Doorgaan naar hoofdcontent

De verbouwing week 12, 13 en epiloog

WEEK 12
Na weer een paar weken wachten is de parketteur verschenen, kijk maar hier is hij:



Eerst werd de grenen vloer geschaafd - de stofoverlast viel erg mee - waarna er een primer op werd gesmeerd, die een enorme stinklucht verspreidde zodat wij het huis uit vluchtten en ons heil zochten bij http://www.koetshuisdeburcht.nl/  om van een lunch te genieten: allebei een dikke vette hamburger, weer eens wat anders. Tweede en derde dag nog eens zo'n confrontatie en de vlucht bracht ons deze keer bij http://aanderijnleiden.nl/  aan de Nieuwe Rijn in de binnenstad. Maar het resultaat mag er zijn.

WEEK 13
Een wapen???
De lak moest wel een aantal dagen harden voordat de verhuizers de spulletjes terug konden brengen en binnen drie dagen hadden we de dertig verhuisdozen uitgepakt en alles weer een plaatsje gegeven. Nog één keer bezoek: Mario, hij is van de firma Suntec die onze buitenjaloezieën kwam installeren. Met afstandsbediening natuurlijk want je denkt toch niet dat we elke keer naar buiten lopen om die dingen te sluiten. Het leek net of hij gewapend was...

Buitenaanzicht...

...en binnen

EPILOOG
En zo zitten we na precies drie maanden weer in ons normale doen. Met een tevreden gevoel kijken we terug op de afgelopen periode, die dankzij de goede medewerking van alle betrokkenen als een flits is verstreken. En met een lege spaarrekening, dat wel die we onder dankzegging hebben gedeeld met:
  • Michael van Strien van MVSbouw en zijn maatje Dennis (ze waren ook de tegelzetters en de loodgieters)
  • Marc Duivenvoorden, de elektricien
  • Keur Keukens (Arma)
  • Hans de stukadoor
  • Parkethuys Leiden
  • Martin en Patrick van Siebert Metselwerken
  • Jan van Duuren & Zn. (verhuizers en opslag)
  • Rob van der Heijden, de hovenier
  • 't Verfhuis voor de nieuwe deurmatten
  • Zirkzee wonen voor de jaloezieën
  • Kameleon, de schilder (Osman)
  • Luc van den Berg tegelhandel
  • Mario van de firma Suntec
  • En met hem of haar, die we hebben vergeten.
Ik dank u allen voor uw belangstelling.

Klaar!

Reacties

  1. Mona M.15 april 2019 om 17:44

    En nu weer lekker met de beentjes omhoog op de bank! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Unknown15 april 2019 om 20:51

    Wauw! Dat is mooi geworden zeg!
    Voor dit resultaat mag je knip ook wel leger zijn...
    Veel woongenot.
    Liefs Gesiena en Frits

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde
Een reactie posten
Meer lezen

De biografie van mijn vader Johannes Jacobus (Jan) Barthel (4) 1903-1968 deel 3

DE TWEEDE WERELDOORLOG Inleiding Bij het verzamelen van gegevens rond de familie blijven veel vragen onbeantwoord. Het is immers kort na de oorlog - maar ook nog lang daarna - niet gebruikelijk dat er uitgebreid wordt stilgestaan bij de oorlogsperiode. “Het land moet worden opgebouwd; de handen uit de mouwen!” is het parool. Natuurlijk wordt er door de oud-verzetsstrijders wel herdacht, maar alleen tijdens de herdenking op 4 mei en op de vergaderingen en bijeenkomsten van de Bond van Oud Illegale Werkers (BOIW), waarvan mijn vader lid is geweest. Verder wordt er vooral gezwegen. Veel oud-verzetsstrijders komen daardoor in psychische problemen en ook mijn vader ontkomt niet aan een naoorlogse depressie. Dat is vanwege mijn toen nog jonge leeftijd mij ontgaan; mijn zus weet daarover te vertellen. Eigenlijk is het in het licht van de vooroorlogse jaren opmerkelijk dat degenen, die het meeste durfden, die de meeste onderduikers helpen, de communisten en de gereformeerden zijn, uiterst
2 reacties
Meer lezen

Ging Opa Barthel in de fout?

Vaak kom ik niet in Haarlem en als ik er ben mag ik graag door de Zijlstraat lopen. Als jochie op de HBS bracht ik voor ƒ0,25 per boek bestellingen rond voor een boekhandel uit die straat. Nieuwe boeken roken toen een beetje naar melkchocola soms, of naar vanille, niet zo chemisch zoals nu.   Een straat met geschiedenis, denk maar aan de overval op het distributiekantoor van mijn vader in 1944 http://barthelgezocht.blogspot.com/2018/08/de-biografie-van-mijn-vader-johannes_13.html . Via de Pandpoort liep ik ’s zaterdags naar de personeelsingang om mijn vader af te halen van zijn werk.    Pandpoort aan de Zijlstraat (Wikimedia, Publiek domein)   De straat komt uit op de Barteljorisstraat met het museum van Corrie ten Boom, ook vol geschiedenis. Mijn broer Wim en ik kochten in die straat onze rails voor de eerste opwindtreintjes van Fleischmann, later elektrisch.   In de Zijlstraat staat al eeuwenlang de herberg en verkooplokaal “De Gouden Leeuw”. De winkelpui beneden is vandaag de da
Een reactie posten
Meer lezen