Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit april, 2019 tonen

Hendrik Christiaan (Henk) Barthel: een éénzijdig ongeval in 1934

Het is woensdag 26 september 1934, een mooie najaar dag; droog weer, weinig zon maar toch zo’n twintig graden en matige wind uit het zuiden. Goed weer om een eindje met de motor op stap te gaan. Wat Henk er toe heeft gebracht om in Vogelenzang te geraken zullen we natuurlijk nooit te weten komen. Om half één ’s middags rijdt hij met zijn 500cc TWN S uit 1925 op de Vogelenzangseweg ter hoogte van villa Vinkenduin als hij plotseling van de rechterzijde van de rijweg naar het midden wil gaan rijden en van zijn motor valt. 1) Henk raakt door de val zeer ernstig gewond aan het hoofd en wordt met een ziekenwagen naar het Elisabeth Gasthuis in Haarlem gebracht, waar hij na geneeskundige behandeling aan een schedelfractuur komt te overlijden. Zijn bedroefde moeder, broers en zusters en verloofde Ali Verburg in verdriet achterlatend. Uit het politierapport is niet op te maken wat de oorzaak van de val is geweest; de getuige heeft volgens het rapport verder niets verklaard. Gereformeer

Ahoy, zeebezem!

Kijk, dit is mijn oudste broer, Piet (1933-2012). Als klein jochie was ik een beetje bang voor hem; dat zit namelijk zo. Ten eerste was het leeftijdsverschil van veertien jaar nogal groot en ten tweede droeg hij zijn pet vlak boven zijn strenge ogen. Pet, zult u denken, lezer? Mijn broer was namelijk zeeman en niet zomaar eentje: voordat hij naar Canada emigreerde was hij tweede stuurman op de grote handelsvaart bij de Holland Amerika Lijn. Met zijn medestudent Herman van Dalen oefende hij op zijn zolderkamer morseseinen (je weet wel: ... - - - ... is S.O.S.  https://www.youtube.com/watch?v=9A3tBINRdiE ) en als ik dan naar bed moest riep ik hard "Ahoy zeebezem" naar boven, waarop hij met veel gestamp de zoldertrap af kwam en ik met kloppend hart onder de lakens dook. Ik ben op dit verhaal gekomen omdat ik de hand heb kunnen leggen op zijn resultaten tijdens de studie op de Kweekschool voor de Zeevaart in Amsterdam. Daaruit kun je onder andere opmaken dat hij in september

Poep aan de knikker!

't Is Paasweekend, een beetje raar weekend dit keer. De paasvuren in het oosten des lands waren vanwege de voortdurende droogte verboden. En toch werd er zondag een waarschuwing afgegeven voor mensen met hartkwalen en ademhalingsproblemen om vooral binnen te blijven vanwege de rook, die door de wind onze kant werd opgeblazen. De paasvuren waren stiekem en in het holst van de nacht aangestoken, volgens nieuwsberichten. En ook de kalender lijkt in de war, kijk maar: oud en nieuw terwijl het toch écht geen 31 december is... Oud en nieuw bij het fietspad langs de N11 De bloei van het koolzaad is zeer uitbundig dit jaar Het Barrepad De pinksterbloemen staan in volle bloei terwijl het nog maar Pasen is: En ruiters in Zoeterwoude doen ook niet meer wat er van hun wordt verwacht... ...want even verderop lag dit: Hoop op het Molenpad, Zoeterwoude Gelukkig hebben we nog paardenbloem en madelief En we besluiten met de woorden van The Incredible Doctor Pol: 1

De verbouwing week 12, 13 en epiloog

WEEK 12 Na weer een paar weken wachten is de parketteur verschenen, kijk maar hier is hij: Eerst werd de grenen vloer geschaafd - de stofoverlast viel erg mee - waarna er een primer op werd gesmeerd, die een enorme stinklucht verspreidde zodat wij het huis uit vluchtten en ons heil zochten bij  http://www.koetshuisdeburcht.nl/   om van een lunch te genieten: allebei een dikke vette hamburger, weer eens wat anders. Tweede en derde dag nog eens zo'n confrontatie en de vlucht bracht ons deze keer bij  http://aanderijnleiden.nl/   aan de Nieuwe Rijn in de binnenstad. Maar het resultaat mag er zijn. WEEK 13 Een wapen??? De lak moest wel een aantal dagen harden voordat de verhuizers de spulletjes terug konden brengen en binnen drie dagen hadden we de dertig verhuisdozen uitgepakt en alles weer een plaatsje gegeven. Nog één keer bezoek: Mario, hij is van de firma Suntec die onze buitenjaloezieën kwam installeren. Met afstandsbediening natuurlijk want je denkt toch niet dat we