Doorgaan naar hoofdcontent

Jacobus Bogaards (1857-1903) gaat in vastgoed

 

DE TRAM
Wat een aardig straatje, die Celebesstraat in den Haag en als je goed kijkt zie je in de verte een paardentram aankomen. 
 
Celebesstraat 13-23 Uitgave Meyer, Alexander S. Collectie Haags Gemeentearchief (Publiek domein) Klik om te vergroten

Door het standpunt op de rails heeft de fotograaf veel diepte in de foto aangebracht. De foto is gemaakt voor 4 augustus 1904 omdat toen de eerste Haagse tram ging rijden die voorzien was van elektrische tractie via de bovenleiding. De lijn in deze straat liep vanaf de Anna Paulownastraat via de Timorstraat – Malakkastraat – Celebesstraat – Billitonstraat naar het nieuwe eindpunt Atjehstraat/Kanaal. Het was Lijn B, de blauwe lijn. 1)
 
Paardentram den Haag. Vervaardiger W.F.A. Delboy Objectnummer RP-F-F12163 Rijksmuseum (Publiek domein)
 
NEORENAISSANCE
 
Sweelinckplein 39 en 41 Vervaardiger Stegeman, Jan Collectie Haags Gemeentearchief (Publiek domein)
Deze twee leuke pandjes op het Haagse Sweelinckplein zijn gebouwd in de neorenaissancestijl met gebruik van ornamenten en elementen uit de 16de en 17de-eeuwse Hollandse bouwkunst. Er werd veel gebruik gemaakt van torentjes, erkers en witte sluitstenen maar niet iedereen kon destijds de stijl waarderen. Wat dit te maken heeft met familieleden gaat straks blijken.
 
SCHRIK
Nog een paar maanden en dan is het weer zo ver: het aanslagbiljet voor de gemeentelijke belastingen valt op de deurmat. En net als elke woningbezitter is de eerste blik die je op het formulier richt die van de waardebepaling voor de WOZ. En elke keer is er die schok weer: zo hoog?!?
Als Jacobus Bogaards nog had geleefd zou hij zich een ongeluk schrikken. Wie is hij:
 
We vinden Jacobus in de boeken terug als timmerman, metselaar, bouwondernemer en later ook bouwkundige, ja zelfs als meester-timmerman. Van tijd tot tijd kocht hij stukjes grond in den Haag, bouwde er woningen op en verhuurde de boel. Na zijn vroeg overlijden – hij werd maar 45 jaar oud – bleek hij ruim vijftig panden te bezitten, belast met ƒ 150.000 hypotheek. 2) Aan de hand van de gegevens op het WOZ-loket zou de waarde van deze panden op 1 januari 2019 meer dan 16 miljoen euro zijn! Dat was nog eens schrikken.3) 
 
De Perponcherstraat 97. Vervaardiger Sanders en Co. H Collectie Haags Gemeentearchief
De met rood aangegeven panden op de foto’s hierboven waren trouwens in het bezit van Jacobus en Antje.
 
Bronnen: 
1) Wikipedia 
2) Archiefnummer 0373-01 Notarieel archief Den Haag II Inventarisnummer 2722 Notaris H.J. van Weve aktenummer 6484. d.d. 20-07-1903 via Haags gemeentearchief (Acte van inventarisatie)
3) de website van WOZ-waardeloket

Reacties

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde

De biografie van mijn vader Johannes Jacobus (Jan) Barthel (4) 1903-1968 deel 3

DE TWEEDE WERELDOORLOG Inleiding Bij het verzamelen van gegevens rond de familie blijven veel vragen onbeantwoord. Het is immers kort na de oorlog - maar ook nog lang daarna - niet gebruikelijk dat er uitgebreid wordt stilgestaan bij de oorlogsperiode. “Het land moet worden opgebouwd; de handen uit de mouwen!” is het parool. Natuurlijk wordt er door de oud-verzetsstrijders wel herdacht, maar alleen tijdens de herdenking op 4 mei en op de vergaderingen en bijeenkomsten van de Bond van Oud Illegale Werkers (BOIW), waarvan mijn vader lid is geweest. Verder wordt er vooral gezwegen. Veel oud-verzetsstrijders komen daardoor in psychische problemen en ook mijn vader ontkomt niet aan een naoorlogse depressie. Dat is vanwege mijn toen nog jonge leeftijd mij ontgaan; mijn zus weet daarover te vertellen. Eigenlijk is het in het licht van de vooroorlogse jaren opmerkelijk dat degenen, die het meeste durfden, die de meeste onderduikers helpen, de communisten en de gereformeerden zijn, uiterst

Ging Opa Barthel in de fout?

Vaak kom ik niet in Haarlem en als ik er ben mag ik graag door de Zijlstraat lopen. Als jochie op de HBS bracht ik voor ƒ0,25 per boek bestellingen rond voor een boekhandel uit die straat. Nieuwe boeken roken toen een beetje naar melkchocola soms, of naar vanille, niet zo chemisch zoals nu.   Een straat met geschiedenis, denk maar aan de overval op het distributiekantoor van mijn vader in 1944 http://barthelgezocht.blogspot.com/2018/08/de-biografie-van-mijn-vader-johannes_13.html . Via de Pandpoort liep ik ’s zaterdags naar de personeelsingang om mijn vader af te halen van zijn werk.    Pandpoort aan de Zijlstraat (Wikimedia, Publiek domein)   De straat komt uit op de Barteljorisstraat met het museum van Corrie ten Boom, ook vol geschiedenis. Mijn broer Wim en ik kochten in die straat onze rails voor de eerste opwindtreintjes van Fleischmann, later elektrisch.   In de Zijlstraat staat al eeuwenlang de herberg en verkooplokaal “De Gouden Leeuw”. De winkelpui beneden is vandaag de da