Doorgaan naar hoofdcontent

Roelof Nieboer (40) 1812-1887

Even kijken waar Roelof staat in de familie: Cornelis Barthel (dat ben ik) >>> mijn moeder Willempje Nieboer (5) >>> Hendrik Wilhelm Nieboer (10) >>> Elbert Nieboer (20) >>> Roelof Nieboer (40)

NIJKERK, DUS
Ach, we zijn toch weer terug in Nijkerk en laten van der Aa 1) even aan het woord:
“Door eene bekwame haven heeft NIJKERK vereeniging met de Zuiderzee, en kunnen daardoor de ingezetenen hun koorn, tabak en andere voortbrengselen, gemakkelijk naar elders verzenden. Ook handelen zij veel in de vetweiderij, waartoe zij bekwame gelegenheid hebben, door het weiland, ten Noorden dezer plaats gelegen, en de Arkenheem geheeten, hetwelk in de geheele Veluwe, in vruchtbaarheid niet geëvenaard wordt."
Zo, er viel dus genoeg te (be)werken en te vervoeren, ook over de Zuiderzee, nu IJsselmeer geheten en toen nog niet afgesloten door de Afsluitdijk. Bij zoon Elbert (20) hebben we al gezien dat de Nieboeren goed waren in het vervoeren van al die voortbrengselen van de Nijkerkers.

MENÉÉR NIEBOER
We gaan het niet weer hebben over het dienen in de Nationale Militie: Roelof nam gewoon een nummerverwisselaar in de armen en daarmee klaar.
En kijk, daar hebben we de Commissaris van de Vaart. Deze hoge ambtenaar zag toe op het scheepsverkeer in de Nijkerkse Arkervaart - de verbinding van Nijkerk met het IJsselmeer - en inde de Vaartbelastingen, welke hij afdroeg aan de (substituut-)ambtsontvanger.

De Arkervaart (Bron: Topotijdreis 200 jaar topografische kaarten)

De Commissaris van de Vaart was veelal tevens ambtsopzichter, commissaris van de postwagen naar Arnhem en (sedert 1793) collecteur en boekhouder van de waag 2).

De Havenkom met rechts het raadhuis (Bron: Archief Gemeente Nijkerk/ GvdVeen)

De commissaris verbleef in het achterste deel van het Raadhuis, dus hij kon van daar uit goed de aankomende en vertrekkende schepen in de gaten houden. Belangrijk voor de stad was het beurtveer naar Amsterdam, dat o.a. door nogal wat schippers uit de familie Nieboer werd onderhouden. Al in 1843 was er een reglement tussen de beide steden, waarin nauwkeurige afspraken werden gemaakt over vaartijden, uiterlijk van de schepen, gedrag van de zeelieden, veertijden, wijze van verpakking van de goederen, de taak van de Commissaris van de Vaart, ja, zelfs waar er wel of niet gerookt mocht worden! 3).

Reglement voor het Beurtveer art.14 blz.7

De Commissaris had het er druk mee; zo vinden we in het Nijkerks archief een staat van goederen, aangekomen en vertrokken in en van Nijkerk uit het jaar 1886, netjes door hem ingevuld, ondertekend en door de burgemeester voor juistheid geaccordeerd. Een opsomming is bijna onmogelijk, zoveel soorten goederen de vaart passeerden. Wat dacht je van gedestilleerd, hazen, aardappelen uit Schiedam, Groningen en Leeuwarden; spanen, takkenbossen en huisvrouwboedels naar Huizen, Alkmaar en Leiderdorp; haring uit Zierikzee, zout uit Blokzijl en ga maar zo door. Ach, het was natuurlijk onze Roelof Nieboer, die Commissaris. Hij was getrouwd met Jacobje Jacobs Bast. Wat zal hij trots geweest zijn op zijn zoon Roelof, die hem kort na zijn dood opvolgde als Commissaris van de Vaart.


Een deel van de staat van goederen van in Nijkerk aangekomen en verzonden goederen


AFREKENEN
En ook voor Roelof komt het moment van afscheid. Op 9 april 1888 wordt de memorie van successie ingeleverd; hieruit blijkt dat zijn kinderen Jacob, Elbert, Peter, Roelof, Aaltje, Maria en Neeltje - Klaas was al eerder overleden - ieder een achtste ontvangen. Hieruit volgt dat Jannetje dus was overleden en haar drie kinderen ontvangen ieder een twintigste deel. Dat alles natuurlijk nadat er rekening was gehouden met de helft voor de weduwe van Roelof. De nalatenschap was als volgt: 4)
Waarde huis aan de Kolkstraat Wijk B nummer 823 en 825
groot 21 roeden en 90 ellen                  ƒ 1.400
Lichamelijke roerende goederen          ƒ    650
Kontanten                                             ƒ    150

Een lening uit 1855 op 500 zilveren roebels
à 86% waarde       ƒ 1.725
97 dagen rente à 5% ƒ 27,50               ƒ  1.752,50

Oostenrijkse obligaties à 65,5% 432,30
9 dagen rente à 5% -,825
Totaal ƒ 4.385,625
waarvan de helft moest worden verdeeld ƒ 2.192,8125
En dat alles in guldens natuurlijk.


