Doorgaan naar hoofdcontent

Van Hilverdink naar Hilb(e)rink en Waterink

 

We hadden al Hilverdink en Hilb(e)rink (kijk hier maar: http://barthelgezocht.blogspot.com/2019/08/een-biografie-van-jan-jansen-hilverdink.html) En nu komt er ook nog een Waterink bij. Het moet niet gekker worden! 

Dat wordt het dus wel en het is allemaal familie van de Nieboeren. Soms een beetje ver maar we zouden toch ook de randen van de familie opzoeken? Nou dan.

 
INHOUD

  • Het Erve Waterink
  • Jannes is gewhaarde
  • Jannes erft
  • En Jannes sterft


HET ERVE WATERINK

Kijk eens wat een aardig plaatje er staat op de website van de Stichting Historische Projecten uit Hardenberg (https://historischeprojecten.nl/geheugenvanhardenberg/oude-huisplaatsen/oude-huisplaatsen-in-oud-bergentheim/brinkweg-6/):



We zien hier het Erve Waterink, al bekend in 1438 en gelegen in het buurtschap Oud-Bergentheim bij Hardenberg. Ten noorden stroomt de rivier de Overijsselse Vecht. 

Hier bestiert Jannes Jansen Waterink samen met zijn vrouw Geertjen Hendriks Scheper het erve. We kunnen dit lezen in de Volkstelling, die in 1748 is gehouden. 1) Zijn moeder Aeltien woont ook op het Waterink: we mogen dus aannemen dat vader Jan Roelofs Waterink al is overleden. 

Maar laten we eerst even kijken naar de familieverbanden:



Jannes Waterink is net als Jannes Hilbrink, die getrouwd was met zijn achterkleindochter Janna Waterink 2) – gewhaarde van de marke Bergentheim maar daarover later meer. 

Hij bezit dan een halve whaare in de marke. 3) We lezen in de markeboeken dat hij regelmatig de vergaderingen van de landeigenaren bijwoonde. 4) Of hij toen eigenaar was van het erve is niet bekend; wel moet hij land hebben bezeten, anders kon hij de vergaderingen niet hebben bijgewoond.

We maken een sprongetje in de tijd. Albert Jansen Waterink, kleinzoon van Jannes Waterink is al overleden 5) als zijn weduwe Hendrikjen Jentink in 1822 voor ƒ1.500 de helft van Erve Waterink weet te kopen. 6) 

En in 1827 nog eens een kwart whaardeel (uitleg volgt hieronder) van de buren voor ƒ93! 7) 
 
Zo ziet de achterzijde van 't Waterink er nu uit; de voorkant is privé (bron: Streetview)


En dan gebeurt er iets vreemds. Na het overlijden van Hendrikjen Jentink in 1836 8) vererfde volgens de website van de Stichting Historische Projecten Hardenberg de boerderij op Jannes Hilbrinks vrouw Janna Waterink 9). Maar dat is niet juist want in een akte van verdeling van notaris Troost van 20 januari 1876 10) lezen we dat dochter Aaltje Hilbrink van Janna en Jannes het Waterink erft. 

En die verdeling gebeurt pas 40 jaar na het overlijden van Hendrikjen Jentink! Jannes en Janna hebben dus wel op het Waterink gewoond en gewerkt maar waren geen eigenaar. Het erve maakte deel uit van de nalatenschap.

 

JANNES IS GEWHAARDE
Nu, lezer krijg je eindelijk de beloofde uitleg over whaardeel, gewhaarde, marke en dat gedoe.

Waardeel of waar is de naam voor de eenheid van aandelen in een boermarke, de gemeenschappelijke bezittingen van een buurschap.

De zelfstandige boeren in een buurschap, en indien aanwezig ook de adel, de kerk of een klooster, konden waardelen bezitten. Eigenaars van een gewaard erf, zelfstandige boeren met meer dan een kwart waardeel (eigenerfden) werden "geërfde", “erfman” of “goedsheer” genoemd. 

Ze vormden het bestuur van de marke, met de markerichter als voorzitter. Zelfstandige boeren met een kwart waardeel of minder werden keuters of katers genoemd; zij namen wel overeenkomstig de grootte van hun waardeel deel in de marke, maar waren niet vertegenwoordigd in het bestuur.

Door onderlinge huwelijken en leningen of anderszins konden (delen van) waardelen overgaan naar anderen. In de loop der tijd ontstonden hierdoor ingewikkelde eigendomsverhoudingen.

In de loop van de 19e eeuw werden de gemeenschappelijke gronden van de marken juridisch verdeeld over de waardeelhouders. Elke waardeelhouder kreeg een aandeel van de markegrond dat overeenkwam met zijn waardeel. Het eigendomssysteem met waardelen hield hierdoor op te bestaan. 

De precieze wijze van verdelen verschilde echter per marke. In verscheidene gevallen werd de verdeelsleutel mede bepaald aan de hand van de grootte van het grondbezit van een eigenaar en/of het bezit van een huis in de marke.11)
 
Uitsnede uit de akte zoals onderstaand bedoeld
 
Op 31 augustus 1848 wordt de markegrond van Bergentheim verdeeld over de waardeelhouders en Jannes krijgt ruim 30 hectare wei-, bouw- en heideland in zijn bezit, 12)

JANNES ERFT

Wat een aardig plaatje, zo langs de Overijsselse Vecht.

 
Bron: Streetview



We zien hier het oude gemeentehuis van Ommen, waar notaris Troost de akte van verdeling van de nalatenschap van Albert Jansen Waterink en Hendrikjen Jentink opmaakt, 

We lezen in die akte van 20 januari 1876 dat Jannes Hilbrink er een beetje naast zit. Wat erft hij dan wel want zijn eerder overleden vrouw Janna Waterink had immers recht op haar erfdeel. 

