Vaak kom ik niet in Haarlem en als ik er ben mag ik graag
door de Zijlstraat lopen. Als jochie op de HBS bracht ik voor ƒ0,25 per boek
bestellingen rond voor een boekhandel uit die straat. Nieuwe boeken roken toen een
beetje naar melkchocola soms, of naar vanille, niet zo chemisch zoals nu.
Een straat met geschiedenis, denk maar aan de overval op
het distributiekantoor van mijn vader in 1944 http://barthelgezocht.blogspot.com/2018/08/de-biografie-van-mijn-vader-johannes_13.html.
Via de Pandpoort liep ik ’s zaterdags naar de personeelsingang om mijn vader af
te halen van zijn werk.
 |
| Pandpoort aan de Zijlstraat (Wikimedia, Publiek domein) |
De straat komt uit op de Barteljorisstraat met het museum
van Corrie ten Boom, ook vol geschiedenis. Mijn broer Wim en ik kochten in die
straat onze rails voor de eerste opwindtreintjes van Fleischmann, later
elektrisch.
In de Zijlstraat staat al eeuwenlang de herberg en
verkooplokaal “De Gouden Leeuw”. De winkelpui beneden is vandaag de dag
onherkenbaar maar de eerste verdieping lijkt weer op de oude prenten. En op de
tweede de tien jaar geleden gerestaureerde leeuw, omkijkend naar de vlammen vanwege
een brand bij de buren en in oude glorie hersteld. De hele gevel werd in 2013
teruggeplaatst. 1) Ik durf geen foto te plaatsen hoe het er nu uit ziet.
 |
Ik neem je mee naar 14 mei 1904, een warme, zonnige voorjaarsdag.
2) Daar staat hij, mijn opa Petrus Johannes Barthel, keurig in het pak. Wat
zal hij gezweet hebben; maar niet alleen van de warmte.
%20(2).jpg) |
| Opa |
In 1899 kocht hij een huisje aan de Oranjestraat 40 in
Haarlem, leende wat geld en stond tegelijkertijd voor een zeker bedrag borg voor zijn
vader. Tenslotte was hij meester-kleermaker. 3) En om onbekende redenen was
hij niet meer in staat om aan zijn hypothecaire verplichtingen te voldoen.
Notaris Pierre François de Bordes was echter onvermurwbaar na alle
aanmaningen: het huis ging onder de hamer. Bij de veiling in de Gouden Leeuw
bracht het pand ƒ2.275 op en opa moest verkassen naar een huis een paar deuren
verderop. 4) Voor een faillissement is hij gelukkig behoed.
Wat een tragiek
want opa was een echte vakman. Confectie kwam er bij hem niet in en de kinders
zagen er altijd netjes uit.
Uiteindelijk komt hij met zijn gezin in de
Spaanschevaartstraat 57 terecht. Krijgt hij in maart 1918 ook nog een
huurverhoging van ƒ0,20 van ƒ3,25 naar ƒ3,45 per week voor zijn kiezen! 5)
 |
| Klik om te vergroten |
Natuurlijk zijn al die nieuwe vondsten prachtig. Maar soms denk je wel eens: jammer dat ik dit soort dingen bij mijn eigen opa moet vinden. Of is het juist een uitdaging? De lezer mag het zeggen.
BRONNEN:
1) Jaarboek 2002 Historische Vereniging Haerlem –
Monumentenzorg Noord Hollands Archief
3) Nieuw Notarieel Archief Haarlem Notaris P.F. de Bordes
aktenummer 2189 en 2190 van 27 juli 1899 Koop- en hypotheekakte Oranjestraat 40
via Noord Hollands Archief
4) ) Nieuw Notarieel Archief Haarlem Notaris P.F. de
Bordes aktenummer 5151 van 14 mei 1904 openbare verkoping Oranjestraat 40 via Noord
Hollands Archief
5) Statistieken, adviezen en uitspraken van de
huurcommissie te Schoten, 1917-1918 Archiefnummer 3077 Inventarisnummer 1114
via Noord Hollands Archief image 36
Reacties
Een reactie posten