Doorgaan naar hoofdcontent

Een biografie van Pieter Groot (24) 1849-1919

Even kijken waar Pieter staat in de familie:
Frits Groot >>> Pieter (Piet) Groot >>> Adrianus (Arie) Groot >>> Pieter Groot


BAKKERS, OPGELET!
Het is oorlog! Nou ja, niet met ons maar wel in de rest van de wereld, wij zijn neutraal: Eerste Wereldoorlog. De Engelsen zijn benauwd dat wij spullen verkopen en verschepen naar de Duitsers en die zijn weer angstig dat wij hetzelfde doen naar de Engelsen. Kortom, het wordt lastig om zaken te doen met het buitenland en het ging net zo lekker. Zeeblokkades worden ingesteld, Nederlandse schepen worden aan de ketting gelegd en de bevolking is de pisang: op allerlei gebieden, vooral van voedsel ontstaan tekorten. Een ingezonden brief in het Rotterdamsch
Nieuwsblad illustreert dat:
“Rotterdam, 17 Juni 1916
Gelijke monniken, gelijke kappen.
Men kan heden ten dage geen courant of schrift ter hand nemen of men leest van deze of gene schaarschte. Nu is steller dezes paarden-vleeschhouwer en kan zich voor zichzelven en zijn clientèle geen vak indenken waar de toestand zoo onhoudbaar is als juist in dit vak. Zou nu voor dit artikel, wat in hoofd zaak toch een volksvoeding is, ook niet iets gedaan kunnen worden? Daar de toestand gedurende de mobilisatie toch allertreurigst is en de verkooper geheel ten onder gaat, daar de inkoopsprijzen wel 3 à 4 maal verhoogd of gestegen zijn en de verkoopsprijzen daar geen gelijken gang mede houden, dus is dat voor hem letterijk de ondergang. De varkensslager krijgt distributie-varkens, de aardappelhandelaar krijgt Regerings-aardappelen, de melkboer Regeeringskaas
en -eieren, de kruidenier erwten en boonen, de bakker tarwemeel, enz. enz. en wat
zullen wij als toch trouwe burgers krijgen?” 1)

Schilderij van het huis van Pieter en Anna


Na het voorgaande begin ik te begrijpen waarom vanaf 1914 in verschillende aktes van de Burgerlijke Stand het beroep van Pieter van ruim 35 jaar broodbakker veranderde in landbouwer: het meel was niet meer te krijgen en hij zocht naar een andere vorm van levensonderhoud. Een vermogen heeft hij er niet mee vergaard want we vinden hem niet terug in de memories van successie voor het erfrecht.

REGELTJES, REGELTJES, REGELTJES
Kijk, dit is één van de bijlagen van de Huwelijksakte van de Burgerlijke Stand, toen Pieter in 1876 te Jisp met Anna Roos trouwde:


“Wij Willem III, bij de gratie Gods, Koning der Nederlanden, Prins van Oranje-Nassau, groothertog van Luxemburg, enz., enz., enz., Op de gemeenschappelijke voordragt van Onze Ministers van Oorlog, Marine en Binnenlandsche Zaken, van 29 November 1870, n. 60P, van 5 December daaraanvolgende,…” en dat gaat dan nog bladzijden zo door. De lezer zal zich afvragen: waar gaat dit heen? Wel, naar het “Besluit van 3 Maart 1871, houdende vaststelling van het reglement op het geneeskundig onderzoek omtrent de geschiktheid voor de dienst…” enz. of wel de regeltjes, die worden gehanteerd bij b.v. het afkeuren van een dienstplichtige. Daarvoor werden allerlei codes gehanteerd zoals in paragraaf 2: “N°. 82. Misvorming van het hoofd, waardoor het dragen van het hoofddeksel verhinderd wordt.” En ja, dat was Pieter dus overkomen: pech en dus vrijgesteld voor militaire dienst. 2)


Bronnen
1) Met dank aan Gem Magazine voor het “inkoppen”
2) Huwelijkse bijlage bij het huwelijk Burgerlijke Stand 13 februari 1876 aktenr. 1


Reacties

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde

De biografie van mijn vader Johannes Jacobus (Jan) Barthel (4) 1903-1968 deel 3

DE TWEEDE WERELDOORLOG Inleiding Bij het verzamelen van gegevens rond de familie blijven veel vragen onbeantwoord. Het is immers kort na de oorlog - maar ook nog lang daarna - niet gebruikelijk dat er uitgebreid wordt stilgestaan bij de oorlogsperiode. “Het land moet worden opgebouwd; de handen uit de mouwen!” is het parool. Natuurlijk wordt er door de oud-verzetsstrijders wel herdacht, maar alleen tijdens de herdenking op 4 mei en op de vergaderingen en bijeenkomsten van de Bond van Oud Illegale Werkers (BOIW), waarvan mijn vader lid is geweest. Verder wordt er vooral gezwegen. Veel oud-verzetsstrijders komen daardoor in psychische problemen en ook mijn vader ontkomt niet aan een naoorlogse depressie. Dat is vanwege mijn toen nog jonge leeftijd mij ontgaan; mijn zus weet daarover te vertellen. Eigenlijk is het in het licht van de vooroorlogse jaren opmerkelijk dat degenen, die het meeste durfden, die de meeste onderduikers helpen, de communisten en de gereformeerden zijn, uiterst

Ging Opa Barthel in de fout?

Vaak kom ik niet in Haarlem en als ik er ben mag ik graag door de Zijlstraat lopen. Als jochie op de HBS bracht ik voor ƒ0,25 per boek bestellingen rond voor een boekhandel uit die straat. Nieuwe boeken roken toen een beetje naar melkchocola soms, of naar vanille, niet zo chemisch zoals nu.   Een straat met geschiedenis, denk maar aan de overval op het distributiekantoor van mijn vader in 1944 http://barthelgezocht.blogspot.com/2018/08/de-biografie-van-mijn-vader-johannes_13.html . Via de Pandpoort liep ik ’s zaterdags naar de personeelsingang om mijn vader af te halen van zijn werk.    Pandpoort aan de Zijlstraat (Wikimedia, Publiek domein)   De straat komt uit op de Barteljorisstraat met het museum van Corrie ten Boom, ook vol geschiedenis. Mijn broer Wim en ik kochten in die straat onze rails voor de eerste opwindtreintjes van Fleischmann, later elektrisch.   In de Zijlstraat staat al eeuwenlang de herberg en verkooplokaal “De Gouden Leeuw”. De winkelpui beneden is vandaag de da