Nou, hij krijgt de helft van het geïnventariseerde bezit van hem en zijn vrouw; de andere helft was immers al van hem. Dus: bouw- en hooiland voor ƒ 1.647 en diverse delen in geldleningen voor ƒ 1.010, totaal ƒ 2.657. En een erfdeel van zijn overleden zoon Jan Hendrik ƒ 324. Van het totaal van ƒ 35.000 (= de nalatenschap van zijn schoonouders). De rest gaat naar zijn schoonfamilie en zijn dochter Aaltje, die ook het Erve Waterink krijgt.

 
EN JANNES STERFT
We weten niet wat Jannes ertoe heeft gebracht de erfenis te gelde te maken. Want op 5 februari 1876 zitten we weer bij notaris Troost, nu in Hardenberg, om zijn erfdeel te verkopen.13) 
 
De opbrengst is ƒ 3.750, een mooie deal dus. Koper is zijn schoonzoon Gerrit Reinders, die met zijn dochter Aaltje is getrouwd. Had Jannes schulden of was zijn gezondheid niet meer zo best? Ruim twee jaar later komt hij op 25 december 1879 te overlijden. 14)
 
Ondertekening van bovengenoemde verkoopakte


 

BRONNEN:
1) Ambt Hardenberg: Volkstelling Bergentheim (1748) via de website van historischeprojecten.nl
2) Burgerlijke Stand Huwelijken Ambt Hardenberg aktenummer15 
3) Markearchieven Landregisters Bergentheim  1612-1859 15-09-1760 folio 105 via FS im 651
4) B.v.: Landregisters 1612-1859, Bergentheim, Markegericht; 17 mei 1764 “ten Huijze van Seijne 
Mollink” via Familysearch image 688
5) Burgerlijk Stand Overlijden Ambt Hardenberg akte ongenummerd
6) Notarissen in Overijssel ( Collectie Overijssel locatie Zwolle ) via Historisch Centrum Overijssel image 44 aktenummer 244 notaris Antoni van Riemsdijk te Hardenberg
7) Notarissen Overijssel Minuten van notariële akten, 1812-1840 Kantoor Hardenberg Notaris Antoni van  Riemsdijk aktenummer 660 12-07-1827 via archieven.nl image 117
8) Burgerlijke Stand Overlijden Ambt Hardenberg aktenummer 34
10) Akte van verdeling; Notarissen in Overijssel, Minuten van Notariële akten 1873-1878 Kantoor Heemse Notaris J.G. Troost aktenummer 464 van 20-01-1876 via archieven.nl image 186
11) Wikipedia
12) Notarissen in Overijssel ( Collectie Overijssel locatie Zwolle ) via de website van Historisch Centrum Overijssel image 162 aktenummer1544 notaris Willem Swam te Gramsbergen
13) Notarissen in Overijssel, Minuten van Notariële akten 1873-1878 Kantoor Heemse Notaris J.G. Troost aktenummer 473 van 05-02-1876 via archieven .nl image 163
14) Burgerlijke Stand Overlijden Ambt Hardenberg aktenummer 156
 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde

De biografie van mijn vader Johannes Jacobus (Jan) Barthel (4) 1903-1968 deel 3

DE TWEEDE WERELDOORLOG Inleiding Bij het verzamelen van gegevens rond de familie blijven veel vragen onbeantwoord. Het is immers kort na de oorlog - maar ook nog lang daarna - niet gebruikelijk dat er uitgebreid wordt stilgestaan bij de oorlogsperiode. “Het land moet worden opgebouwd; de handen uit de mouwen!” is het parool. Natuurlijk wordt er door de oud-verzetsstrijders wel herdacht, maar alleen tijdens de herdenking op 4 mei en op de vergaderingen en bijeenkomsten van de Bond van Oud Illegale Werkers (BOIW), waarvan mijn vader lid is geweest. Verder wordt er vooral gezwegen. Veel oud-verzetsstrijders komen daardoor in psychische problemen en ook mijn vader ontkomt niet aan een naoorlogse depressie. Dat is vanwege mijn toen nog jonge leeftijd mij ontgaan; mijn zus weet daarover te vertellen. Eigenlijk is het in het licht van de vooroorlogse jaren opmerkelijk dat degenen, die het meeste durfden, die de meeste onderduikers helpen, de communisten en de gereformeerden zijn, uiterst

Ging Opa Barthel in de fout?

Vaak kom ik niet in Haarlem en als ik er ben mag ik graag door de Zijlstraat lopen. Als jochie op de HBS bracht ik voor ƒ0,25 per boek bestellingen rond voor een boekhandel uit die straat. Nieuwe boeken roken toen een beetje naar melkchocola soms, of naar vanille, niet zo chemisch zoals nu.   Een straat met geschiedenis, denk maar aan de overval op het distributiekantoor van mijn vader in 1944 http://barthelgezocht.blogspot.com/2018/08/de-biografie-van-mijn-vader-johannes_13.html . Via de Pandpoort liep ik ’s zaterdags naar de personeelsingang om mijn vader af te halen van zijn werk.    Pandpoort aan de Zijlstraat (Wikimedia, Publiek domein)   De straat komt uit op de Barteljorisstraat met het museum van Corrie ten Boom, ook vol geschiedenis. Mijn broer Wim en ik kochten in die straat onze rails voor de eerste opwindtreintjes van Fleischmann, later elektrisch.   In de Zijlstraat staat al eeuwenlang de herberg en verkooplokaal “De Gouden Leeuw”. De winkelpui beneden is vandaag de da