Doorgaan naar hoofdcontent

Jochem Cornelis de Boer (1710-1768)

Nadat we de vorige keer Jochem Simons de Boer (1792-1863) hebben besproken ligt het voor de hand nu de beurt te geven aan zijn vader Simon Jochems de Boer (1749-1792). 

Er is echter niet genoeg te vinden om er een leuk verhaal van te maken. Daarom gaan we door met zíjn vader Jochem Cornelis de Boer (1710-1768).

INHOUD
  • Zaanse elite
  • Tweehonderd!
  • Heen en weer
  • Jasses!
  • Bronnen
ZAANSE ELITE
Kijk, dit is een aardige straat in Zaandam, de Bloemgracht. 
 
Bron: Streetview




Tot begin vorige eeuw liep er in het midden een watertje maar dat is gedempt. Langs dat grachtje stonden vooral vroeger fraaie woningen met flinke tuinen in Franse stijl. Kortom, hier woonde de Zaanse upper class: houthandelaren, walvisvaarders, molenbezitters, dat soort mensen. Hier kwam men elkaar tegen en werden er zaken gedaan. 1)
 
Bloemgracht in 1904; Fotonummer 41.02102 Trenkler Dr. & Co, Leipzig via Zaanstad Gemeente Archief

Hoe hij het voor elkaar kreeg is niet duidelijk, want Jochem maakte nog wel eens schulden 2): toch woonde hij en zijn vrouw Guurtje Gerrits Jonker ook op de Bloemgracht. 
 
We treffen Jochem hier in de familie aan:
 

Hij was blijkbaar geboren onder een gunstig gesternte want zowel van vaders kant als die van diens zuster viel hem de ene na de andere erfenis in de schoot. 3) En dus begon Jochem samen met zijn broers Jan en Pieter driftig obligaties te verkopen. 
 
Hem viel zelfs nog een kwart deel van een molen ten deel, de pelmolen “Het Witte Paard”. Over die molen hebben het later nog een keer bij een tante van Jochem.
 
TWEEHONDERD!
Dat er in Zaandam veel molens hebben gestaan is bekend. Minder bekend is dat ze er in vele soorten zijn zoals bijvoorbeeld de paltrokmolen. 
 
De paltrokmolen is een zaagmolen. De molen is vierkant opgebouwd en heeft ter hoogte van de zaagvloer een open achterkant en zijvleugels. De draaiende beweging van de wieken wordt met behulp van een krukas omgezet in een op en neer gaande beweging, nodig voor de verticaal opgestelde zaagramen met zaagbladen. 
 
Ooit zijn er in Nederland honderden gebouwd. Alleen al aan de Zaan stonden er ruim 200. Tegenwoordig resteren er nog slechts vijf waarvan één aan de Zaanse Schans: 4)
 
Molen de Gekroonde Poelenburg Zaanse Schans Wikipedia Auteur Natuurfreaks





Of Jochem iets met molens had is niet bekend – hij was veerschipper – maar hij had wel een aantal jaren een molen in zijn bezit: de paltrokmolen “De Valk” in Zaandam. 

We weten dit omdat hij de molen in 1737 voor ƒ 600,-- verzekerde en op 31 oktober 1741 weer uit de verzekering haalde. 5) Het was een laag bedrag en dat kan te maken hebben met de crisis in de houtwereld halverwege de 18de eeuw. Vanaf rond 1740 hieven de Engelsen namelijk zeer hoge invoerrechten op buitenlands gezaagd hout. 6) 

De molen is vóór 1726 gebouwd en na 1794 gesloopt. 7)

HEEN EN WEER
Toen Amsterdam in de loop van de 18de eeuw de grootste handelsstad van Nederland was geworden oefende dat een grote aantrekkingskracht uit op de omliggende dorpen. Zaandam maakt dan ook dankbaar gebruik van zijn gunstige ligging ten opzichte van Amsterdam. 
 
Er ontstond een uitgebreide veerdienst vice versa, eerst nog clandestien maar later aan steeds meer regels gebonden. Jochems voorouders maakten daar al lang gebruik van en het was dan ook geen wonder dat hij zijn vader opvolgde als veerschipper. 
 
Hij voer onder meer met een “schuyt van Saendam op Alkmaar vice versa”. 8) Bij de behandeling van zijn vader en grootvader zal ik daar dieper op ingaan.

Veerschuit objectnummer RP-P-1988-287 via Rijksmuseum publiek domein vervaardiger Dirk Eversen Lons



JASSES!
Als je vroeger maatschappelijk iets betekende, dan liet je je begraven in de kerk. Of eigenlijk, bijzetten van het stoffelijk overschot. Sinds 1829 is dat niet meer toegestaan, al was het maar om hygiënische redenen. Napoleon had het al in 1804 verboden; na het vertrek van de Fransen trok niemand zich daar wat van aan.
 
Je moet je voorstellen dat zo’n familiegraf moet worden geopend – enkele voorouders liggen er al een poosje – en de volgende moet worden bijgezet. Luchtverfrissers in spuitbus waren er nog niet dus werden de kerkdeuren maar tegen elkaar open gezet. 
 
