Barthel gezocht!

COLLECTEREN Onlangs had ik per email contact met een nicht van mij; ze vertelde dat ze het druk had met haar werkzaamheden als diaken. Dat deed me denken aan mijn jonge jaren, toen mijn vader diaken was in de Haarlemse Kloppersingelkerk. Een hoogtepunt voor ons jongeren was het moment waarop het collecteren begon. Dat gebeurde met een lange stok: aan het eind zat een zak en daar onderaan zat een kwastje. Als de collectezak goed met munten gevuld was, dan was het de sport om op het juiste moment de kwast vast te pakken, afwachten tot de diaken aan andere eind van de stok begon te sjorren en dan de kwast weer los te laten. Met een flinke zwiep schoot dan de hele za(a)k omhoog wat een flink gegrinnik van de gemeente tot gevolg had. Succes verzekerd. Voor straf moest ik dan in het diakenvak naast mijn vader zitten. Dat was minder leuk. DE DOOP Mijn vader was een sociaal mens. Hij werkte dan ook bij de gemeente Haarlem afdeling Sociale Zaken. En zo gebeurde het op een zondagmorgen in de

POEN… Dat er in de familie Nieboer vermogen voorkwam is al bekend of zal bij voorzaten nog verder blijken. En er moet worden gediend: dat wil zeggen, in het leger. Tenminste, als er geen vrijstelling was. En áls er geen reden tot vrijstelling was, dan kon een vervanger worden aangesteld. Dit kon een remplaçant zijn (iemand die zich dat jaar niet hoefde aan te melden) of een nummerverwisselaar (iemand die dat jaar was uitgeloot – hij ruilde dan voor een lager lotnummer). Het inzetten van een plaatsvervanger was een kostbare aangelegenheid, maar toch werd er vaak gebruik van gemaakt. Omdat dit vervangingssysteem een grote invloed had op het aantal vrijwilligers – men verdiende namelijk beduidend meer door zich te laten inkopen als vervanger, dan zich aan te melden als vrijwilliger -, werd het remplaçantenstelsel in 1898 afgeschaft en vervangen door de persoonlijke dienstplicht 1). En zo blijkt uit de huwelijkse bijlage Nationale Militie uit 1873 bij de acte van het huwelijk van Elbert m