Doorgaan naar hoofdcontent

Ik had een oom...

Lang geleden maakte de schrijver Godfried Bomans deel uit van een panel in het radioprogramma Kopstukken. Mensen uit het publiek konden hem vragen stellen en vaak begon Bomans na enkele seconden wachten met "Ik had vroeger een oom..." om daarmee zijn betoog te beginnen. Nu had ik vroeger óók een oom en die bezat een motor, kijk maar:


We zien hier Hendrik Christiaan (Henk) Barthel, een broer van mijn vader. De motor is een 500CC TWN S uit 1925, topsnelheid 130 kilometer per uur; TWN staat voor Triumph Werke Nürnberg.
Waarom nu dit verhaal? Welnu, onlangs wilden mijn oudste zoon en zijn vriend mijn gereedschapskist lenen om een oude motor aan de praat te krijgen, die de vriend op de kop had getikt. Na enig sleutelen was hij erin geslaagd en het één en ander is op film vastgelegd. Zet het volume van je luidsprekers maar wijd open en luister vooral naar de claxon.
Enjoy!





Reacties

  1. Unknown28 augustus 2018 om 22:50

    Hahaha, leuk stukje!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Cees Barthel28 augustus 2018 om 23:28

    Hoe was dat liedje ook al weer... Oh ja: "als de rook om je hoofd is verdwenen..."

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Gesiena29 augustus 2018 om 10:45

    Hij doet het.... Of niet? Ja toch!!!En wat maakt hij een soepel mooi zwaar 'mannengeluid'....
    Het toetertje ... uuhhh?
    Misschien op marktplaats nog een claxon te vinden?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Cees Barthel29 augustus 2018 om 11:19

      Op het tweede filmpje is toch duidelijk een claxon te horen. Misschien moet je het volume wat hoger draaien.

      Verwijderen
  4. Cees Barthel30 mei 2019 om 10:07

    Hier lees je meer over Henk Barthel: https://barthelgezocht.blogspot.com/2019/04/hendrik-christiaan-henk-barthel-een.html

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Arjen van Gorsel20 oktober 2021 om 11:54

    Beste Cees, een wat late reactie....

    Wat een schitterende foto van jouw oom Henk. De motorfiets is een TWN model T350 en wel van het bouwjaar 1932 (te herkennen aan o.a. de "platte" Bosch claxon rechts onder de koplamp). De motorfiets is inderdaad door de Duitse Triumph Werke Nürnberg gebouwd welke in Nederland haar producten onder de merknaam TWN verkocht. Je oom moet een voorliefde voor praktische accessoires hebben gehad, getuige de prachtige tas aan de voorvork met speciale ophangbeugel! Ook de gemonteerde spiegel is iets bijzonders, die zie je op foto's van dertigerjaren motorfietsen zelden.

    Het betreft het eerste model met een door TWN zelfgebouwde viertaktmotor (hiervoor werden deze ingekocht bij het Engelse Triumph moederbedrijf en vanaf 1930 bij Motosasoche (MAG) uit Zwitserland. Dit 350cc motorblok is door TWN onder licentie van MAG gebouwd en heeft een technisch interessante constructie met gecombineerde kop- en zijkleppen.

    Ik heb zelf al lang een passie voor TWN motorfietsen. Ik heb vorig jaar van de familie Vink uit Leiden eenzelfde model T350 (bouwjaar 1931) mogen overnemen, iets waar ik erg trots op ben. Deze motor is altijd bij hen in de familie geweest maar moet nog opgeknapt gaan worden.

    Met vriendelijke groet,

    Arjen van Gorsel

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Cees Barthel21 oktober 2021 om 10:05

    Dag Arjen,
    Wat een leuke reactie! Hartelijk dank daarvoor.
    En wat een gedrevenheid voor de motor klinkt er in je verhaal.

    Heel erg lang heeft mijn oom er niet van mogen genieten want in 1934 kwam hij door een val van zijn motor te overlijden; hier kun je dat lezen: https://barthelgezocht.blogspot.com/2019/04/hendrik-christiaan-henk-barthel-een.html

    Met hartelijke groet,
    Cees Barthel

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde
Een reactie posten
Meer lezen

De biografie van mijn vader Johannes Jacobus (Jan) Barthel (4) 1903-1968 deel 3

DE TWEEDE WERELDOORLOG Inleiding Bij het verzamelen van gegevens rond de familie blijven veel vragen onbeantwoord. Het is immers kort na de oorlog - maar ook nog lang daarna - niet gebruikelijk dat er uitgebreid wordt stilgestaan bij de oorlogsperiode. “Het land moet worden opgebouwd; de handen uit de mouwen!” is het parool. Natuurlijk wordt er door de oud-verzetsstrijders wel herdacht, maar alleen tijdens de herdenking op 4 mei en op de vergaderingen en bijeenkomsten van de Bond van Oud Illegale Werkers (BOIW), waarvan mijn vader lid is geweest. Verder wordt er vooral gezwegen. Veel oud-verzetsstrijders komen daardoor in psychische problemen en ook mijn vader ontkomt niet aan een naoorlogse depressie. Dat is vanwege mijn toen nog jonge leeftijd mij ontgaan; mijn zus weet daarover te vertellen. Eigenlijk is het in het licht van de vooroorlogse jaren opmerkelijk dat degenen, die het meeste durfden, die de meeste onderduikers helpen, de communisten en de gereformeerden zijn, uiterst
2 reacties
Meer lezen

Ging Opa Barthel in de fout?

Vaak kom ik niet in Haarlem en als ik er ben mag ik graag door de Zijlstraat lopen. Als jochie op de HBS bracht ik voor ƒ0,25 per boek bestellingen rond voor een boekhandel uit die straat. Nieuwe boeken roken toen een beetje naar melkchocola soms, of naar vanille, niet zo chemisch zoals nu.   Een straat met geschiedenis, denk maar aan de overval op het distributiekantoor van mijn vader in 1944 http://barthelgezocht.blogspot.com/2018/08/de-biografie-van-mijn-vader-johannes_13.html . Via de Pandpoort liep ik ’s zaterdags naar de personeelsingang om mijn vader af te halen van zijn werk.    Pandpoort aan de Zijlstraat (Wikimedia, Publiek domein)   De straat komt uit op de Barteljorisstraat met het museum van Corrie ten Boom, ook vol geschiedenis. Mijn broer Wim en ik kochten in die straat onze rails voor de eerste opwindtreintjes van Fleischmann, later elektrisch.   In de Zijlstraat staat al eeuwenlang de herberg en verkooplokaal “De Gouden Leeuw”. De winkelpui beneden is vandaag de da
Een reactie posten
Meer lezen