Doorgaan naar hoofdcontent

20.000 ! UPDATE 2022-07-06

Tik eens 20.000 op Google en je krijgt 1.420.000.000 hits. En als je 20000 (zonder puntje) neemt dan zijn het er “slechts” 239.000.000. Hoe kan dat nou? 

Ik heb het eens gevraagd aan Ionica Smeets, hoogleraar wetenschapscommunicatie aan de Universiteit hier in Leiden. Hoe ik hierop kom? 
 
UPDATE
Mijn achterneef Peter Barthel uit Bedum, ook een hoogleraar (em.) draagt de oplossing aan. Hij zegt: "het is simpel: in het Engels gebruiken we niet de punt maar de komma: twintigduizend is 20,000 en vijf en een half miljoen is 5,500,000." En inderdaad, probeer het maar eens uit: het klopt.

Op mijn blog is inmiddels meer dan 20.000 keer naar een post gekeken. Dat is leuk al zullen er nogal wat bots tussen zitten gezien de bezoekjes uit landen als China, Bolivia of Tadzjikistan of zelfs de VS. 

De Nautilus - fragment illustratie - uit "20.000 Mijlen onder zee" van Jules Verne (Bron Wikipedia, publiek domein)

Een tijdje geleden heb ik een paar dagen gekeken hoe het verloop van de resultaten was:

20.000                     2022-05-28/17.24                   242.000.000

                                    2022-05-30/17.10                   235.000.000

                                    2022-05-31/17.22                   224.000.000

                                    2022-06-01/18.16                    163.000.000

                                    2022-06-02/17.24                   268.000.000

 

20000                      2022-05-28/17.24                   1.290.000.000

                                    2022-05-29/17.10                   1.350.000.000

                                    2022-05-31/17.23                   1.460.000.000

                                    2022-06-01/18.15                       668.000.000

                                    2022-06-02/17.24                   4.520.000.000



Ik kan er geen chocola van maken

Dankzij de assistente van Ionica kwam ik achter een e-mailadres voor de pers van Google. Resultaat: vergeet het maar: geen antwoord, onbereikbare grootheid. Jammer hoor. Dus ga ik door tot de 30.000 (of 30000). Misschien dat ze het dan weten.

Met dank aan Eva de Roode, assistente van Ionica Smeets

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde
Een reactie posten
Meer lezen

De biografie van mijn vader Johannes Jacobus (Jan) Barthel (4) 1903-1968 deel 3

DE TWEEDE WERELDOORLOG Inleiding Bij het verzamelen van gegevens rond de familie blijven veel vragen onbeantwoord. Het is immers kort na de oorlog - maar ook nog lang daarna - niet gebruikelijk dat er uitgebreid wordt stilgestaan bij de oorlogsperiode. “Het land moet worden opgebouwd; de handen uit de mouwen!” is het parool. Natuurlijk wordt er door de oud-verzetsstrijders wel herdacht, maar alleen tijdens de herdenking op 4 mei en op de vergaderingen en bijeenkomsten van de Bond van Oud Illegale Werkers (BOIW), waarvan mijn vader lid is geweest. Verder wordt er vooral gezwegen. Veel oud-verzetsstrijders komen daardoor in psychische problemen en ook mijn vader ontkomt niet aan een naoorlogse depressie. Dat is vanwege mijn toen nog jonge leeftijd mij ontgaan; mijn zus weet daarover te vertellen. Eigenlijk is het in het licht van de vooroorlogse jaren opmerkelijk dat degenen, die het meeste durfden, die de meeste onderduikers helpen, de communisten en de gereformeerden zijn, uiterst
2 reacties
Meer lezen

Ging Opa Barthel in de fout?

Vaak kom ik niet in Haarlem en als ik er ben mag ik graag door de Zijlstraat lopen. Als jochie op de HBS bracht ik voor ƒ0,25 per boek bestellingen rond voor een boekhandel uit die straat. Nieuwe boeken roken toen een beetje naar melkchocola soms, of naar vanille, niet zo chemisch zoals nu.   Een straat met geschiedenis, denk maar aan de overval op het distributiekantoor van mijn vader in 1944 http://barthelgezocht.blogspot.com/2018/08/de-biografie-van-mijn-vader-johannes_13.html . Via de Pandpoort liep ik ’s zaterdags naar de personeelsingang om mijn vader af te halen van zijn werk.    Pandpoort aan de Zijlstraat (Wikimedia, Publiek domein)   De straat komt uit op de Barteljorisstraat met het museum van Corrie ten Boom, ook vol geschiedenis. Mijn broer Wim en ik kochten in die straat onze rails voor de eerste opwindtreintjes van Fleischmann, later elektrisch.   In de Zijlstraat staat al eeuwenlang de herberg en verkooplokaal “De Gouden Leeuw”. De winkelpui beneden is vandaag de da
Een reactie posten
Meer lezen