Doorgaan naar hoofdcontent

Een biografie van Adrianus Groot (12) 1889-1974

ADRIANUS GROOT (12) 1889-1974
EN
JANS STÜTNER (13) 1889-1967


ARIE PROBEERT ZIJN SNOR TE DRUKKEN
Het Garderegiment Grenadiers en Jagers is opgericht in 1829 en daarna vaak gewijzigd. Het Koninklijk Besluit nr. 104 van 7 juli 1829 beval “de oprichting van een afdeling (= 3 bataljons) Grenadiers en twee bataljons Jagers”. Zij moeten “onder het oog des Konings” dienstdoen, wat inhoudt dat ze daar worden gelegerd, waar de Koning regeert. Zo vingen ze in Brussel in augustus 1830 de eerste klap van de Belgische opstand op en beveiligden ze Den Haag in 1914-1918. 1) En wat zullen de ouders van Arie trots op hem zijn geweest dat hij bij dit regiment mocht dienen. Arie vond het echter maar niets en probeerde door aan te wenden dat hij zweetvoeten en open voeten had er onder uit te komen maar dat lukte hem niet. 2) Op 2 mei 1909 werd hij ingelijfd bij de Jagers, 1 april 1913 bij de Grenadiers en op 1 augustus 1916 bij de Landweer. 3)

Militieregister

ARIE KRIJGT HET HEEN EN WEER
Het is maandag 16 april 1917 en de zon schijnt flink maar ’t is wel een beetje fris vandaag. 4) We zitten aan tafel bij notaris A.P.H. de Lange in Alkmaar en hebben flink de zenuwen. Voor ƒ 4.500 gaat Jan Kuyper Janszoon een woonhuis met werkplaats en erf aan het Schoolpad te Heiloo kadastraal bekend onder sectie A nummer 1748 groot ca 35 ca. overdragen aan onze Arie. Waar haalt hij toch de centen vandaan, al staat er in de index dat er sprake is van koop met hypotheek?
Enfin, het huis aan de Ramen 14a in Alkmaar, waar hij met zijn lief Jansje Stütner in 1914 is gaan wonen 5) zal te klein zijn geworden na de geboorte van de eerstelinge: Arie keert terug naar Heiloo. Maar niet voor altijd. En daarna ook niet…



HOTEL CAFE CERES RESTAURANT
Alkmaar is een prettige stad om in te wonen en te werken. Vlakbij het centraal station ligt de Spoorbuurt, een aantrekkelijk wijkje van ruim honderd jaar oud. Halverwege de jaren tachtig is de gemeente van mening dat er aan de Helderscheweg, die langs de wijk loopt best wel wat nieuwbouw mag komen. Daartoe moet o.a. een hotel Ceres wijken en in mei 1986 geeft de gemeente toestemming aan Vastgoed Holland B.V. om het te slopen. 6) Helaas, dat kan niet doorgaan: het pand is gekraakt. Gelukkig zeggen de krakers toe dat ze na veertien dagen het gebouw zullen verlaten. 7) Maar waarom toch die belangstelling voor dit hotel. Welnu, half november 1942 doet ene A.J. Bruin het Hotel Ceres Helderscheweg 20 over aan A. Groot: 8)
Heldersche Courant 28 November 1942
Onze Arie dus, want dat kunnen we aantonen aan de hand van de persoonskaart. 9) Het hotel genoot ook in de omgeving een zekere bekendheid: zo werd er in 1943 bijvoorbeeld gedamd om het kampioenschap van Noord-Holland 10) en mevrouw Sellestri, een erkend getest helderziend trance medium, voorspelde er in 1946 de toekomst. 11) Arie meende er zelfs goed aan te doen zijn nieuwjaarwensen te publiceren. 12)




ZWART GAT
Kijk, dit is een zwart gat: de periode tussen 1946 en 1968. Hierin is over Arie en Jansje niets te vinden in het archief, behalve een menu en een feestlied ter gelegenheid van het veertigjarig huwelijksfeest en een kampkaart uit 1960. Wat die twee op hun 71ste met een kampkaart moesten is mij een raadsel…



HET WESTERLICHT
“Westerlicht staat te verpauperen. Doe er wat aan – PVDA Alkmaar
Monumentaal Pand Huize Westerlicht in slechte staat - OPA-Alkmaar 13)
Westerlicht Alkmaar staat te koop!”
En nog veel meer van dat soort kreten uit de politiek, kon je enkele jaren geleden in de Alkmaarse kranten lezen.

