Doorgaan naar hoofdcontent

Jacobus Bogaards (1857-1903) gaat in vastgoed

 

DE TRAM
Wat een aardig straatje, die Celebesstraat in den Haag en als je goed kijkt zie je in de verte een paardentram aankomen. 
 
Celebesstraat 13-23 Uitgave Meyer, Alexander S. Collectie Haags Gemeentearchief (Publiek domein) Klik om te vergroten

Door het standpunt op de rails heeft de fotograaf veel diepte in de foto aangebracht. De foto is gemaakt voor 4 augustus 1904 omdat toen de eerste Haagse tram ging rijden die voorzien was van elektrische tractie via de bovenleiding. De lijn in deze straat liep vanaf de Anna Paulownastraat via de Timorstraat – Malakkastraat – Celebesstraat – Billitonstraat naar het nieuwe eindpunt Atjehstraat/Kanaal. Het was Lijn B, de blauwe lijn. 1)
 
Paardentram den Haag. Vervaardiger W.F.A. Delboy Objectnummer RP-F-F12163 Rijksmuseum (Publiek domein)
 
NEORENAISSANCE
 
Sweelinckplein 39 en 41 Vervaardiger Stegeman, Jan Collectie Haags Gemeentearchief (Publiek domein)
Deze twee leuke pandjes op het Haagse Sweelinckplein zijn gebouwd in de neorenaissancestijl met gebruik van ornamenten en elementen uit de 16de en 17de-eeuwse Hollandse bouwkunst. Er werd veel gebruik gemaakt van torentjes, erkers en witte sluitstenen maar niet iedereen kon destijds de stijl waarderen. Wat dit te maken heeft met familieleden gaat straks blijken.
 
SCHRIK
Nog een paar maanden en dan is het weer zo ver: het aanslagbiljet voor de gemeentelijke belastingen valt op de deurmat. En net als elke woningbezitter is de eerste blik die je op het formulier richt die van de waardebepaling voor de WOZ. En elke keer is er die schok weer: zo hoog?!?
Als Jacobus Bogaards nog had geleefd zou hij zich een ongeluk schrikken. Wie is hij:
 
We vinden Jacobus in de boeken terug als timmerman, metselaar, bouwondernemer en later ook bouwkundige, ja zelfs als meester-timmerman. Van tijd tot tijd kocht hij stukjes grond in den Haag, bouwde er woningen op en verhuurde de boel. Na zijn vroeg overlijden – hij werd maar 45 jaar oud – bleek hij ruim vijftig panden te bezitten, belast met ƒ 150.000 hypotheek. 2) Aan de hand van de gegevens op het WOZ-loket zou de waarde van deze panden op 1 januari 2019 meer dan 16 miljoen euro zijn! Dat was nog eens schrikken.3) 
 
De Perponcherstraat 97. Vervaardiger Sanders en Co. H Collectie Haags Gemeentearchief
De met rood aangegeven panden op de foto’s hierboven waren trouwens in het bezit van Jacobus en Antje.
 
Bronnen: 
1) Wikipedia 
2) Archiefnummer 0373-01 Notarieel archief Den Haag II Inventarisnummer 2722 Notaris H.J. van Weve aktenummer 6484. d.d. 20-07-1903 via Haags gemeentearchief (Acte van inventarisatie)
3) de website van WOZ-waardeloket

Reacties

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde

De mezenkast Update 18 juli 2021

In maart kreeg ik voor mijn verjaardag een mooi cadeau: een minicamera voor de mezenkast in de lijsterbes in de achtertuin. Daar hebben we al jaren succesvolle broedsels van koolmezen.  Aanvankelijk bleef de kast dit jaar onbewoond vanwege de kou in de lente maar half april was het zo ver. Er werden wat takjes naar binnen gegooid, die af en toe weer werden verplaatst.   Hoopvol keken we regelmatig naar het scherm van de iPad: er gebeurde niets meer.   “Zeker opgevreten door de katten” , mopperden we, hoewel we toch een kattengordel om de stam van de boom hadden laten bevestigen.  Tot onze verbazing bleken de koolmezen vorige week toch weer aan het werk te zijn gegaan. Of het ging om het zelfde koppel is niet bekend. Ze hebben ten slotte geen rugnummer.   Intussen is er een laag van mos, kleine takjes en hondenhaar ontstaan, dat door het vrouwtje wordt verbouwd tot een nestje. We noemen haar Neeltje.  De rol van de man (Arie) is tot nu toe alleen die geweest van – mede - aangever van

Ik had een oom...

Lang geleden maakte de schrijver Godfried Bomans deel uit van een panel in het radioprogramma Kopstukken. Mensen uit het publiek konden hem vragen stellen en vaak begon Bomans na enkele seconden wachten met "Ik had vroeger een oom..." om daarmee zijn betoog te beginnen. Nu had ik vroeger óók een oom en die bezat een motor, kijk maar: We zien hier Hendrik Christiaan (Henk) Barthel, een broer van mijn vader. De motor is een 500CC TWN S uit 1925, topsnelheid 130 kilometer per uur; TWN staat voor Triumph Werke Nürnberg. Waarom nu dit verhaal? Welnu, onlangs wilden mijn oudste zoon en zijn vriend mijn gereedschapskist lenen om een oude motor aan de praat te krijgen, die de vriend op de kop had getikt. Na enig sleutelen was hij erin geslaagd en het één en ander is op film vastgelegd. Zet het volume van je luidsprekers maar wijd open en luister vooral naar de claxon. Enjoy!