Doorgaan naar hoofdcontent

De timmerwinkel van Albertus de Bree

Weet je nog, lezer dat ik in deze post http://barthelgezocht.blogspot.com/2021/05/albertus-de-bree-1871-1915-koopt-water.html vertelde dat de timmerwinkel van Albertus de Bree (1871-1915) niet meer bestaat? 

En dat je je standpunten telkens weer moet aanpassen omdat er nieuwe gegevens bekend zijn geworden? 

Welnu: het pand bestaat nog wèl! 

Hieronder een afbeelding uit Google Streetview van nu en daaronder weer de oude foto 1) uit de genoemde post. 




De gelijkenis is treffend; kijk maar naar de sierstenen in de gevel. Alleen de raampartijen en de voordeur zijn veranderd. Het pand verkeert helaas in slechte staat van onderhoud. 
 
Hoe ik erachter gekomen ben? 
 
In een notariële akte van 17 januari 1832 2) koopt de opa van Albertus, ook een Albertus de Bree (zie http://barthelgezocht.blogspot.com/2021/06/oh-alberta.html) de timmerwinkel. In deze akte staat de naam van de verkopende partij, de weduwe van ene Arie Blom. 
 
De notaris geeft aan, dat het kadastraal nummer van de winkel A43 is. En via de website van het Historisch en Geografisch Informatiesysteem heb ik na enig zoeken gevonden waar het pand ongeveer moest staan.
 
De timmerwinkel; nu Dorpsstraat 107, Broek op Langedijk (Google Maps)


 
Tot mijn verrassing staan daar de geografische coördinaten 52.67904,4.80750 vermeld, die ingevuld bij Google Maps de exacte locatie opleveren op de kaart. 
 
Probeer het zelf met behulp van Google Maps ook eens. 
En dat wil ik even met jullie delen.
 
Bronnen:
1) Website van Oneindig Noordholland
2) Notarieel Archief Alkmaar Notaris Moraaz 1824-1863 aktenummer 11 van 17 januari 1832 via de website van het Regionaal Archief Alkmaar image 21 en verder

Reacties

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde

De mezenkast Update 18 juli 2021

In maart kreeg ik voor mijn verjaardag een mooi cadeau: een minicamera voor de mezenkast in de lijsterbes in de achtertuin. Daar hebben we al jaren succesvolle broedsels van koolmezen.  Aanvankelijk bleef de kast dit jaar onbewoond vanwege de kou in de lente maar half april was het zo ver. Er werden wat takjes naar binnen gegooid, die af en toe weer werden verplaatst.   Hoopvol keken we regelmatig naar het scherm van de iPad: er gebeurde niets meer.   “Zeker opgevreten door de katten” , mopperden we, hoewel we toch een kattengordel om de stam van de boom hadden laten bevestigen.  Tot onze verbazing bleken de koolmezen vorige week toch weer aan het werk te zijn gegaan. Of het ging om het zelfde koppel is niet bekend. Ze hebben ten slotte geen rugnummer.   Intussen is er een laag van mos, kleine takjes en hondenhaar ontstaan, dat door het vrouwtje wordt verbouwd tot een nestje. We noemen haar Neeltje.  De rol van de man (Arie) is tot nu toe alleen die geweest van – mede - aangever van

Ik had een oom...

Lang geleden maakte de schrijver Godfried Bomans deel uit van een panel in het radioprogramma Kopstukken. Mensen uit het publiek konden hem vragen stellen en vaak begon Bomans na enkele seconden wachten met "Ik had vroeger een oom..." om daarmee zijn betoog te beginnen. Nu had ik vroeger óók een oom en die bezat een motor, kijk maar: We zien hier Hendrik Christiaan (Henk) Barthel, een broer van mijn vader. De motor is een 500CC TWN S uit 1925, topsnelheid 130 kilometer per uur; TWN staat voor Triumph Werke Nürnberg. Waarom nu dit verhaal? Welnu, onlangs wilden mijn oudste zoon en zijn vriend mijn gereedschapskist lenen om een oude motor aan de praat te krijgen, die de vriend op de kop had getikt. Na enig sleutelen was hij erin geslaagd en het één en ander is op film vastgelegd. Zet het volume van je luidsprekers maar wijd open en luister vooral naar de claxon. Enjoy!