De verbouwing week 2

Er zijn op deze verbouwing onmiskenbaar spreekwoorden van toepassing. Zo kun je je oren ergens naar laten hangen…

…een open deur intrappen…

…en hier is schraalhans keukenmeester!

2019-01-13 15.00 uur
Een jongetje uit de straat hier verderop en zijn vriendje lopen nogal eens langs de deuren met de vraag: “Hebt u nog een heitje voor een karweitje?” Maar voor ze hun verhaal konden afmaken riepen ze uit: “Wat is hier aan de hand?” Nadat ik had uitgelegd dat we gingen verbouwen wilden ze toch wel graag zien hoe we dan woonden en ik heb ze dat laten zien. Dat vonden ze erg interessant, vooral het grote scherm van mijn desktop. Bij het afscheid kreeg ik van beiden een handje en met een “bedankt voor het kijken, meneer” gingen ze weer buiten spelen. Da’s mooi hé, en een voorbeeld voor de figuren die de radiator uit de keuken, die in de voortuin lag hebben gejat.

Waar loopt-ie nou de hele dag op te kauwen?

Ja, wat?

Nog meer beton

Het gaat nu ineens heel hard: gisteren was er nog sprake van een bouwput, weliswaar gevuld met beton maar dinsdag de vijftiende staat er ineens een skelet en aan het einde van de werkdag kun je over een soort dak lopen, niet dat ik dat doe natuurlijk, maar toch. De jongens hebben er een groot stuk plastic overheen gesjord en geborgd met balken en stenen uit de tuin. De overburen maken complimenten over de nette manier waarop ze werken en dat heb ik met Michael gedeeld: ik heb z’n ogen nog niet zo zien glimmen van trots.

Uitbouw 2019-01-15 13.00 uur

Kijk, nu wordt het wat

2019-01-17 12.00 uur

En Dennis wil niet opzij gaan

De tuinman is geweest met zijn offerte (viel niet mee) voor de aanleg van twee terrassen, vervangen van 400 paaltjes en het opruimen van de ravage. De ligusterhaag is door de voorgangers van de buren zodanig gesnoeid dat de heg – een meter breed - bijna geheel in onze tuin is gegroeid. En uit het raam van de nieuwe uitbouw kijk je dus zo tegen de zijkant aan en dat kan niet. Er komt dus een schutting van vier meter in plaats een deel van de heg.

17-01-2019
Waar zo’n verbouwing al niet goed voor is. Acht jaar geleden hebben we de spouwmuren laten isoleren; er was een leuke aanbieding van Nuon via een bedrijf in Apeldoorn. Maar bij het uitbreken van de buitenmuur rond de keukendeur bleek dat er flinke open ruimtes zitten tussen de spouw, die niet zijn opgevuld of dat er delen zijn waar het materiaal is verzakt. Michael is er helemaal niet over te spreken en gelukkig bewaar ik altijd van alles – al is het maar digitaal – en blijkt er een garantie te zijn van tien jaar op het werk. Daar ga ík werk van maken.
We hebben op saucijzenbroodjes getrakteerd. “Dennis: brood!”

Vandaag komen de metselaars Martin en Patrick, eerder dan gepland want het gaat vriezen. Maar eerst dooien – gelukkig – en daarom konden de heren met een flink tempo de hele uitbouw afwerken. Niet zonder moorkop, natuurlijk. De jongens zaten er naast: ze hadden een klusje elders maar ’s middags waren ze al weer terug om het kurk van de gangvloer af te peuteren en een vloertje aan te leggen in de aanbouw. Kortom, het tempo blijft hoog. Zij hebben een prettig weekend en wij twee dagen rust. En de snuffelaars naar ijzer hadden er zo’n puinhoop van gebroken glas van gemaakt dat de scherven in een ruime cirkel rond de afvalbak lagen. Opruimen was er niet bij dus kon ik aan de bak met de bezem. Maar ja, stoffer en blik liggen bij Jan van Duuren in de opslag. Gelukkig heeft Dennis de boel verder opgeruimd en in de bak gegooid. Beste jongen.

Martin heeft er lol in

2019-01-18 16.00 uur !

En dit plaatje verdient enige uitleg. Vannacht heb ik gedroomd dat de aannemer vergeten had de afvoer van het hemelwater en die van vaatwasser en gootsteen aan te leggen. Een beetje meelachend en hoofdschuddend – “die vent wil mij controleren” – wees hij mij aan dat toch echt alles aanwezig is. Maar eerder zagen wij de deurklink van de openslaande deur en wij hadden geen warme gevoelens voor dit witte plastic ding. Enfin, toch maar even aan Michael vragen hoe de vork in de steel zat, of eigenlijk de klink in de deur. Laconiek antwoordde hij, dat het een tijdelijke oplossing was: hij had de klink gebruikt uit de gesloopte kamerdeur… Wat hebben wij hiervan geleerd? Bemoei je niet overal mee.