Doorgaan naar hoofdcontent

Anamorfose in de graffiti tunnel van de N11?

Al eerder schreef ik een post over de graffiti ’s op de muren van de fietstunnel onder de N11 bij Zoeterwoude-Rijndijk: http://barthelgezocht.blogspot.com/2020/07/grafitti-of-graffitti.html. Meestal rijden de fietsers er met een flinke gang aan voorbij terwijl er juist zoveel aardigs is te zien. 

In een flits dacht ik aan de zogenaamde rolbaantunnel onder de Polderbaan van Schiphol. Artistieke koppen hebben aan de wanden bij de ingang van de tunnel zodanig tegels geplakt dat ze bij het naderen vanuit de verte een vliegtuig lijken te vormen.


Ben je vlak voor de tegels dan is het een onsamenhangend geheel. Een anamorfose dus, een gedaanteverschuiving.
 
Beide plaatjes van Google Streetview

Er stonden net twee jongens met spuitbussen de muur te bewerken (niet bij de Polderbaan!). Hét ogenblik dus om hen voor te stellen de hele tunnel te verdelen in verschillende vlakken. Zodat een voorbijflitsende fietser er een zeker object in kon zien: een anamorfose. 
 
Dat was te veel gevraagd. De heren vreesden dat hun tag (=symbool van een graffitischrijver) niet meer gelezen kon worden. Bovendien vonden ze het woord anamorfose een rare term. 
 
Toen ben ik maar weer wat foto’s van hun werk gaan maken. Daar werd ik blij van.
 



De foto's heb ik gemaakt met een Nokia 6.1 telefoon

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde

De mezenkast Update 18 juli 2021

In maart kreeg ik voor mijn verjaardag een mooi cadeau: een minicamera voor de mezenkast in de lijsterbes in de achtertuin. Daar hebben we al jaren succesvolle broedsels van koolmezen.  Aanvankelijk bleef de kast dit jaar onbewoond vanwege de kou in de lente maar half april was het zo ver. Er werden wat takjes naar binnen gegooid, die af en toe weer werden verplaatst.   Hoopvol keken we regelmatig naar het scherm van de iPad: er gebeurde niets meer.   “Zeker opgevreten door de katten” , mopperden we, hoewel we toch een kattengordel om de stam van de boom hadden laten bevestigen.  Tot onze verbazing bleken de koolmezen vorige week toch weer aan het werk te zijn gegaan. Of het ging om het zelfde koppel is niet bekend. Ze hebben ten slotte geen rugnummer.   Intussen is er een laag van mos, kleine takjes en hondenhaar ontstaan, dat door het vrouwtje wordt verbouwd tot een nestje. We noemen haar Neeltje.  De rol van de man (Arie) is tot nu toe alleen die geweest van – mede - aangever van

Ik had een oom...

Lang geleden maakte de schrijver Godfried Bomans deel uit van een panel in het radioprogramma Kopstukken. Mensen uit het publiek konden hem vragen stellen en vaak begon Bomans na enkele seconden wachten met "Ik had vroeger een oom..." om daarmee zijn betoog te beginnen. Nu had ik vroeger óók een oom en die bezat een motor, kijk maar: We zien hier Hendrik Christiaan (Henk) Barthel, een broer van mijn vader. De motor is een 500CC TWN S uit 1925, topsnelheid 130 kilometer per uur; TWN staat voor Triumph Werke Nürnberg. Waarom nu dit verhaal? Welnu, onlangs wilden mijn oudste zoon en zijn vriend mijn gereedschapskist lenen om een oude motor aan de praat te krijgen, die de vriend op de kop had getikt. Na enig sleutelen was hij erin geslaagd en het één en ander is op film vastgelegd. Zet het volume van je luidsprekers maar wijd open en luister vooral naar de claxon. Enjoy!