Doorgaan naar hoofdcontent

Gaat Jakob Montanje (290) op het zwarte pad?

JAKOB WIE?
Jakobs dochter Sara was getrouwd met Hermanus Weijers, de opa van Pieter Jacobus Weijers, waar ik hier  http://barthelgezocht.blogspot.com/2018/08/pieter-jacobus-weijers-36-1813-1877.html  over vertelde. Dus ook familie van ons.

KIJK, DAAR LOOPT AREND FERDINAND LAMBREGTS, DOCTOR IN DE REGTEN EN MEDICYNEN 1)
Het is 17 juli 1747, het miezert en we zitten weer eens bij een notaris; deze keer bij meneer Pla in Leiden waar Jakob, over wie we tot nu toe toch niets te vertellen wisten, een verklaring aflegt over het gedrag van de doctor. Nou ja, we laten de notaris en Jakob zelf aan het woord:

De koppelaarster, Dick van Baburen (Bron: Wikipedia, public domain)

“Op heden den 17e July 1747 Compareerde voor mijn Pieter Hubertus Pla Notaris Publijk, bij den Edelen Hove van holland geadmitteerd, binnen de Stad Leijden Resideerende, ende voor de naargenoemde getuijgen Jacobus Montanje oud vier en twintig jaaren, en wonagtig binnen deese Stad mij Notaris bekent, dewelke verklaarde ter requisitie 2) van Juffrouw Barbera Anna van der meer huijsvrouw van arend Ferdinand Lambregts gewesene brouwer in de Brouwerije van 't Lam binnen deese Stad, waar ende waragtig te sijn, dat hij deposant 3) den tijt van twee agtereenvolgende Jaaren namentlijk d'Jaaren 1745 en 1746 als tuijnman heeft waergenoomen, en gewerkt in de tuijn van des requirantes 3a) mans moeder, staande en geleegen buijten de Morschpoort deser Stad omtrent de Galg en der d'heerlijkheid van Oestgeest, ende dat hij aldaer in den dienst van de voorsegde arend Ferdinand Lambregts sijn moeder sijnde, dagelijks heeft gesien, dat denselve Lambregts hem met hoeren wel ophoudende en sig in den drank en debauches 5) was te buijten gaende, onder aendere nogtaens in t najaar vant jaar 1745 sonder in d' nette precijse dag, niet behaelt te willen wesen, wanneer hij over de requirante in deesen verkeerde dat avonts de clocke circa tien uur draen is gekoomen buijten omtrent de tuijn met een Chaise 4) op welke nevens hem saten twee hoeren waarmeede hij van Sassen 6) van eene Cootje Slaast hospes aldaer is komen reijden, dat hij met paerd Chaise, en die twee hoeren int water is geraakt, en uijt t water gekomen sijnde hij met die twee hoeren naekent uiitgekleet hebbende in de tuijn naer bedt sijn gegaan.

Slot van de akte

Dat voorts hij deposant int selve najaer van dat Jaar 1745 sonder d'nette dagh onthouwen te hebben, op een Chaise met dat voornoemde Requirantes man is gereeden naer den haagh, en hij aldaer in een hoerhuijs int voorburgstraetje omtrent vier uuren agter den andere met een hoer aldaer heeft vertoeft en wijn gedronken
Hebbende wijders hij deposant int midde van de Zoomer van tjaar 1746 wanneer d'voornoemde haer Regtes man sig als Doctor soude laten promoveeren, met denselve haer requisantes man naar utrecht met een Chaise gereeden, dog gekomen wesende tusschen de Steeden ouwater en gouda d'voornoemde Lambregts dat requirantes man sigh niet ontsien omme met sijn deegen bij d'bueren aldaer d'Glasen in te slaan.
Een chaise (sjees) Bron: Wikipedia, public domain
Ende dat laastelijk hij deposant in d'maand Januarij van deesen Jaare 1747 met dese requirantes man met een Chaise is gereeden naar Harderwijk, ende aldaer gekomen sijnde, d'voors haar requirantes man sijn goud horlogie in de bank van Leening heeft verset, en d'gelden daarop genoomen hebbende in d'hoerhuijsen tot harderwijk bij hem verdroncken, en verteert, wijders niet verder getuijgende gevende voor redenen van wetenschap als in den text, presenteerende 't geene voors staat altoos met Rede te willen bevestigen, als verclarende van 't geene voors staat, nog seer goede geheugen te hebben.
Aldus gedaen en gepasseert binnen Leijden, ter presentie van Paulus van der Spoor, ende Antoni Holswilders, als getuijgen.” 6a)

BLAZOEN
Jakob heeft de akte onder druk gecompareerd, daar lijkt het wel op. Want zou zijn blazoen wel schoon zijn geweest? Arend Ferdinand Lambrechts en zijn vrouw Barbara Anna van der Meer waren gefortuneerd en stonden hoog op de maatschappelijke ladder.7) Barbara wilde haar man treffen vanwege zijn escapades en dat schijnt gelukt te zijn ook: van 1748-1763 treffen we hem eerst als gedetineerde in het "Verbeterhuys"  in Haarlem aan, later in het Forteresse Zelandia in Suriname. 8)

Forteresse Zelandia (Bron: Wikipedia, public domain)

In zijn dossier vinden we brieven van patiënten, die hij met vooruit geïncasseerde wissels in het ootje nam. Ik neem aan dat hij daar in 1763 is overleden want daarna zijn er geen documenten meer te vinden.

