Barthel gezocht!

SCHEIDEN IN NEDERLAND Het aantal scheidingen in Nederland ligt al jaren rond de 30.000 per jaar: van 28.419 in 1990 via een hoogtepunt van 34.650 in 2000 naar 33.272 echtscheidingen in 2012. In Nederland is het huwelijk, inclusief de ontbinding daarvan, geregeld in Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek. 1) . In de jaren twintig van de vorige eeuw gingen minder dan 0,1% van de huwelijken op de klippen; het was in die tijd niet gebruikelijk om uit elkaar te gaan. Scheiden mocht alleen bij overspel, mishandeling of langdurige gevangenisstraf. Het zal niemand verbazen dat echtparen overspel voorwendden om toch te kunnen scheiden. IS JACOB WEL VREEMD GEGAAN? Het aardige is nu dat ik tot op heden in geen jaren een echtscheiding ben tegengekomen in het onderzoek naar mijn voorouders. Totdat ik het onderzoek naar "de koude kant" startte en op Jacob Groot ben gestuit, een broer van Arie (Adrianus Groot nummer 12, waarover ik eerder berichtte), die net als zijn vader het beroep van

Het is maandagmorgen half tien, het is “mauvais temps” (het giet, de ene na de andere bliksemstraal schiet door de lucht) en we rijden richting Carpentras. Het controlelampje, dat over het niveau van de olie (“l’huile”) gaat zegt dat we moeten aftappen 1) en daarom rijden we naar de VW dealer om daarover raad te vragen. Zal wel weer hartstikke druk zijn bij zo’n dealer, net als vorig jaar toen de turbo er mee ophield in Valence. Nee, hier was geen sterveling te bekennen en binnen twintig minuten stonden we weer buiten. Volgens de juffrouw van Volkswagen Bymycar stond de “jauge” (peilstok) precies goed, het teveel aan olie was “drainé” (afgetapt) en we konden gewoon weer op pad. Er waren geen kosten en ik kon haar wel “embrasser” (kussen). 1) (Het was mijn eigen stomme schuld: had olie bijgevuld terwijl het niet nodig was…)

TWAALF AMBACHTEN MAAR GEEN DERTIEN ONGELUKKEN Arie wist van aanpakken. In het Militieregister hebben we al kunnen lezen dat hij in 1908 broodbakker was, waaraan ik eerst heb getwijfeld, hoewel zijn vader het zelfde beroep uitoefende. Toch vond ik een bevestiging in een deel van een gedicht, dat ik in het archief vond ter gelegenheid van zijn veertigjarig huwelijk, van een onbekende feestvierder: "zy "1)   Broodbakker dus, en timmerman (volgens de persoonskaart ook wel een houtbewerker genoemd), aanspreker en bode bij de Eerste Heilooer Begrafenisvereeniging “De Laatste Eer” 2) , aannemer/makelaar 3) , opnemer gasbedrijf 4) . En natuurlijk caféhouder 4) , dat hebben we al in een eerdere post kunnen lezen. ON(T)ROEREND GOED Harry de Raad werkt bij het Regionaal Archief Alkmaar en met hem heb ik al eerder contact gehad. Op mijn verzoek duikt hij nog eens in de stoffige dozen en stuurt me twintig kantjes notariële aktes via de mail. Wel eerst even betalen, maar ja, elk

ADRIANUS GROOT (12) 1889-1974 EN JANS STÜTNER (13) 1889-1967 ARIE PROBEERT ZIJN SNOR TE DRUKKEN Het Garderegiment Grenadiers en Jagers is opgericht in 1829 en daarna vaak gewijzigd. Het Koninklijk Besluit nr. 104 van 7 juli 1829 beval “de oprichting van een afdeling (= 3 bataljons) Grenadiers en twee bataljons Jagers” . Zij moeten “onder het oog des Konings” dienstdoen, wat inhoudt dat ze daar worden gelegerd, waar de Koning regeert. Zo vingen ze in Brussel in augustus 1830 de eerste klap van de Belgische opstand op en beveiligden ze Den Haag in 1914-1918. 1) En wat zullen de ouders van Arie trots op hem zijn geweest dat hij bij dit regiment mocht dienen. Arie vond het echter maar niets en probeerde door aan te wenden dat hij zweetvoeten en open voeten had er onder uit te komen maar dat lukte hem niet. 2) Op 2 mei 1909 werd hij ingelijfd bij de Jagers, 1 april 1913 bij de Grenadiers en op 1 augustus 1916 bij de Landweer. 3) Militieregister ARIE KRIJGT HET HEEN EN WEER He

't blijft mooi spul: eendjes in de sloot langs de Hofweg, Zoeterwoude in de Vlietlanden de Ruigekade, Leiderdorp en Klazina 117 draait plaatjes op het fietspad van de Elfenbaan bij Zoeterwoude-Rijndijk

PIETER GROOT (6) 1920-2011 EN GEERTRUIDA CORNELIA RIJNTJES (7) 1917-1993 Pieter Groot ca 1935 WANDELAAR Kijk ‘m eens stevig doorstappen, die Pieter Groot. Tenminste, dat zien we hem doen op foto’s uit 1941 van de Zaanse “Wandelsportvereniging Het Laatste Loodje”, die nog steeds bestaat. Doorlopen vond hij leuk maar aan spullen weggooien had hij een hekel: gelukkig maar. Want dozen vol documenten heb ik doorgeploegd om tot dit verhaal te komen. REKENAAR Op een mooie zonnige winterdag in maart 1920 doet Adrianus Groot aangifte van de geboorte van zijn tweede kind: Pieter. Over zijn jongste jaren is niets bekend maar op de middelbare school was Piet een echte zesjesman. Met enkele uitschieters naar boven en beneden: zo bleek de afkeer voor het vak geschiedenis (zowel op de eindexamenlijst MULO-A als B) uit de vieren en vijven. Ja, en rekenen kon hij als de beste, want met algebra scoorde hij gemiddeld een acht. En ook de puntenlijsten bij het Praktijkdiploma Boekhouden

Even een kort verslagje van de afgelopen vakantie in Saillans, dat ligt in de Franse Drôme, deels in de Provence. Een aantrekkelijk gebied met heuvels, oude stadjes en dorpen maar ook vlakbij de uitlopers van de Alpen, zoals de Vercors. Daar lag de sneeuw nog op de passen en de toppen van de bergen, zoals hier bij de Col de la Lachau op zo’n 1400 meter hoogte. Verder naar het noorden ligt de spectaculaire Combe Laval. Met even verderop het fotogenieke Pont-en-Royans met balkons, “hangend” boven de rivier de Bourne In Mirmande kun je lekker eten maar het dorp ziet er een beetje “aangeharkt” uit: eigenlijk alles een beetje te netjes gerestaureerd. Montélimar is gezellig, authentiek, compact en bekend van de noga. En in Saou hebben we pannenkoeken gegeten, nog nooit gedaan in Frankrijk; een aanrader. Je moet zijn in een smal straatje tegenover de Mairie. eentje met appel... ...en eentje met beurre salé