Doorgaan naar hoofdcontent

Een kleine biografie van Jan Groot (48) 1817-1867

DE WET
We hebben een dik boek voor ons, het Burgerlijk Wetboek uit 1836: 1)
“87. Het huwelijk is verboden tusschen alle personen, die elkander bestaan in de opgaande en nederdalende linie, het zij door wettige, het zij"... nou ja, lees zelf maar verder, hieronder. Het gaat om artikel 87 en 88.

Burgerlijk Wetboek 1836

DISPENSATIE
We lezen nog even door maar dan in een akte van de toenmalige koning: “Wij Willem II, bij de gratie Gods, Koning der Nederlanden, Prins van Oranje-Nassau, Groot-Hertog van Luxemburg enz. enz.” en even verderop: “Hebben goedgevonden en verstaan aan de natenoemen personen, met vrijstelling van de wettelijke bepalingen”“te vergunnen het aangaan van een huwelijk met Maartje Pilkes”, weduwe van Jakob Groot met Jan Groot, broeder van haren overledenen man”… enz. 2)


ZOETE BROODJES BAKKEN
We kunnen dus concluderen dat het in 1842 niet was toegestaan om met je schoonzus of zwager te trouwen, tenzij er “gewigte redenen” waren om daarvoor vrijstelling voor te krijgen. En die waren er: ten eerste had Maartje een kind van acht jaar te verzorgen en ten tweede was ze al een paar maanden zwanger toen ze met Jan voor de ambtenaar van de Burgerlijke Stand stond om te trouwen. Overigens woonde Jan kort na het overlijden van Jakob al bij Maartje. 3) Om haar te helpen in de broodbakkerij van haar overleden man of mogelijk werkte hij samen met zijn broer. Uit respect vernoemde hij zijn eerstgeborene naar hem.

Ik ben vergeten te vermelden waar Jan in de familie staat: 😅
mijn schoonvader Pieter Groot (6) >>> Adrianus Groot (12) >>> Pieter Groot (24) >>> Jan Groot (48)

Bronnen
1) Boek 1 eerste afdeling bladzijde 20 artikel 87 en 88
2) Huwelijkse bijlage van de Huwelijksakte van de Burgerlijkse Stand van Zuid- en Noordschermer aktenummer 6 d.d. 10 juli 1842
3) Register van ingezetenen 01-01-1840 Zuid- en Noordschermer folio 33 via Familysearch image 38

Reacties

  1. Cees wat heb je weer geweldig speurwerk gedaan.
    Het verleden lijkt opnieuw te gaan leven.
    Tijden lijken daardoor bijna niet te veranderen he?

    Lfs Gesiena

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, leuk hè? En het wordt straks nog veel leuker als blijkt dat er vermogen in de familie zit en dat men ondernemer is. Vanwege de vele gegevens , die beschikbaar zijn wordt dat een hele kluif maar dat maakt de hobby juist zo aardig.

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde

De biografie van mijn vader Johannes Jacobus (Jan) Barthel (4) 1903-1968 deel 3

DE TWEEDE WERELDOORLOG Inleiding Bij het verzamelen van gegevens rond de familie blijven veel vragen onbeantwoord. Het is immers kort na de oorlog - maar ook nog lang daarna - niet gebruikelijk dat er uitgebreid wordt stilgestaan bij de oorlogsperiode. “Het land moet worden opgebouwd; de handen uit de mouwen!” is het parool. Natuurlijk wordt er door de oud-verzetsstrijders wel herdacht, maar alleen tijdens de herdenking op 4 mei en op de vergaderingen en bijeenkomsten van de Bond van Oud Illegale Werkers (BOIW), waarvan mijn vader lid is geweest. Verder wordt er vooral gezwegen. Veel oud-verzetsstrijders komen daardoor in psychische problemen en ook mijn vader ontkomt niet aan een naoorlogse depressie. Dat is vanwege mijn toen nog jonge leeftijd mij ontgaan; mijn zus weet daarover te vertellen. Eigenlijk is het in het licht van de vooroorlogse jaren opmerkelijk dat degenen, die het meeste durfden, die de meeste onderduikers helpen, de communisten en de gereformeerden zijn, uiterst

Ging Opa Barthel in de fout?

Vaak kom ik niet in Haarlem en als ik er ben mag ik graag door de Zijlstraat lopen. Als jochie op de HBS bracht ik voor ƒ0,25 per boek bestellingen rond voor een boekhandel uit die straat. Nieuwe boeken roken toen een beetje naar melkchocola soms, of naar vanille, niet zo chemisch zoals nu.   Een straat met geschiedenis, denk maar aan de overval op het distributiekantoor van mijn vader in 1944 http://barthelgezocht.blogspot.com/2018/08/de-biografie-van-mijn-vader-johannes_13.html . Via de Pandpoort liep ik ’s zaterdags naar de personeelsingang om mijn vader af te halen van zijn werk.    Pandpoort aan de Zijlstraat (Wikimedia, Publiek domein)   De straat komt uit op de Barteljorisstraat met het museum van Corrie ten Boom, ook vol geschiedenis. Mijn broer Wim en ik kochten in die straat onze rails voor de eerste opwindtreintjes van Fleischmann, later elektrisch.   In de Zijlstraat staat al eeuwenlang de herberg en verkooplokaal “De Gouden Leeuw”. De winkelpui beneden is vandaag de da