Doorgaan naar hoofdcontent

De vrouw van zes miljoen

EEN KERK, EEN HUIS...
Kijk, wat een aardige kerk, hier in Broek in Waterland 1).

Sint-Nicolaaskerk

In graf nummer 242 is Nelletje Nannings Kok in 1754 begraven 2); haar komen we straks nog tegen. En wat een mooie huizen 3). Hier op de Laan nummer 6 stond vroeger het oude huisnummer 84.


We weten dit omdat de Historische Vereniging Oud Broek in Waterland in zijn Broeker Bijdragen van september 2000 dat uitvoerig heeft beschreven. En wel in de zogenaamde Personele Quotisatie 1742, een soort belasting op inkomen en vermogen. Op dit huisnummer woonde toen Claas Ploeger, een koopman met een geslaagde carrière en achterneef van de beroemde ledesetter Jacob Cornelis Ploeg uit Jisp.(Zie: http://barthelgezocht.blogspot.com/2020/07/de-leedsetters-van-jisp.html ). Claas viel in klasse 18 met een inkomen tussen ƒ 10.000 en ƒ 12.000 en moest ƒ 250 belasting betalen en voor zijn huis ƒ 7,10. Ook zien we dat hij “1 meyt, 1 paard en 1 wagen” had en natuurlijk een “Eijgen Huys”.


Uit: Broeker Bijdragen september 2000 van de Historische Vereniging Oud Broek in Waterland

...EN EEN ERFENISJE...
Toen zijn vrouw, de weduwe Nelletje Nannings Kok in 1754 kwam te overlijden werd nog dezelfde dag de inventaris opgemaakt van haar bezittingen 4). En dat was niet mis: eerst komen er in de acte veertig bladzijden huisinventaris en dergelijke waaronder gouden en zilveren voorwerpen en juwelen aan bod. Dan zeven panden in Amsterdam, zes landerijen in de banne (rechtsgebied) van Broek, zes in de banne van Randsdorp, vijf in de banne van Zunderdorp en zes graven in de kerk van Broek. Obligatieën ƒ 248.407, Bank van England ƒ 3.700, uitgezette lijfrenten ƒ 18.607, uitstaande hypotheken ƒ 6.850, deposito's ƒ 18.127.

Een stukje uit de inventaris

Op de bank in Amsterdam ƒ 35.684 en contanten: "Per Cassa bevonden soo in goud als silvere specien" ƒ 201.179. Totaal ƒ 532.554 liquide, koopkracht in 2018:
€ 6.593.612,32. 5) Maar er moest nog wel ƒ 220.000 aan legaten worden betaald!

... MET POTPENNINGEN
Nelletje liet ook nog “154 stuks silvere potpenningen soo groot als kleijn en 42 stuks goude potpenningen soo groot als kleijn” achter voor de erven. En nog voor een paar honderd gulden biljoen, afgekeurd onzuiver edel metaal 4). Het woord penning wordt gebruikt voor een historische muntsoort, maar ook voor een munt zonder vaste waarde, als herinnerings- of kunstobject vervaardigd of om bepaalde diensten te belonen (medailles). In de geschiedenis zijn er wettelijke betaalmiddelen geweest waarvoor de verzamelnaam penning bestond. En een potpenning is een zeer gave uitgave van een penning 6)

Stillen van het aansprekersoproer te Amsterdam, penning aan de gewapende burgers vereerd (Rijksmuseum objectnummer NG-VG-1-1701, Publiek domein)

Bronnen:
1) https://commons.wikimedia.org/wiki/File:N.H._kerk_Broek_in_Waterland.JPG Foto: Marcelmulder68 Publiek domein
2) Impostboek 1695-1764 Broek in Waterland 16-02-1754 image 74 via Waterlands archief
3) Streetview
4) Actenummer 1215 van 14 februari 1754 notaris Jan Bruin te Monnickendam inventarisatie nalatenschap Nelletje Nannings Kok
5) http://www.iisg.nl/hpw/calculate-nl.php
6) Wikipedia

Reacties

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil ooste...

De mezenkast Update 18 juli 2021

In maart kreeg ik voor mijn verjaardag een mooi cadeau: een minicamera voor de mezenkast in de lijsterbes in de achtertuin. Daar hebben we al jaren succesvolle broedsels van koolmezen.  Aanvankelijk bleef de kast dit jaar onbewoond vanwege de kou in de lente maar half april was het zo ver. Er werden wat takjes naar binnen gegooid, die af en toe weer werden verplaatst.   Hoopvol keken we regelmatig naar het scherm van de iPad: er gebeurde niets meer.   “Zeker opgevreten door de katten” , mopperden we, hoewel we toch een kattengordel om de stam van de boom hadden laten bevestigen.  Tot onze verbazing bleken de koolmezen vorige week toch weer aan het werk te zijn gegaan. Of het ging om het zelfde koppel is niet bekend. Ze hebben ten slotte geen rugnummer.   Intussen is er een laag van mos, kleine takjes en hondenhaar ontstaan, dat door het vrouwtje wordt verbouwd tot een nestje. We noemen haar Neeltje.  De rol van de man (Arie) is tot nu toe alleen die ...

H O N D E R D ! (en nog eens de Heussensstraat)

Ben niet zo’n vierder. Enfin, hier ben ik toch wel een beetje trots op: de honderdste post op mijn blog. Misschien moet ik iedereen van wie ik het e-mailadres ken een bericht sturen: goed voor het aantal pageviews. 😁 Nee, ik krijg er geen geld voor, al suggereert het plaatje hierboven iets anders... HEUSSENSSTRAAT IN HAARLEM Dit is de Heussensstraat, zoals die er uitzag in 1947. Onder de rode pijl zie je nummer 32, het huis waar ik geboren ben en waar ik tot mijn 24ste heb gewoond. Bron: Foto Cees de Boer Noord Hollands Archief  NL-HlmNHA_1478_5564 (click to enlarge) De bomen zijn nog klein vanwege de naweeën van de tweede wereldoorlog en op de grasvelden staan bordjes: “vrij gazon, balspel verboden” . Als je goed kijkt zie je dat er maar twee auto’s in de straat staan geparkeerd. Als wij balspel wilden gaan spelen – dat is natuurlijk later, want ik ben van 1947 – vroegen we of de eigenaren van de auto’s verderop wilden parkeren. En dat deden ze zonder mokken. In het ...