1) https://books.google.nl/books?id=47NkAAAAcAAJ&pg=PT4&lpg=PT4&dq=%22arend+ferdinand+lambrechts%22&source=bl&ots=6VkAKKQE8u&sig=ACfU3U10Bunuroh6AGKV9KaR8YOO6w8QeQ&hl=nl&sa=X&ved=2ahUKEwiHmJm0ypnlAhVFJVAKHb4YAVgQ6AEwDHoECAYQBA#v=onepage&q=%22arend%20ferdinand%20lambrechts%22&f=false
2) 1: inleiding om tot een eis te komen 2: vaststelling van feiten
3) hij, die verklaart
3a) eiseres
4) koets
5) bacchanaal
6) Sassenheim
6a) Bron: Notarieel Archief van notaris Pieter Hubertus Pla te Leiden, 1723-1772 archiefnummer 0506 inventarisnummer 1983 akte nummer 82 d.d. 17 juli 1747 via Erfgoed Leiden image 352
7) https://www.erfgoedleiden.nl/collecties/personen/zoek-op-personen/persons?sa=%7B%22person_1%22:%7B%22search_t_voornaam%22:%22sara%22,%22search_t_geslachtsnaam%22:%22minne%22%7D%7D&page=3
8) https://noord-hollandsarchief.nl/bronnen/archieven?mivast=236&mizig=210&miadt=236&miaet=1&micode=3240&minr=1060658&miview=inv2&milang=nl

Reacties

  1. Tijden veranderen niet.... lijkt wel.
    Wederom interessant en humorvol om te lezen, uit welke nesten jij bent voortgekomen.
    Leuke illustraties.
    Liefs Gesiena

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde

De biografie van mijn vader Johannes Jacobus (Jan) Barthel (4) 1903-1968 deel 3

DE TWEEDE WERELDOORLOG Inleiding Bij het verzamelen van gegevens rond de familie blijven veel vragen onbeantwoord. Het is immers kort na de oorlog - maar ook nog lang daarna - niet gebruikelijk dat er uitgebreid wordt stilgestaan bij de oorlogsperiode. “Het land moet worden opgebouwd; de handen uit de mouwen!” is het parool. Natuurlijk wordt er door de oud-verzetsstrijders wel herdacht, maar alleen tijdens de herdenking op 4 mei en op de vergaderingen en bijeenkomsten van de Bond van Oud Illegale Werkers (BOIW), waarvan mijn vader lid is geweest. Verder wordt er vooral gezwegen. Veel oud-verzetsstrijders komen daardoor in psychische problemen en ook mijn vader ontkomt niet aan een naoorlogse depressie. Dat is vanwege mijn toen nog jonge leeftijd mij ontgaan; mijn zus weet daarover te vertellen. Eigenlijk is het in het licht van de vooroorlogse jaren opmerkelijk dat degenen, die het meeste durfden, die de meeste onderduikers helpen, de communisten en de gereformeerden zijn, uiterst

Ging Opa Barthel in de fout?

Vaak kom ik niet in Haarlem en als ik er ben mag ik graag door de Zijlstraat lopen. Als jochie op de HBS bracht ik voor ƒ0,25 per boek bestellingen rond voor een boekhandel uit die straat. Nieuwe boeken roken toen een beetje naar melkchocola soms, of naar vanille, niet zo chemisch zoals nu.   Een straat met geschiedenis, denk maar aan de overval op het distributiekantoor van mijn vader in 1944 http://barthelgezocht.blogspot.com/2018/08/de-biografie-van-mijn-vader-johannes_13.html . Via de Pandpoort liep ik ’s zaterdags naar de personeelsingang om mijn vader af te halen van zijn werk.    Pandpoort aan de Zijlstraat (Wikimedia, Publiek domein)   De straat komt uit op de Barteljorisstraat met het museum van Corrie ten Boom, ook vol geschiedenis. Mijn broer Wim en ik kochten in die straat onze rails voor de eerste opwindtreintjes van Fleischmann, later elektrisch.   In de Zijlstraat staat al eeuwenlang de herberg en verkooplokaal “De Gouden Leeuw”. De winkelpui beneden is vandaag de da