Doorgaan naar hoofdcontent

Een korte biografie van IJsbrant Aelberts Rosenboom (2368)

A12 
We gaan naar Waarder. Dat ligt ongeveer tussen Woerden en Gouda, langs de A12. En we gaan daar niet om te vissen hoewel het er best leuk uitziet:
 
Bron: Streetview
Vissen deden we vroeger in de molenvijver van de Heussensstraat in Haarlem. Over die straat: lees hier http://barthelgezocht.blogspot.com/2020/02/h-o-n-d-e-r-d-en-nog-eens-de.html Dat was niet toegestaan en als dan de politie verscheen riepen we naar elkaar: “Kijk uit, daar komt een schout!”
 
DE SCHOUT
In plaatsen met zelfbestuur werd het bestuur gevormd door de vroedschap (burgemeester en schepenen) en rechtspraak uitgeoefend door de schepenbank. Oorspronkelijk stond de schout als vertegenwoordiger van de plaatselijke heer boven burgemeester en schepenen en werd geleidelijk een stedelijk ambtenaar. De schout had als taak de handhaving van de orde en veiligheid. Tevens was hij als voorzitter van de schepenbank belast met het rechtsproces; hij trad op als aanklager en voerde het vonnis uit. Hij was geen rechter. In de schout waren bestuurlijke en rechterlijke aspecten verweven: de schout was politiechef en officier van justitie in één persoon: er was nog geen scheiding van rechterlijke en uitvoerende macht. 1) En met IJsbrant Aelberts Rosenboom zitten we bijna aan het eind van de zestiende eeuw: in ieder geval voor wat betreft zijn geboortedatum, schat ik zo. Hier is zijn plekje in de familie:
 

We weten zeker dat hij schout was in Waarder 2) en we komen hem voortdurend tegen in allerlei documenten, die voor mij niet leesbaar zijn: Oudhollands handschrift. Gelukkig zijn er mensen, die een aantal van die documenten hebben vertaald en op het internet hebben geplaatst. 
 
Bron: Google maps (Klik erop om het beter te kunnen zien!)
 
THE CHILDREN’S INVESTMENT FUND *
Het plaatselijk gerecht had toezicht op wezen en halfwezen en moest ervoor zorgen dat de belangen van de kinderen niet werden geschaad of dat de familie er met het erfdeel vandoor ging. Dat gebeurde in de Weeskamer. 3) En daar speelde de schout ook weer een rol in, lees maar: “…Neeltje Pietersdr bekent schuldig te zijn aan …” enz. enz. “… de somme van 276 carolus guldens…” enz. “Het geld kwam uit de weeskist 4) door handen van Isbrant Aelbers Rosenboom, schout, Gerrit Pietersz van Groenendijck 5)(deze noot echt even doorlezen!) en Gerrit Adriaensz, weesmeesters te Waarder. En zij belooft de lening terug te betalen…” enz. 6) Het was blijkbaar gewoonte de gelden van de kinderen te beleggen. En dat ging best goed hoor, want enkele voogden legden op 11 mei 1646 rekenschap af van het beheer van een tegoed …“wat toegenomen is van 500 naar 650 guldens. zij verklaren deze 650 guldens te beleggen aan de kerk te Waarder, met een interest van 3 guldens en 15 stuivers te honderd.” Kleine kinderen worden groot en dus kwam er een ogenblik waarop de wezen hun tegoeden opeisten. Dat kon voor de jongens bij een leeftijd van twintig jaar en voor de meisjes op hun vijfentwintigste. In ieder geval konden ze niet om de handtekening van de schout en de weesmeesters heen. IJsbrant had het er naast zijn andere werk druk mee, gezien de vele aktes, die ik heb aangetroffen. 
 
Gezicht op het dorpje Waarder, bij Woerden tekenaar Pieter Bartholomeusz. Barbiers Objectnummer RP-T-1951-381 Rijksmuseum (Publikek domein)
 
* Dit Amerikaanse "beleggingsfonds" bracht het balletje aan het rollen waarmee ABN AMRO in stukken werd gehakt. Leesadvies: "De prooi"van Jeroen Smit 
 
Bronnen: 
1) https://www.pitveiligheid.nl/posts/geschiedenis-politie-nederland-middeleeuwen-schout-schutterij 
2) a Waarder Dopen 1654 – 1717 Trouwen 1653 – 1722 Lidmaten 1654 – 1717 door Paul Lepelaar Met dank aan Ton Polet DTB-gegevens van WAARDER in Zuid-Holland via hogenda.nl 
b Notarieel Archief Woerden inv.nr.8544 aktenr.53 d.d. 14-07-1662 
3) Verborgen Verleden, Het Stamboomboek door Rob van Drie blz. 140 e.v. 
4) een weeskist is een archiefkast 
5) deze achternaam lijkt sterk op die van een voormalige bankier die iets te maken heeft gehad met de titel van deze alinea: hij is heel erg rijk, man! 
6) Waarder Weeskamer 1692-1800 uittreksel van de weeskamer Waarder Rijksarchief den Haag. nummer 3-04 05 124 via de website van de stichting Oudheidkamer Reeuwijk akte van 7 februari 1646 
 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde

De mezenkast Update 18 juli 2021

In maart kreeg ik voor mijn verjaardag een mooi cadeau: een minicamera voor de mezenkast in de lijsterbes in de achtertuin. Daar hebben we al jaren succesvolle broedsels van koolmezen.  Aanvankelijk bleef de kast dit jaar onbewoond vanwege de kou in de lente maar half april was het zo ver. Er werden wat takjes naar binnen gegooid, die af en toe weer werden verplaatst.   Hoopvol keken we regelmatig naar het scherm van de iPad: er gebeurde niets meer.   “Zeker opgevreten door de katten” , mopperden we, hoewel we toch een kattengordel om de stam van de boom hadden laten bevestigen.  Tot onze verbazing bleken de koolmezen vorige week toch weer aan het werk te zijn gegaan. Of het ging om het zelfde koppel is niet bekend. Ze hebben ten slotte geen rugnummer.   Intussen is er een laag van mos, kleine takjes en hondenhaar ontstaan, dat door het vrouwtje wordt verbouwd tot een nestje. We noemen haar Neeltje.  De rol van de man (Arie) is tot nu toe alleen die geweest van – mede - aangever van

Ik had een oom...

Lang geleden maakte de schrijver Godfried Bomans deel uit van een panel in het radioprogramma Kopstukken. Mensen uit het publiek konden hem vragen stellen en vaak begon Bomans na enkele seconden wachten met "Ik had vroeger een oom..." om daarmee zijn betoog te beginnen. Nu had ik vroeger óók een oom en die bezat een motor, kijk maar: We zien hier Hendrik Christiaan (Henk) Barthel, een broer van mijn vader. De motor is een 500CC TWN S uit 1925, topsnelheid 130 kilometer per uur; TWN staat voor Triumph Werke Nürnberg. Waarom nu dit verhaal? Welnu, onlangs wilden mijn oudste zoon en zijn vriend mijn gereedschapskist lenen om een oude motor aan de praat te krijgen, die de vriend op de kop had getikt. Na enig sleutelen was hij erin geslaagd en het één en ander is op film vastgelegd. Zet het volume van je luidsprekers maar wijd open en luister vooral naar de claxon. Enjoy!