We zijn nu halverwege de 18de eeuw en een groot deel van het dagelijks leven speelde zich buiten af. Men plaatste dus wel een houten hek vóór de kerkdeuren zodat loslopende honden en dergelijke niet naar binnen konden komen. 
 
Op 10 september 1768 deed Jan Cornelis de Boer aangifte 9) van het overlijden van zijn broer Jochem en hij zal niet lang daarna begraven zijn.

Jochem is bijgezet in laag 5 graf 26 van de Oostzijderkerk in Oostzaandam en zijn vrouw was hem in 1766 al voorgegaan. Zijn broers Cornelis en Gerrit zijn er ook nog terecht gekomen en in 1817 vervielen de rechten van het graf weer aan de kerk. En de naam Aagje Jooste, die je hieronder leest: dat is Jochems schoonmoeder. Zelfs zijn graf heeft hij geërfd... 10)

de betreffende bladzijde uit het grafboek


 
Links de Dam met daarnaast de Grote Sluis en erachter de oude Oostzijderkerk. foto 11.1704 Zaanstad Gemeente Archief

 
BRONNEN
2) Notariële akten Zaandam 1745-08-03 1734-1755 nr.6040  aktenummer 40 van 03-08-1745 Notaris  Jacob Pet  via Familysearch image 539
3) Notariële akten Zaandam 1743-05-29 1732-1766 nummer 5983 aktenummer 95 van 29-05-1743 Notaris Willem Beets via Familysearch image 429 en Notariële akten Zaandam 1754-12-12 1734-1755 nr.6044 aktenummer 142 van 12-12-1754 Notaris Jacob Pet via Familysearch image 1157
4) Wikipedia
5) Notariële akten Zaandam 1731-01-01 1727-1771 nr.5924  aktenr. 1, C en F van 01-01-1731 en 24-12-1737 en 31-10-1741 Notaris Willem Hondius via Familysearch image 14
6) ZaanWiki
7) De Molendatabase https://www.molendatabase.nl/ 
8) Notariële akten Zaandam 1757-11-02 1727-1772 nr.5910 aktenummer 121 van 02-11-1757 Notaris Pieter Leur via Familysearch image 964
9) Register van aangifte voor de impost op het begraven, 1736-1755, 1757-1805 Oostzaandam via Zaanstad Gemeentearchief image 78
10) Grafboek Oostzijderkerk Oostzaandam 18-19e eeuw laag 5 graf 26 via VPND (VanPapiernaarDigitaal.nl)

 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde

De biografie van mijn vader Johannes Jacobus (Jan) Barthel (4) 1903-1968 deel 3

DE TWEEDE WERELDOORLOG Inleiding Bij het verzamelen van gegevens rond de familie blijven veel vragen onbeantwoord. Het is immers kort na de oorlog - maar ook nog lang daarna - niet gebruikelijk dat er uitgebreid wordt stilgestaan bij de oorlogsperiode. “Het land moet worden opgebouwd; de handen uit de mouwen!” is het parool. Natuurlijk wordt er door de oud-verzetsstrijders wel herdacht, maar alleen tijdens de herdenking op 4 mei en op de vergaderingen en bijeenkomsten van de Bond van Oud Illegale Werkers (BOIW), waarvan mijn vader lid is geweest. Verder wordt er vooral gezwegen. Veel oud-verzetsstrijders komen daardoor in psychische problemen en ook mijn vader ontkomt niet aan een naoorlogse depressie. Dat is vanwege mijn toen nog jonge leeftijd mij ontgaan; mijn zus weet daarover te vertellen. Eigenlijk is het in het licht van de vooroorlogse jaren opmerkelijk dat degenen, die het meeste durfden, die de meeste onderduikers helpen, de communisten en de gereformeerden zijn, uiterst

Ging Opa Barthel in de fout?

Vaak kom ik niet in Haarlem en als ik er ben mag ik graag door de Zijlstraat lopen. Als jochie op de HBS bracht ik voor ƒ0,25 per boek bestellingen rond voor een boekhandel uit die straat. Nieuwe boeken roken toen een beetje naar melkchocola soms, of naar vanille, niet zo chemisch zoals nu.   Een straat met geschiedenis, denk maar aan de overval op het distributiekantoor van mijn vader in 1944 http://barthelgezocht.blogspot.com/2018/08/de-biografie-van-mijn-vader-johannes_13.html . Via de Pandpoort liep ik ’s zaterdags naar de personeelsingang om mijn vader af te halen van zijn werk.    Pandpoort aan de Zijlstraat (Wikimedia, Publiek domein)   De straat komt uit op de Barteljorisstraat met het museum van Corrie ten Boom, ook vol geschiedenis. Mijn broer Wim en ik kochten in die straat onze rails voor de eerste opwindtreintjes van Fleischmann, later elektrisch.   In de Zijlstraat staat al eeuwenlang de herberg en verkooplokaal “De Gouden Leeuw”. De winkelpui beneden is vandaag de da