Doorgaan naar hoofdcontent

Ahoy, zeebezem!

Kijk, dit is mijn oudste broer, Piet (1933-2012). Als klein jochie was ik een beetje bang voor hem; dat zit namelijk zo. Ten eerste was het leeftijdsverschil van veertien jaar nogal groot en ten tweede droeg hij zijn pet vlak boven zijn strenge ogen. Pet, zult u denken, lezer? Mijn broer was namelijk zeeman en niet zomaar eentje: voordat hij naar Canada emigreerde was hij tweede stuurman op de grote handelsvaart bij de Holland Amerika Lijn. Met zijn medestudent Herman van Dalen oefende hij op zijn zolderkamer morseseinen (je weet wel: ... - - - ... is S.O.S.  https://www.youtube.com/watch?v=9A3tBINRdiE) en als ik dan naar bed moest riep ik hard "Ahoy zeebezem" naar boven, waarop hij met veel gestamp de zoldertrap af kwam en ik met kloppend hart onder de lakens dook. Ik ben op dit verhaal gekomen omdat ik de hand heb kunnen leggen op zijn resultaten tijdens de studie op de Kweekschool voor de Zeevaart in Amsterdam.



Daaruit kun je onder andere opmaken dat hij in september 1953 werd geplaatst als stuurmansleerling op het stoomschip Aalsdijk, vroeger een zogenaamd liberty schip.

s.s. Aalsdijk 2)

Liberty-schepen waren vrachtschepen die gedurende de Tweede Wereldoorlog werden gebouwd in de Verenigde Staten volgens een eenvoudig standaardontwerp. Ze konden snel en goedkoop in grote series gebouwd worden en werden het symbool van de industriële militaire massaproductie van de VS gedurende de oorlogsjaren. 1) Helaas is de personeelskaart bij de Holland Amerikalijn verloren gegaan, volgens het Rotterdams Archief en ook in de aanmonsteringsboeken van de Aalsdijk komt zijn naam niet voor.

1) Wikipedia
2) Collectie Maritiem Museum Rotterdam

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde
Een reactie posten
Meer lezen

De mezenkast Update 18 juli 2021

In maart kreeg ik voor mijn verjaardag een mooi cadeau: een minicamera voor de mezenkast in de lijsterbes in de achtertuin. Daar hebben we al jaren succesvolle broedsels van koolmezen.  Aanvankelijk bleef de kast dit jaar onbewoond vanwege de kou in de lente maar half april was het zo ver. Er werden wat takjes naar binnen gegooid, die af en toe weer werden verplaatst.   Hoopvol keken we regelmatig naar het scherm van de iPad: er gebeurde niets meer.   “Zeker opgevreten door de katten” , mopperden we, hoewel we toch een kattengordel om de stam van de boom hadden laten bevestigen.  Tot onze verbazing bleken de koolmezen vorige week toch weer aan het werk te zijn gegaan. Of het ging om het zelfde koppel is niet bekend. Ze hebben ten slotte geen rugnummer.   Intussen is er een laag van mos, kleine takjes en hondenhaar ontstaan, dat door het vrouwtje wordt verbouwd tot een nestje. We noemen haar Neeltje.  De rol van de man (Arie) is tot nu toe alleen die geweest van – mede - aangever van
15 reacties
Meer lezen

Ik had een oom...

Lang geleden maakte de schrijver Godfried Bomans deel uit van een panel in het radioprogramma Kopstukken. Mensen uit het publiek konden hem vragen stellen en vaak begon Bomans na enkele seconden wachten met "Ik had vroeger een oom..." om daarmee zijn betoog te beginnen. Nu had ik vroeger óók een oom en die bezat een motor, kijk maar: We zien hier Hendrik Christiaan (Henk) Barthel, een broer van mijn vader. De motor is een 500CC TWN S uit 1925, topsnelheid 130 kilometer per uur; TWN staat voor Triumph Werke Nürnberg. Waarom nu dit verhaal? Welnu, onlangs wilden mijn oudste zoon en zijn vriend mijn gereedschapskist lenen om een oude motor aan de praat te krijgen, die de vriend op de kop had getikt. Na enig sleutelen was hij erin geslaagd en het één en ander is op film vastgelegd. Zet het volume van je luidsprekers maar wijd open en luister vooral naar de claxon. Enjoy!
8 reacties
Meer lezen