het voormalig raadhuis had de veldwachter zijn kamer. En net als tegenwoordig waren er toen jongens, die kattenkwaad uithaalden en zich daarmee moeilijkheden op de hals haalden. We weten dat omdat we in het Register van het huis van Bewaring te Hoorn tussen volwassenen, die hun straf moesten uitdienen vanwege veroordeling wegens dronkenschap en zo, de namen lezen van twee jochies van twaalf jaar oud. Eén van die twee is Jacob Spaans, zoon van Pieter Spaans en Teunisje de Jong. Jacobs vader is een oudoom van mijn tante Annie Nieboer-Spaans, dan weet de lezer hoe het familieverband zit. Jacob en zijn vriendje Jan zijn wegens baldadigheid door de veldwachter opgepakt en door de kantonrechter te Hoorn op 8 juli 1887 veroordeeld tot een boete en één dag hechtenis. Op 12 november 1887 wordt de "Acte van overneming door den Cipier"

Van mijn vader heb ik in een eerdere post al eens vermeld dat hij een zekere kalligrafische vaardigheid bezat. Een voorbeeld daarvan is te zien op   http://barthelgezocht.blogspot.com/2018/08/de-biografie-van-mijn-vader-johannes.html Waarom nu weer deze post naar voren gehaald? Welnu, bij het ordenen van bestanden kwam ik een mooi staaltje van schrijfkunst tegen van een ambtenaar van de Burgerlijke Stand in Zeist, kijk maar: En als je dat dan weer vergelijkt met het gekrabbel in de akte van overlijden van Hendrik Verrijk in 1875:

Vandaag was het een mooie dag: volop zon, strak blauwe lucht en weinig wind. Een goed moment om er met de fiets op uit te trekken en in het bos te zoeken naar fraaie herfstkleuren. Slechts wandelaars en enkele bejaarden op de fiets vertoonden zich, geen racefietsers gezien,  🤞 dus vrije baan. Fietsroute Landgoederen Wassenaar Rode esdoorn Gele esdoorn Blad van de rode esdoorn Hazewinkelstraat in Leiden

ALWEER EEN NIEBOER MET CENTJES! Want op 16 november 1833 wordt de memorie van aangifte successie ingeleverd, waaruit kan worden opgemaakt dat de andere helft (de ene behoorde tot de nalatenschap van de eerder overleden echtgenote Jannetje van Pothoven) van de erfenis - het huis aan het Plein sectie B nummer 804 te Nijkerk - wordt verdeeld onder de kinderen. Zoon Roelof en dochter Maria treden tevens op als voogd voor de drie minderjarige kinderen. 1) De situering van het huis van Elbert (Bron: Beeldbank v/d Rijksdient voor het Cultureel Erfgoed) Een bladzijde uit de memorie van successie AMBTELIJKE DWALING? De bevalling van een tweeling duurt in de meeste gevallen niet veel langer dan de bevalling van één baby. Dat komt omdat tweelingen bij de geboorte vaak kleiner zijn dan andere baby's. Dit wordt weer veroorzaakt door de kleinere ruimte in de baarmoeder die de baby's ieder tot hun beschikking hebben. Omdat tweelingen dus vaak kleiner zijn, zijn de persweeën va