Doorgaan naar hoofdcontent

Jan van der Fange (1806-1858): tuinman

 De regelmatige bezoeker van dit blog zal het wel eens eerder hebben gelezen. Lange opsommingen van voorouders vind ik niet zo aantrekkelijk: die zijn er al genoeg op het internet. Gelukkig zitten er ook pareltjes van verhalen tussen. 

Tuinman 1a)

Toch leden de meeste voorouders een kleurloos leven. Hun geviel een leven van ploeteren voor een karig bestaan als arbeider, dienstmeid of knecht. 

Velen van hen troffen dit lot, zoals Jan van der Fange (1806-1858) 1) uit Houtrijk en Polanen (nu Halfweg). Arm geboren maar niet armlastig gestorven. Gewoon, een hardwerkende tuinman, die het hoofd boven water wist te houden. Niet echt spannend, dus. 

En tóch kwam hij in de krant. Hoe dat komt? 

Eerst de plaats van Jan in de familie:


GRATIS
Voor ons ligt een oude krant: het Haarlems Dagblad van 16 oktober 2007. Daar staat dat ene Ds J.J. van Voorst besluit een stukje grond van de in 1852 drooggevallen Haarlemmermeerpolder te schenken aan de Hervormde Gemeente. Het moet gebruikt worden voor de stichting van een nieuw kerkhof voor alle gezindten.
 
In 1857 gaat het kerkhof open maar de eerste begrafenis vindt pas plaats op 20 maart 1858. 
 
We lezen verder: “Jan van der Fange, overleden op 51-jarige leeftijd, werd ’om niet’ ter aarde besteld. Niet omdat hij armlastig was, maar als een soort welkomstactie voor de eerste gebruiker.” 
 
Dat is toch wel heel toevallig.
 
PLASTIEK
Het is feest. 
 
Er wordt een plastiek onthuld want het is 150 jaar geleden dat de begraafplaats is geopend en dat moet worden herdacht. Dat lezen we nog steeds in die krant uit 2007. 
 
    Bron: website Stichting Begraafplaats Houtrijk en Polanen te Zwanenburg

En het plastiek wordt onthuld door mevrouw Kamper-van der Fange. Wie zij is heb ik helaas niet kunnen achterhalen. 
 
Wel heb ik een foto van de grafzerk kunnen vinden van Janna van der Fange (1889-1982) 2), een achterkleindochter van Jan. Het graf bestaat niet meer. 3)
 

BRONNEN:
1) Nationaal Archief, Den Haag, Collectie duplicaten van de districtsklappers op de doopregisters in de provincie Zuid-Holland, nummer toegang 3.04.18.01, inventarisnummer 745 en Burgerlijke Stand Overlijden Houtrijk en Polanen ongenummerde akte
1a) Tuinman Studie G.H. Breitner objectnummer RP-T-1949-131(R) Rijksmuseum
2) Burgerlijke Stand Geboorten Haarlemmermeer aktenummer 561 en
Overlijdensannonce Trouw 6 juli 1982
3) website van online-begraaplaatsen.nl

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde
Een reactie posten
Meer lezen

De biografie van mijn vader Johannes Jacobus (Jan) Barthel (4) 1903-1968 deel 3

DE TWEEDE WERELDOORLOG Inleiding Bij het verzamelen van gegevens rond de familie blijven veel vragen onbeantwoord. Het is immers kort na de oorlog - maar ook nog lang daarna - niet gebruikelijk dat er uitgebreid wordt stilgestaan bij de oorlogsperiode. “Het land moet worden opgebouwd; de handen uit de mouwen!” is het parool. Natuurlijk wordt er door de oud-verzetsstrijders wel herdacht, maar alleen tijdens de herdenking op 4 mei en op de vergaderingen en bijeenkomsten van de Bond van Oud Illegale Werkers (BOIW), waarvan mijn vader lid is geweest. Verder wordt er vooral gezwegen. Veel oud-verzetsstrijders komen daardoor in psychische problemen en ook mijn vader ontkomt niet aan een naoorlogse depressie. Dat is vanwege mijn toen nog jonge leeftijd mij ontgaan; mijn zus weet daarover te vertellen. Eigenlijk is het in het licht van de vooroorlogse jaren opmerkelijk dat degenen, die het meeste durfden, die de meeste onderduikers helpen, de communisten en de gereformeerden zijn, uiterst
2 reacties
Meer lezen

Ging Opa Barthel in de fout?

Vaak kom ik niet in Haarlem en als ik er ben mag ik graag door de Zijlstraat lopen. Als jochie op de HBS bracht ik voor ƒ0,25 per boek bestellingen rond voor een boekhandel uit die straat. Nieuwe boeken roken toen een beetje naar melkchocola soms, of naar vanille, niet zo chemisch zoals nu.   Een straat met geschiedenis, denk maar aan de overval op het distributiekantoor van mijn vader in 1944 http://barthelgezocht.blogspot.com/2018/08/de-biografie-van-mijn-vader-johannes_13.html . Via de Pandpoort liep ik ’s zaterdags naar de personeelsingang om mijn vader af te halen van zijn werk.    Pandpoort aan de Zijlstraat (Wikimedia, Publiek domein)   De straat komt uit op de Barteljorisstraat met het museum van Corrie ten Boom, ook vol geschiedenis. Mijn broer Wim en ik kochten in die straat onze rails voor de eerste opwindtreintjes van Fleischmann, later elektrisch.   In de Zijlstraat staat al eeuwenlang de herberg en verkooplokaal “De Gouden Leeuw”. De winkelpui beneden is vandaag de da
Een reactie posten
Meer lezen