Doorgaan naar hoofdcontent

Oh Alberta..!

PROLOOG
Mijn enige zus emigreerde in de vorige eeuw naar Canada. Zij ontmoette daar een Canadese emigrant met Hollandse achtergrond waarop zij viel. 
 
En zo geviel het dat zij nog even terugkeerde om van ons afscheid te nemen om zich definitief met haar de Bree te vestigen in dat verre land. We gaan eens kijken naar de belevenissen van de voorzaten van haar man. 
 
We gaan verder met Albertus de Bree (1806-1863) maar eerst wat over zijn moeder Alberta de Bree
 
INHOUD
  • Vleselijke conversatie
  • De Catharijnekerk
  • Daar is de timmerwinkel weer!
  • Roeden en ellen
  • Nawoord
  • Bronnen
 
VLESELIJKE CONVERSATIE
 

“Oh Alberta, als je nù niet de naam prijs geeft van de man die je heeft misbruikt, dan help ik je niet verder met de bevalling!”
 
 
De vroedvrouw probeerde op deze manier de waarheid uit haar te krijgen en de naam van de vader van het kind te horen, dat elk moment geboren kon worden. Alberta gaf echter geen krimp, en met een laatste kreet kwam Albertus ter wereld. 
 
En ook later heeft Alberta zijn naam niet bekend gemaakt, voor zo ver we dat uit de kerkboeken kunnen opmaken. 
 
Albertus de Bree, geboren na "vleselijke conversatie" – zoals dat toen werd genoemd – met een onbekende man, werd gedoopt op 18 februari 1806 in de Catharijnekerk in Utrecht. 1)
 
Bevallende vrouw roept om de hulp van Juno Lucina RP P OB 35.362 prentmaker  Giulio Bonasone Rijksmuseum Publiek domein (fragment)


 
DE CATHARIJNEKERK
Als enige van de middeleeuwse kerken in Utrecht werd de Catharijnekerk in 1815 teruggegeven aan de katholieken, eerst als garnizoenskerk, vanaf 1842 als parochiekerk, waarna zij, bij het herstel van de bisschoppelijke hiërarchie, in 1853 tot kathedraal verheven werd. 2) 

Catharijnekerk interieur Wikipedia (Pepijntje)


Hoe Alberta in Utrecht terecht is gekomen heb ik niet kunnen vinden. Wel is bekend dat zij en haar ouders uit Amersfoort komen, maar daarover een andere keer. 

Na de geboorte van Albertus vertrekt ze naar Hoorn, 3) trouwt met de timmerman Jacob Borst 4) en krijgt nog acht kinderen. 

Haar man dient dan in ieder geval als kanonnier in Enkhuizen (verplicht?) in het leger van Napoleon. 5) 

Vermoedelijk heeft hij in gevangenschap verkeerd want van 1813 tot 1816 worden er geen kinderen geproduceerd. Beiden sterven na omzwervingen in Noord-Holland in armoede. 6)

 
DAAR IS DE TIMMERWINKEL WEER


Dit is de handtekening van Samuel Antony de Moraaz. 7) Hij was liberaal lid van de Tweede Kamer en ook notaris in Alkmaar. 2) 

En op 17 januari 1832 maakt hij een akte op waarin  "een huis en erve, geteekend no.66 met den daarbij behoorenden timmermanswinkel, staande en geleegen te Broek op Langedijk (..) met de, in gemelden timmernmanswinkel, aanwezig zijnde timmermansgereedschappen" voor 610 gulden eigendom werd van de timmerman Albertus de Bree uit Broek op Langedijk. 7) 

Nu weten we eindelijk waar dat huis met timmerwinkel van zijn zoon Arie en kleinzoon Albertus vandaan komt. 

Hoe hij aan dat geld kwam? Dat komt in een later verhaal aan de orde als we het gaan hebben over de vader van Alberta. 

En van wie hij het vak heeft geleerd? Dat moet zijn stiefvader zijn geweest want die was ook timmerman. En dat gaat over van vader op zoon, tot onze tijd aan toe. 

Albertus en zijn vrouw Neeltje Slot krijgen negen kinderen, van wie er drie vroeg overlijden.

Dit is de plaats van Albertus en Alberta in de familie:




 
ROEDEN EN ELLEN
Als Albertus in 1863 komt te overlijden wordt de nalatenschap verdeeld en blijkt er behalve het huis met timmerwinkel nog meer bezit te zijn. Zo lezen we in de Akte van Scheiding dat er nog bouwland was in Sint Pancras en Broek op Langedijk ter grootte van onder meer 13 roeden en 60 ellen in Sint Pancras. 8) 

Destijds gebruikte men andere oppervlaktematen dan die van tegenwoordig. En zo is een roede ook nog eens plaatselijk verschillend; in Broek gebruikte men de Rijnlandse roede, ongeveer 14 vierkante meter. 