Op een nu niet meer bestaande website kon ik enige jaren geleden lezen: “Bejaarden uit heel Nederland konden in Huize Westerlicht terecht, al was het specifiek bedoeld voor de ouderen in het gebied van de hervormde classis Alkmaar, ruwweg begrensd door Texel, Limmen en Obdam. Gesticht door de ‘Vereniging van diaconieën’ in dit gebied, brak Westerlicht radicaal met de traditie van de vroegere diaconiehuizen, waar oude mannen en vrouwen vaak per sekse gescheiden en sober voorzien op hun einde zaten te wachten. Huize Westerlicht was daarentegen bijna luxueus te noemen. De bewoners mochten gaan en staan waar ze wilden. Er was een eigen keuken, broodbakkerij en wasserij. Alle bewoners hadden vrije geneeskundige hulp en medicijnen. Er was een bibliotheek met 2000 boeken, en een concert- en toneelzaal met 250 zitplaatsen. Elke 14 dagen organiseerde men een uitvoering, zang, dans of film. Hoewel Westerlicht bedoeld was voor alle sociale lagen, bestond de populatie in de praktijk vooral uit de wat rijkere bejaarden.” Nadat Jansje in 1967 was overleden vond Arie dat het wel mooi was geweest en trok zich in 1968 terug in dit degelijke rusthuis, waar ik hem in de tijd dat ik in Alkmaar werkte in lunchtijd nog wel eens heb bezocht.

Huize Westerlicht, Alkmaar 14)

Bronnen
1) Wikipedia
2) Militieregisters
3) Een reserveleger van vrijwilligers of dienstplichtigen. Deze reservestrijdkrachten moesten vaak om de zoveel jaar op herhalingsoefening. Het doel van een landweer naast de reguliere krijgsmacht is om indien nodig in korte tijd een groot aantal soldaten te kunnen mobiliseren. (Wikipedia)
4) www.datum.nl
5) Woningkaarten Alkmaar 1910-1939 Boek 18 via FS im 659
6) Besluit van Burgemeester en Wethouders van Alkmaar Nr. 4 (Rov)/3422 d.d. 13 mei 1986
7) Brief van 1 mei 1986 van Vastgoed Holland B.V. aan de gemeente Alkmaar
8) Heldersche Courant 28-11-1942: “Inschrijvingen in het Handelsregister 17-24 Nov. Wijzigingen.”
9) Het Nationaal Register Overledenen (NRO) bevat de persoonsgegevens van overledenen inwoners van Nederland vanaf 1939. Het bestaat uit de persoonskaarten van de tussen 1939 en 1 oktober 1994 overledenen, en de digitale gegevens van de inwoners die daarna zijn overleden. Het CBG bezit de persoonskaarten van overledenen en kan vanuit de elektronische bevolkingsregistratie ‘persoonslijsten’ genereren (Bron: CBG)
10) Dagblad voor Noord-Holland 05-10-1943
11) De Vrije Alkmaarder 14-10-1946
12) Alkmaarsche Courant 31-12-1946
13) Onafhankelijke Partij Alkmaar
14) De foto is van www.ditisalkmaar.nl gemaakt door R.Sierag en E.M.Schipper

Reacties

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde

De mezenkast Update 18 juli 2021

In maart kreeg ik voor mijn verjaardag een mooi cadeau: een minicamera voor de mezenkast in de lijsterbes in de achtertuin. Daar hebben we al jaren succesvolle broedsels van koolmezen.  Aanvankelijk bleef de kast dit jaar onbewoond vanwege de kou in de lente maar half april was het zo ver. Er werden wat takjes naar binnen gegooid, die af en toe weer werden verplaatst.   Hoopvol keken we regelmatig naar het scherm van de iPad: er gebeurde niets meer.   “Zeker opgevreten door de katten” , mopperden we, hoewel we toch een kattengordel om de stam van de boom hadden laten bevestigen.  Tot onze verbazing bleken de koolmezen vorige week toch weer aan het werk te zijn gegaan. Of het ging om het zelfde koppel is niet bekend. Ze hebben ten slotte geen rugnummer.   Intussen is er een laag van mos, kleine takjes en hondenhaar ontstaan, dat door het vrouwtje wordt verbouwd tot een nestje. We noemen haar Neeltje.  De rol van de man (Arie) is tot nu toe alleen die geweest van – mede - aangever van

Ik had een oom...

Lang geleden maakte de schrijver Godfried Bomans deel uit van een panel in het radioprogramma Kopstukken. Mensen uit het publiek konden hem vragen stellen en vaak begon Bomans na enkele seconden wachten met "Ik had vroeger een oom..." om daarmee zijn betoog te beginnen. Nu had ik vroeger óók een oom en die bezat een motor, kijk maar: We zien hier Hendrik Christiaan (Henk) Barthel, een broer van mijn vader. De motor is een 500CC TWN S uit 1925, topsnelheid 130 kilometer per uur; TWN staat voor Triumph Werke Nürnberg. Waarom nu dit verhaal? Welnu, onlangs wilden mijn oudste zoon en zijn vriend mijn gereedschapskist lenen om een oude motor aan de praat te krijgen, die de vriend op de kop had getikt. Na enig sleutelen was hij erin geslaagd en het één en ander is op film vastgelegd. Zet het volume van je luidsprekers maar wijd open en luister vooral naar de claxon. Enjoy!