Blad 3 van de Memorie van Successie

En zoals gezegd dienen dus de kinderen op negen april 1888 de memorie van aangifte voor de successierechten in. Daarbij werd het erfdeel, zoals genoemd in de memorie van haar man, gelijkluidend verdeeld. Zoon Peter koopt dan uiteindelijk het vastgoed dat in 1924 door vererving over gaat in handen van Jacobje en Aaltje Nieboer, kleinkinderen van Jacobje Bast en de tantes van mijn moeder dus. Vandaar dat ik de percelen op het minuutplan sectie B meteen herkende als zijnde o.m. de winkel aan de Kolkstraat en de tuin van mijn oudtantes. 4)

Minuutplan Kadaster Nijkerk sectie B blad 03

Bronnen
1) Abraham Jacob van der Aa (Amsterdam, 7 december 1792 – Gorinchem, 21 maart 1857) was een Nederlandse letterkundige, die voornamelijk bekend is geworden door zijn Aardrijkskundig Woordenboek der Nederlanden en door zijn Biographisch Woordenboek der Nederlanden. (Wikipedia)
2) Gelders Archief 10 001 Ambtsbestuur Nijkerk, 1680-1813 1.1.2.3
3) “Reglement voor het Beurtveer tusschen Amsterdam en Nijkerk 1843” via Google
4) Gelders Archief, 0033 Memories van Successie Kantoor Nijkerk

Reacties

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde

De biografie van mijn vader Johannes Jacobus (Jan) Barthel (4) 1903-1968 deel 3

DE TWEEDE WERELDOORLOG Inleiding Bij het verzamelen van gegevens rond de familie blijven veel vragen onbeantwoord. Het is immers kort na de oorlog - maar ook nog lang daarna - niet gebruikelijk dat er uitgebreid wordt stilgestaan bij de oorlogsperiode. “Het land moet worden opgebouwd; de handen uit de mouwen!” is het parool. Natuurlijk wordt er door de oud-verzetsstrijders wel herdacht, maar alleen tijdens de herdenking op 4 mei en op de vergaderingen en bijeenkomsten van de Bond van Oud Illegale Werkers (BOIW), waarvan mijn vader lid is geweest. Verder wordt er vooral gezwegen. Veel oud-verzetsstrijders komen daardoor in psychische problemen en ook mijn vader ontkomt niet aan een naoorlogse depressie. Dat is vanwege mijn toen nog jonge leeftijd mij ontgaan; mijn zus weet daarover te vertellen. Eigenlijk is het in het licht van de vooroorlogse jaren opmerkelijk dat degenen, die het meeste durfden, die de meeste onderduikers helpen, de communisten en de gereformeerden zijn, uiterst

Ging Opa Barthel in de fout?

Vaak kom ik niet in Haarlem en als ik er ben mag ik graag door de Zijlstraat lopen. Als jochie op de HBS bracht ik voor ƒ0,25 per boek bestellingen rond voor een boekhandel uit die straat. Nieuwe boeken roken toen een beetje naar melkchocola soms, of naar vanille, niet zo chemisch zoals nu.   Een straat met geschiedenis, denk maar aan de overval op het distributiekantoor van mijn vader in 1944 http://barthelgezocht.blogspot.com/2018/08/de-biografie-van-mijn-vader-johannes_13.html . Via de Pandpoort liep ik ’s zaterdags naar de personeelsingang om mijn vader af te halen van zijn werk.    Pandpoort aan de Zijlstraat (Wikimedia, Publiek domein)   De straat komt uit op de Barteljorisstraat met het museum van Corrie ten Boom, ook vol geschiedenis. Mijn broer Wim en ik kochten in die straat onze rails voor de eerste opwindtreintjes van Fleischmann, later elektrisch.   In de Zijlstraat staat al eeuwenlang de herberg en verkooplokaal “De Gouden Leeuw”. De winkelpui beneden is vandaag de da