In 1820 voerde men het metriek stelsel in: een roede werd tien meter en als oppervlaktemaat dus tien maal tien is 100 vierkante meter, dus een centiare. En een el was eerst 60 centimeter en werd later een meter. 

Met andere woorden, dat stukje land in Sint Pancras was 0,136 hectare (13x100 plus 60x1=1360m2). En 1 ha is 2,47 acres en dat uitrekenen mag je zelf doen.

Click to enlarge (formule slaat echt nergens op)

 
NAWOORD
Met Albertus komt dus een einde aan de mannelijke lijn van voorouders. De vader van Albertus is immers onbekend en niet meer te achterhalen. 
 
We kunnen nu een punt zetten achter de De Bree story maar ook doorgaan met de ouders van Alberta. 
 
Laten we in een volgende post eens kijken hoe het hen is vergaan.

 
BRONNEN
1) Doopboek Nederduits Gereformeerd Utrecht Catharijnekerk 1802-1811 folio 206 via Familysearch image 112
2) Wikipedia
3) Nederduits Gereformeerde Lidmatenregisters Hoorn 1734-1818 via Westfries archief image 126
4) Ondertrouwinschrijvingen 1782-1811  Hoorn folio 219 via Westfries archief image 223
5) Burgerlijke Stand Geboorten Medemblik aktenummer 42 van Johanna Borst
6) Tafel V-bis, alfabetisch register van sterfgevallen en aangifte van nalatenschappen, 1860-1903
7) Notarieel Archief Alkmaar Notaris Moraaz 1824-1863 aktenummer 11 van 17 januari 1832 via Regionaal Archief Alkmaar image 24
8) Notarieel Archief Zuid Scharwoude aktenummer 4259 18 februari 1865 Gemeente Zuid Scharwoude Periode 1843-1868 Notaris P. Hulst akte van scheiding

Reacties

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde

De biografie van mijn vader Johannes Jacobus (Jan) Barthel (4) 1903-1968 deel 3

DE TWEEDE WERELDOORLOG Inleiding Bij het verzamelen van gegevens rond de familie blijven veel vragen onbeantwoord. Het is immers kort na de oorlog - maar ook nog lang daarna - niet gebruikelijk dat er uitgebreid wordt stilgestaan bij de oorlogsperiode. “Het land moet worden opgebouwd; de handen uit de mouwen!” is het parool. Natuurlijk wordt er door de oud-verzetsstrijders wel herdacht, maar alleen tijdens de herdenking op 4 mei en op de vergaderingen en bijeenkomsten van de Bond van Oud Illegale Werkers (BOIW), waarvan mijn vader lid is geweest. Verder wordt er vooral gezwegen. Veel oud-verzetsstrijders komen daardoor in psychische problemen en ook mijn vader ontkomt niet aan een naoorlogse depressie. Dat is vanwege mijn toen nog jonge leeftijd mij ontgaan; mijn zus weet daarover te vertellen. Eigenlijk is het in het licht van de vooroorlogse jaren opmerkelijk dat degenen, die het meeste durfden, die de meeste onderduikers helpen, de communisten en de gereformeerden zijn, uiterst

Ging Opa Barthel in de fout?

Vaak kom ik niet in Haarlem en als ik er ben mag ik graag door de Zijlstraat lopen. Als jochie op de HBS bracht ik voor ƒ0,25 per boek bestellingen rond voor een boekhandel uit die straat. Nieuwe boeken roken toen een beetje naar melkchocola soms, of naar vanille, niet zo chemisch zoals nu.   Een straat met geschiedenis, denk maar aan de overval op het distributiekantoor van mijn vader in 1944 http://barthelgezocht.blogspot.com/2018/08/de-biografie-van-mijn-vader-johannes_13.html . Via de Pandpoort liep ik ’s zaterdags naar de personeelsingang om mijn vader af te halen van zijn werk.    Pandpoort aan de Zijlstraat (Wikimedia, Publiek domein)   De straat komt uit op de Barteljorisstraat met het museum van Corrie ten Boom, ook vol geschiedenis. Mijn broer Wim en ik kochten in die straat onze rails voor de eerste opwindtreintjes van Fleischmann, later elektrisch.   In de Zijlstraat staat al eeuwenlang de herberg en verkooplokaal “De Gouden Leeuw”. De winkelpui beneden is vandaag de da