De mezenkast Update 18 juli 2021

In maart kreeg ik voor mijn verjaardag een mooi cadeau: een minicamera voor de mezenkast in de lijsterbes in de achtertuin. Daar hebben we al jaren succesvolle broedsels van koolmezen. 

Aanvankelijk bleef de kast dit jaar onbewoond vanwege de kou in de lente maar half april was het zo ver. Er werden wat takjes naar binnen gegooid, die af en toe weer werden verplaatst. 

 Hoopvol keken we regelmatig naar het scherm van de iPad: er gebeurde niets meer.  

“Zeker opgevreten door de katten”, mopperden we, hoewel we toch een kattengordel om de stam van de boom hadden laten bevestigen. 

Tot onze verbazing bleken de koolmezen vorige week toch weer aan het werk te zijn gegaan. Of het ging om het zelfde koppel is niet bekend. Ze hebben ten slotte geen rugnummer.

 

Intussen is er een laag van mos, kleine takjes en hondenhaar ontstaan, dat door het vrouwtje wordt verbouwd tot een nestje. We noemen haar Neeltje. 

De rol van de man (Arie) is tot nu toe alleen die geweest van – mede - aangever van het materiaal. En ook andere dingen zodat er nu er vijf eitjes zijn gelegd. 

Als er nieuwe ontwikkelingen zijn, dan stuur ik je een berichtje. Dat zal nog wel een paar weken duren want pas als er een stuk of acht eitjes zijn gaat Neeltje broeden. Dat duurt ongeveer twee weken.

 

UPDATE VANAF HIER !
 

En inderdaad heeft Neeltje zeven eitjes gelegd, waarvan er zes zijn uitgekomen. 

 

 

 

 

De kuikens komen naakt en blind ter wereld en zijn volkomen weerloos.

 

Het zevende ei (niet uitgekomen) ligt diep in het nest en zal uiteindelijk door de vogels worden verlaten. 

 

Soms gooit moeder Neeltje als het eitje is uitgekomen de schaal de kast uit. Een andere keer eet ze die op!  

 

Uitwerpselen van de pasgeborenen zitten in een soort kapsel, dat door de ouders meteen uit de kast wordt gewerkt. De ouders zullen ze ongeveer drie weken verzorgen. En dat doen ze dan ook! Met groot enthousiasme brengen ze de ene na de andere rups aan om de kleintjes te voeden. Ieder vanaf zijn of haar eigen kant.

 

 

Af en toe ontsnapt er een kuiken – we noemen hem Jacob - aan de aandacht en gaat op ontdekkingstocht. Vreemd genoeg doet moeder Neeltje geen enkele poging om het kuiken weer terug te brengen in het warme kuiltje. Alleen zij is degene, die broedt.

 

Na vier uur dwalen door de kast vindt Jacob zijn plekje weer en keert de rust terug. 

 

Op zondagmorgen 4 juli blijken de kuikens ineens kleine veertjes te hebben.

 

Naar verwachting vliegen de kuikens op 19 juli uit.

LAATSTE UPDATE VANAF HIER !

9 juli

Ze groeien als kool, de slagpennen beginnen te groeien en af en toe verlaat een kuiken het nestkuiltje. 

 

Soms komt moeder met een rups, die te groot lijkt voor een jonge mees. En dan houdt ze die dan weer voor de één, dan weer voor de ander voor de snavel. 

 

De beestjes kunnen de rups niet in stukken krijgen dus uiteindelijk gaat er eentje met de hele buit vandoor. En draait zich dan op zijn kop en levert dadelijk een verpakt poepje af, dat moeders meteen de kast uit werkt.

 

nieuwe aanvoer

en meteen weer verder (click to enlarge)

 

11 juli

Die Jacob is weer eens bezig: op zijn tocht door de kast raakt hij met zijn pootje verstrikt in één of ander scherp object. 

 

En pas na lang wachten en een flinke beuk met moeders vleugel schiet het pootje los. Bedremmeld kruipt Jacob naar zijn plekje terug.

 

click to enlarge

14 juli

Het wordt onrustig in de mezenkast. 

De kuikens roeren zich en de oudsten beginnen zich bewust te worden van hun vleugels, zitten met hun snaveltjes eronder te porren en doen pogingen te fladderen. 

 

Vanmorgen blijkt er eentje verdwenen te zijn. Het is niet duidelijk of het beestje is uitgevlogen dan wel is omgekomen en/of door de ouders uit het nest is gewerkt.

 

Nu de oogjes duidelijk open zijn lijken ze wel persoonlijkheid te krijgen. We voelen soms wel eens voyeur: het lijkt wel of het kuiken wil zeggen: “kijk voor je, joh!” 

 

 

Volgens onze berekening kunnen we over enkele dagen het vertrek van de vogeltjes verwachten.

17 juli

Het krioelt door elkaar: ze gaan gewoon op hun medemezen staan om maar bij het gat van de kast te kunnen komen. 

 

Er wordt wild met vleugels geklapperd en met de snavel gepoetst. Ze springen rond in de kast om ineens weer rustig te wachten op het voeren door de ouders.

 

 

18 juli

Afgelopen nacht liet Neeltje het afweten: de kuikens hebben de nacht alleen doorgebracht.

 

Tussen zeven en acht uur vonden vier van de vijf het welletjes en gingen er vandoor.

 

 

De laatste had zichtbaar moeite om het nest te verlaten. Gelukkig maar want zodoende kreeg ik om half negen nog tijd om mijn fototoestel te pakken en zijn eerste blik op de buitenwereld vast te leggen.