Doorgaan naar hoofdcontent

De verbouwing week 3

2019-01-21
Vandaag hebben we de elektricien over de vloer. Na veertig jaar is er in de meterkast een soort allegaartje van stroomgroepen ontstaan door uitbreiding ten behoeve van diverse apparatuur. Meer groepen scheen veiliger te zijn, zo veilig dat Marc van Duivenvoorde – dat is de electricien – alles afkeurde en een nieuwe groepenkast gaat aanleggen. Bovendien moeten er nieuwe leidingen naar de keuken worden aangelegd en daarom is het plafond in de gang open gebroken. Enfin, dat had ik in week 1 al gememoreerd.

AHA!
Bij het rondkijken naar de chaos, die in de tuin is ontstaan viel mijn oog op een voorwerp, dat mogelijk niet behoort voor te komen in de gereedschapskist van een timmerman of van welke vakman dan ook:


ETEN
Er zijn mensen, die zich afvragen hoe wij tijdens de verbouwing eten. Nou, gewoon netjes met vork en mes. Oh, wát we eten? Nou, bij voorbeeld:
Kabeljauwhaasje en papillot
Twee kabeljauwhaasjes
1½ ons fijn gesneden prei
1 ons julienne peen
2 vellen bakpapier (vochtig)
Alles op bakpapier doen met een scheutje wijn en een klontje boter
Inpakken en twintig minuten op 175 graden in de Airfryer.

ALARM
Je kan niet even een boodschapje doen of de jongens maken er een potje van. Opnieuw was het zo’n stofbende dat de rookmelder – nu die boven in de gang hangt – luid van zich afbeet. Alle ramen en deuren tegen elkaar open zetten, het hielp niet want er stond geen zuchtje wind. Dan maar weer stoffen en dweilen. En Wil komt pas donderdag weer voor het schoonmaken.
Met veel kabaal is de keukentussendeur verwijderd, alsmede het kozijn en is de nieuwe deur geplaatst.


2019-01-22
Vandaag wordt een begin gemaakt met de afwerking van de wanden van de keuken. Bovendien worden de voorbereidingen getroffen voor de tegelvloer in de keuken en de gang. Dat betekent dat we niet meer bij de gangkast kunnen komen om een biertje of zo te pakken. Gelukkig zit de koelkast boven nog vol. Bij Weijntjes hebben we een deurkruk besteld voor de tussendeur; deze is het geworden: https://www.weijntjes.nl/p/deurkruk-chroom-taps-rond-model-zwarte-greep/51896/


De nieuwe radiator in de kamer is opgehangen maar die gaat er ook weer af: dan kunnen stukadoor en schilder er straks beter bij om de boel af te werken. De leidingen zijn netjes in de muur weggewerkt. Voor de goede orde: de kleur van de radiator is wit, dat u het maar weet.

2019-01-24/5
De keukenvloer en de gang zijn betegeld. De jongens hebben opgeruimd, de laadbak is opgehaald en de schaftkeet is ook weg. Dinsdag komt de stukadoor en dan moet de boel twee weken drogen voordat de schilder kan werken.


Oh ja, er kwam ook nog een gat in het dak van de uitbouw: voor de afvoerpijp van de afzuigkap.








Reacties

  1. Mooie verteltrant Cees!
    En de deurkruk ... precies goed. Past in jullie huis!
    Succes de komende week.
    Frits en Gesiena

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat leuk om het zo mee te beleven!
    Liefs, Madelein

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde

De biografie van mijn vader Johannes Jacobus (Jan) Barthel (4) 1903-1968 deel 3

DE TWEEDE WERELDOORLOG Inleiding Bij het verzamelen van gegevens rond de familie blijven veel vragen onbeantwoord. Het is immers kort na de oorlog - maar ook nog lang daarna - niet gebruikelijk dat er uitgebreid wordt stilgestaan bij de oorlogsperiode. “Het land moet worden opgebouwd; de handen uit de mouwen!” is het parool. Natuurlijk wordt er door de oud-verzetsstrijders wel herdacht, maar alleen tijdens de herdenking op 4 mei en op de vergaderingen en bijeenkomsten van de Bond van Oud Illegale Werkers (BOIW), waarvan mijn vader lid is geweest. Verder wordt er vooral gezwegen. Veel oud-verzetsstrijders komen daardoor in psychische problemen en ook mijn vader ontkomt niet aan een naoorlogse depressie. Dat is vanwege mijn toen nog jonge leeftijd mij ontgaan; mijn zus weet daarover te vertellen. Eigenlijk is het in het licht van de vooroorlogse jaren opmerkelijk dat degenen, die het meeste durfden, die de meeste onderduikers helpen, de communisten en de gereformeerden zijn, uiterst

Ging Opa Barthel in de fout?

Vaak kom ik niet in Haarlem en als ik er ben mag ik graag door de Zijlstraat lopen. Als jochie op de HBS bracht ik voor ƒ0,25 per boek bestellingen rond voor een boekhandel uit die straat. Nieuwe boeken roken toen een beetje naar melkchocola soms, of naar vanille, niet zo chemisch zoals nu.   Een straat met geschiedenis, denk maar aan de overval op het distributiekantoor van mijn vader in 1944 http://barthelgezocht.blogspot.com/2018/08/de-biografie-van-mijn-vader-johannes_13.html . Via de Pandpoort liep ik ’s zaterdags naar de personeelsingang om mijn vader af te halen van zijn werk.    Pandpoort aan de Zijlstraat (Wikimedia, Publiek domein)   De straat komt uit op de Barteljorisstraat met het museum van Corrie ten Boom, ook vol geschiedenis. Mijn broer Wim en ik kochten in die straat onze rails voor de eerste opwindtreintjes van Fleischmann, later elektrisch.   In de Zijlstraat staat al eeuwenlang de herberg en verkooplokaal “De Gouden Leeuw”. De winkelpui beneden is vandaag de da