Doorgaan naar hoofdcontent

De biografie van mijn vader Johannes Jacobus (Jan) Barthel (4) 1903-1968 deel 2

TUSSEN DE WERELDOOORLOGEN
Na het verlaten van de lagere school gaat Jan waarschijnlijk al spoedig werken, want als hij veertien jaar is overlijdt zijn vader. En met tien kinderen, die moeten worden opgevoed zal elke gulden voor moeder Cornelia welkom zijn geweest want weduwepensioen bestaat nog niet. Hij slaagt er wel in om in zijn vrije tijd te leren en de Handelsavondschool te doorlopen. Hij leert daar onder meer zich de kalligrafie eigen te maken. Dat zal hem in de tweede wereldoorlog nog goed van pas zijn gekomen bij het vervalsen van eigendomspapieren en andere documenten.

Een bladzijde uit het werkboek kalligrafie

Op het moment van huwen in 1932 met Willempje (Wil) Nieboer werkt hij als in- en verkoper bij groothandel Giebels (lood, ijzer en koper) te Haarlem en verdient daar een goed loon. Althans, daar lijkt het op: ze maken reisjes naar Duitsland en Zwitserland: foto's in het oude familieboek getuigen daarvan.
In de jaren dertig verandert Nederland snel: de Afsluitdijk komt klaar, de Zuiderzee is getemd en de grote droogmakingen in het IJsselmeer beginnen. Het aantal auto’s neemt explosief toe en verschijnselen als vrije tijd en vakantie duiken op. De hogere middenklasse gaat over de grenzen en bezoekt Duitsland of Zwitserland, net als mijn ouders dat doen, zoals hierboven al genoemd. In het familiefotoboek trof ik een foto aan van een botenhuis bij Luzern in het Zwitserse Vierwoudstedenmeer ; in 2007 varen Irma en ik langs hetzelfde botenhuis.

Het botenhuis aan het Vierwoudstedenmeer in de jaren dertig van de vorige eeuw...

... en in 2007
Halverwege de jaren dertig begint het te gisten in Europa: Mussolini en Hitler vallen resp. Ethiopië en Oostenrijk binnen en vooral in Afrika vloeit veel bloed. In Duitsland neemt de vervolging van joden na de Kristallnacht (zie hieronder) in 1938 groteske vormen aan en in Nederland krijgt de NSB voet aan wal.

Vernielde Joodse winkel in Magdeburg 1)
De Kristallnacht (ook wel Nacht van het gebroken glas) was een door de nazi's georganiseerde actie (pogrom) gericht tegen de Joodse bevolking in Duitsland. De Kristallnacht vond plaats in de nacht van 9 op 10 november 1938. In heel Duitsland werden Joden en hun bezittingen aangevallen. Er werden 1400 synagogen in brand gestoken en gesloopt. Ongeveer 7500 winkels en bedrijven van Joden werden vernield. Ook Joodse huizen, scholen, begraafplaatsen en ziekenhuizen moesten het ontgelden. Het werd de brandweer verboden om de branden te blussen. Volgens eerste verslagen werden tijdens de Kristallnacht 96 Joden op straat vermoord. Ook in Oostenrijk en Sudetenland werden Joden aangevallen en hun bezittingen vernield. Meer recente onderzoekingen stellen het aantal echter op meer dan 400 Joden die tussen 7 en 13 november vermoord of tot zelfmoord gedreven werden. Voegt men hierbij het aantal doden in de concentratiekampen waar direct na 10 november ongeveer 30.000 joodse jongere en gezonde mannen werden opgesloten, dan komt men bij een getal van meer dan 1400. Nazipropagandaminister Joseph Goebbels wordt gezien als het brein achter de Kristallnacht.

De naam Kristallnacht verwijst naar het vele glaswerk dat tijdens deze aanvallen werd vernield. Van joodse zijde werd later bezwaar gemaakt, zij vonden de naam te eufemistisch gegeven de ernst van de gebeurtenissen. Sindsdien worden er in Duitsland ook andere namen gebruikt zoals Reichspogromnacht en Novemberpogrome 1938.
Bron: Wikipedia

1) Bundesarchiv Bild 146-1970-083-44

Reacties

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde

De biografie van mijn vader Johannes Jacobus (Jan) Barthel (4) 1903-1968 deel 3

DE TWEEDE WERELDOORLOG Inleiding Bij het verzamelen van gegevens rond de familie blijven veel vragen onbeantwoord. Het is immers kort na de oorlog - maar ook nog lang daarna - niet gebruikelijk dat er uitgebreid wordt stilgestaan bij de oorlogsperiode. “Het land moet worden opgebouwd; de handen uit de mouwen!” is het parool. Natuurlijk wordt er door de oud-verzetsstrijders wel herdacht, maar alleen tijdens de herdenking op 4 mei en op de vergaderingen en bijeenkomsten van de Bond van Oud Illegale Werkers (BOIW), waarvan mijn vader lid is geweest. Verder wordt er vooral gezwegen. Veel oud-verzetsstrijders komen daardoor in psychische problemen en ook mijn vader ontkomt niet aan een naoorlogse depressie. Dat is vanwege mijn toen nog jonge leeftijd mij ontgaan; mijn zus weet daarover te vertellen. Eigenlijk is het in het licht van de vooroorlogse jaren opmerkelijk dat degenen, die het meeste durfden, die de meeste onderduikers helpen, de communisten en de gereformeerden zijn, uiterst

Ging Opa Barthel in de fout?

Vaak kom ik niet in Haarlem en als ik er ben mag ik graag door de Zijlstraat lopen. Als jochie op de HBS bracht ik voor ƒ0,25 per boek bestellingen rond voor een boekhandel uit die straat. Nieuwe boeken roken toen een beetje naar melkchocola soms, of naar vanille, niet zo chemisch zoals nu.   Een straat met geschiedenis, denk maar aan de overval op het distributiekantoor van mijn vader in 1944 http://barthelgezocht.blogspot.com/2018/08/de-biografie-van-mijn-vader-johannes_13.html . Via de Pandpoort liep ik ’s zaterdags naar de personeelsingang om mijn vader af te halen van zijn werk.    Pandpoort aan de Zijlstraat (Wikimedia, Publiek domein)   De straat komt uit op de Barteljorisstraat met het museum van Corrie ten Boom, ook vol geschiedenis. Mijn broer Wim en ik kochten in die straat onze rails voor de eerste opwindtreintjes van Fleischmann, later elektrisch.   In de Zijlstraat staat al eeuwenlang de herberg en verkooplokaal “De Gouden Leeuw”. De winkelpui beneden is vandaag de da