Doorgaan naar hoofdcontent

Arie Marees en de vruchtbaarheidskoker

EEN NAALDENKOKER
Al eerder op dit blog heb ik geschreven over de ondernemerslust van de familie Marees, bijna altijd in de agrarische sector. Om te voorkomen dat het telkens gaat over boeren, aan- en verkopen in land of (on)roerende goederen heb ik me tot nu toe beperkt tot twee Marees’ (of Mareezen?), lees maar o.a.: http://barthelgezocht.blogspot.com/2018/12/een-biografie-van-jan-marees-54-1811.html . Totdat ik stuitte op een mooi verhaal over een naaldenkoker.
De grootvader van bovengenoemde Jan Marees (Jan is opa van mijn schoonvader), Dirk Jansz Winkel trad op 25 februari 1787 in Schagen in het huwelijk met Wijntje Frans Wijk 1). Hij was zo gek op haar dat hij een zilveren naaldenkoker schonk. Bovenop zit een dop, die je los kunt draaien met daarin de letters T:DW gegraveerd. De T staat mogelijk voor trouw- en ondertrouwregister 2) en de andere letters moeten dan Dirk en Wijntje zijn; dus getrouwd zijn Dirk en Wijntje. Mooi hè. De koker is door de vervaardiger fraai bewerkt met liefdes- en vruchtbaarheidssymbolen, zoals een man en een vrouw die elkaar de hand reiken boven twee brandende harten en een moeder die haar kind de borst geeft.


ARIE
Het is 13 juli 1788: het eerste kindje van Dirk en Wijntje wordt ten doop gehouden, een dochter met de naam Trijntje. 3) Zij trouwt op 18 november 1810 met Dirk Marees 4) en kreeg de koker in haar bezit maar erg lang mocht ze ervan niet genieten want na haar overlijden in het kraambed op 5 mei 1822 5) ging hij naar Dirk.
Arie Marees
En Dirk hertrouwde met Grietje Zander 6) waarmee hij o.a. een zoon Arie kreeg. 7) En dan gebeurt er iets vreemds: in plaats van dat de naaldenkoker naar één van de kinderen uit Dirks eerste huwelijk ging (de nazaten van Wijntje Wijk), erfde Dirks oudste zoon Arie Marees en zijn vrouw Jantje Dikker 8) de naaldenkoker van Wijntje Wijk.


CISCA
En dat is allemaal te vinden tijdens een zwerftocht op het internet, waar we onder meer de blog van Cisca Frinks aantreffen, die toestemming gaf voor gebruik van plaatjes en content. 9) De naaldkoker is als nazaat van Wijntje Frans Wijk in haar bezit, dan weet de lezer dat deze niet is zoek geraakt. Overigens bezit het Rijksmuseum een aantal van soortgelijke kokers 10); misschien een hint voor Cisca? 😉

Bronnen:
1) Trouwboek Nederduits Gereformeerd Schagen 1657-1816 (Transcriptie) via Family Search image 98,
2) Genealogie trefwoordenlijst van André Dumont, Oss op
http://home.planet.nl/~dumon002/index.html
3) Doopboek Nederduits Gereformeerd Schagen 1672-1812 via Family Search image 379
4) Trouwen alle gezindten Zijpe 1696-1811 via Family Search image 168
5) Burgerlijke Stand Overlijden Schagen aktenummer 19 via Family Search image 272
6) Burgerlijke Stand Huwelijke Zijpe aktenummer 38
7) Burgerlijke Stand Geboorten Zijpe ongenummerd
8) Burgerlijke Stand Huwelijken Barsingerhorn aktenummer 8
9) https://indexbacis.blogspot.com/
10) https://www.rijksmuseum.nl/nl/zoeken?q=naaldenkoker&v=&s=&ii=0&p=1 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde

De biografie van mijn vader Johannes Jacobus (Jan) Barthel (4) 1903-1968 deel 3

DE TWEEDE WERELDOORLOG Inleiding Bij het verzamelen van gegevens rond de familie blijven veel vragen onbeantwoord. Het is immers kort na de oorlog - maar ook nog lang daarna - niet gebruikelijk dat er uitgebreid wordt stilgestaan bij de oorlogsperiode. “Het land moet worden opgebouwd; de handen uit de mouwen!” is het parool. Natuurlijk wordt er door de oud-verzetsstrijders wel herdacht, maar alleen tijdens de herdenking op 4 mei en op de vergaderingen en bijeenkomsten van de Bond van Oud Illegale Werkers (BOIW), waarvan mijn vader lid is geweest. Verder wordt er vooral gezwegen. Veel oud-verzetsstrijders komen daardoor in psychische problemen en ook mijn vader ontkomt niet aan een naoorlogse depressie. Dat is vanwege mijn toen nog jonge leeftijd mij ontgaan; mijn zus weet daarover te vertellen. Eigenlijk is het in het licht van de vooroorlogse jaren opmerkelijk dat degenen, die het meeste durfden, die de meeste onderduikers helpen, de communisten en de gereformeerden zijn, uiterst

Ging Opa Barthel in de fout?

Vaak kom ik niet in Haarlem en als ik er ben mag ik graag door de Zijlstraat lopen. Als jochie op de HBS bracht ik voor ƒ0,25 per boek bestellingen rond voor een boekhandel uit die straat. Nieuwe boeken roken toen een beetje naar melkchocola soms, of naar vanille, niet zo chemisch zoals nu.   Een straat met geschiedenis, denk maar aan de overval op het distributiekantoor van mijn vader in 1944 http://barthelgezocht.blogspot.com/2018/08/de-biografie-van-mijn-vader-johannes_13.html . Via de Pandpoort liep ik ’s zaterdags naar de personeelsingang om mijn vader af te halen van zijn werk.    Pandpoort aan de Zijlstraat (Wikimedia, Publiek domein)   De straat komt uit op de Barteljorisstraat met het museum van Corrie ten Boom, ook vol geschiedenis. Mijn broer Wim en ik kochten in die straat onze rails voor de eerste opwindtreintjes van Fleischmann, later elektrisch.   In de Zijlstraat staat al eeuwenlang de herberg en verkooplokaal “De Gouden Leeuw”. De winkelpui beneden is vandaag de da