Barthel gezocht!

PORTOPEEËN EN BANDOLIEREN Tjonge, jonge, kijk ze daar eens staan en hangen, de heren van de Nederlandse Cavalerie eind jaren tachtig van de achttiende eeuw! 1) Mooie portepees (degenriem) om de gespannen buikjes en de meesten dragen een bandolier (draagriem voor een geweer) schuin over hun borst. En zo moet Anthonius er ook hebben uit gezien, tenminste, als één van hen want hij was ruiter. En wel bij het Cavalerie Regiment 665c; het regiment bestond rond 1790 uit 4 eskadrons, van elk 2 compagnieën, en een regimentsstaf. Een compagnie omvatte 43 manschappen en 47 paarden en in het begin van de jaren tachtig van die eeuw was majoor Frederik Christiaan Hendrik Baron van Tuyll van Serooskerken de baas van het spul. 2) EEN MEDISCH WONDER! Via de website van Jan Keevel kunnen we aan de hand van de doopplaatsen van de kinderen precies volgen waar Anthonius was gelegerd. Zo treffen we hem aan in den Bosch in 1775, daarna via Zwolle naar Utrecht en weer naar den Bosch. Dankzij een docu

EEN NAALDENKOKER Al eerder op dit blog heb ik geschreven over de ondernemerslust van de familie Marees, bijna altijd in de agrarische sector. Om te voorkomen dat het telkens gaat over boeren, aan- en verkopen in land of (on)roerende goederen heb ik me tot nu toe beperkt tot twee Marees’ (of Mareezen?), lees maar o.a.:  http://barthelgezocht.blogspot.com/2018/12/een-biografie-van-jan-marees-54-1811.html . Totdat ik stuitte op een mooi verhaal over een naaldenkoker. De grootvader van bovengenoemde Jan Marees (Jan is opa van mijn schoonvader), Dirk Jansz Winkel trad op 25 februari 1787 in Schagen in het huwelijk met Wijntje Frans Wijk 1) . Hij was zo gek op haar dat hij een zilveren naaldenkoker schonk. Bovenop zit een dop, die je los kunt draaien met daarin de letters T:DW gegraveerd. De T staat mogelijk voor trouw- en ondertrouwregister 2) en de andere letters moeten dan Dirk en Wijntje zijn; dus getrouwd zijn Dirk en Wijntje. Mooi hè. De koker is door de vervaardiger fraai bewe

MOOI WEER EN ZAALWHEER Het is mooi weer en we zijn een eindje aan het fietsen. Het landschap is tamelijk saai: grote stukken grasland, nauwelijks onderbroken door bospercelen. Net alsof het nog niet zo lang geleden aan het IJsselmeer is ontrukt en in lange, rechte percelen is ingedeeld. In het noorden zie je een soort verhogingen in het landschap en dat klopt ook wel want het zijn oude strandwallen, die de landerijen onder Hoophuizen en Nunspeet – want daar zij wij - meestal goed beschermd hebben tegen hoogwater van de toenmalige Zuiderzee. Er resteren nu nog enkele onderdelen ervan en de mooiste voorbeelden liggen wel aan het einde van de Bredeweg. In februari 1825 echter steeg het water tijdens een zware noordwester storm in de nacht van drie op vier februari tot een hoogte van 3,68 meter boven NAP in Harderwijk en de boerderijen op Hoophuizen moeten toen ook forse schade hebben opgelopen. Maar in 1916 ging het met hoogwater helemaal mis en verdween de laatste boerderij 1) . Het is

EVEN VOORSTELLEN Jannetje, een dochter van Teunis was getrouwd met Jan Roseboom, zijn opa Pieter Jacobus Weijers was een opa van mijn oma Cornelia Weijers, getrouwd met Petrus J. Barthel, vader van mijn vader. WELSTAND Al fietsend naderen we de vroegere gemeente Zegveld, die sinds 1989 tot de gemeente Woerden behoort. De naam betekent: rietveld, overeenkomend met de vroegere moerassige toestand. De vroegste bewoning vond plaats in het veen, dat eigendom was van het Kapittel van St. Marie te Utrecht. In 1312 werd er een kerk gebouwd aan de Zegveldse Wetering, waarlangs eeuwenlang een voetpad liep. Door de ligging op de grens van Holland en Utrecht was dit een veel omstreden gebied. Na de reformatie gingen de meeste bewoners over naar het Calvinisme, maar de buurtschap de Meije bleef rooms-katholiek. Deze buurtschap is genoemd naar het riviertje de Meije, dat van Zwammerdam naar de Nieuwkoopse Plassen loopt. Gravure van het dorp Zegveld 1a) Zegveld is een landelijk dorp met b

BAAN Is dat familie? Jawel hoor, kijk maar: mijn oma Cornelia Weijers >>> haar vader Johannes Jacobus, die getrouwd was met Dirkje Storm >>> haar vader Corstiaan >>> haar opa Nicolaas >>> diens vrouw Geertruida Baan, dochter van Cornelis, kleinkind van Mees: we zijn er. DE BOOT IN Vlag van de VOC (Bron: Wikipedia, Public domain) We hadden niet alleen voorouders als molenaars of boeren met poten in de klei maar ook nog gasten op de boot! En niet zo maar een boot, nee een schip van de VOC, de Vereenigde Oostindische Compagnie, tussen 1600 en 1800 het grootste handelsbedrijf ter wereld. Hoe Mees daar als matroos terecht is gekomen is een raadsel. Bij zijn huwelijk in 1759 in Schelluinen met de dochter van een schepen (een soort wethouder in die tijd) lezen we dat zij elk drie gulden moesten betalen voor de ceremonie 1) , wat duidt op enige vorm van welstand. Vreemd genoeg duikt hij in 1771 op in de borgbrieven van het Leidse Armenhuis. 2) Het g