Doorgaan naar hoofdcontent

Willem Bogaards (1887-1970): een veelzijdig mens

Het vreemde is dat ik zoveel van Willem Bogaards (1887-1970) heb kunnen vinden dat ik eigenlijk niet weet wat ik ermee aan moet. 
 
De ene na de andere advertentie verschijnt waar Willem zijn koopwaar aanbiedt. Dan weer prijst hij verzekeringsproducten aan en weer later roert hij zich als vertegenwoordiger van het kerkelijk leven. En ook op de politiek drukt hij zijn stempel. 
 
En dat alles niet alleen in lokale maar ook landelijke dagbladen. Hij wekt de indruk een ontwikkeld mens te zijn en ook een genieter van mooie dingen zoals een nieuwe auto in 1932, kijk maar: 1)
 
Willem met links in de auto zijn vrouw, rechts een onbekende en op de treeplank zijn dochter Adrie


 
Enfin, we gaan beginnen.

INHOUD

  • Herman F.A. Damen & Zoon, Wijnhandelaren te Leiden
  • Vrijwillige Ouderdomsverzekering
  • Brand meester bij kruidenier van Zweeden in Vlissingen
  • Mannenbroeders zoals Jan Balkenende
  • Fascisme, Marxisme en Nationaal-Socialisme
  • Pennen neer: klaar!

En dan eerst naar de plaats van deze Willem in de familie Bogaards:



Herman F.A. Damen & Zoon, Wijnhandelaren te Leiden
We starten in het Zeeuwse Yerseke, waar we al eens eerder zijn geweest voor een andere Willem: http://barthelgezocht.blogspot.com/2021/02/willem-bogaards-1860-1932-en-de-oesters.html Deze Willem had twee zoons in zijn oesterhandel: Johannes Jacobus en Willem. De laatste is degene, over wie dit verhaal gaat. 
 
We zijn weer even thuis. En wandelen in de Burgsteeg in Leiden waar we op nummer 2b een gevelsteen zien met in grote letters geschilderd: MARGAUX.
 
Gevelsteen Burgsteeg 2b Leiden (Bron: Streetview)
 Hier was vroeger het pakhuis van Herman F.A. Damen & Zoon, wijnhandelaren, die wijnen van hoge kwaliteit leverden. 
 
Dat de Amsterdamse dynastie Damen van “Roomsche” inslag was deerde de gereformeerde Willem Bogaards niet. Het ging hem om de kwaliteit en hij was er trots op een jaar lang vertegenwoordiger voor Zeeland te mogen zijn van de firma Damen. 2) 

De eerste keer waaruit blijkt dat hij bezig was als handelaar in wijn en spiritualiën is al in 1909 3). Ook zijn vrouw Pieternella Sonke is actief en verkoopt per post roomkaasjes. 3a) 
 

Pieternella Sonke, Studio J. Magielse, Goes 1870-1941 via Gemeentearchief Goes (Publiek domein)

 

 
 
 
 
Vrijwillige Ouderdomsverzekering
We zijn nog steeds in Leiden en lopen op de Middelstegracht waar op 27 maart 1871 Piet Aalberse werd geboren, zoon van een koekbakker. 
 
Zoete broodjes bakte hij niet maar als eerste minister van arbeid maakte hij de Ouderdomswet van 1919, ook wel de Vrijwillige Ouderdomsverzekering (V.O.V.) genoemd. 
 
De V.O.V. was bedoeld voor niet-loontrekkers met een laag inkomen. Zij konden zich verzekeren voor een ouderdomsrente. Het was een vrijwillige verzekering met een garantie van de staat. De V.O.V. werd uitgevoerd door de Raden van Arbeid en de Rijksverzekeringsbank. 
 
Op alle mogelijke manieren werd reclame gemaakt voor de zegeningen die de V.O.V. zou brengen. In werkelijkheid was ook de ouderdomsrente die iemand na het bereiken van de 65-jarige leeftijd via de V.O.V. kon ontvangen, geen groot pensioen. Het begon met € 2,27 per week voor ongehuwden en € 2,72 per week voor gehuwden. 4) 
 
Na al die drank vond Willem het een aardig idee om zich daar in te bekwamen en in 1922 werd hij aangesteld als algemeen acquisiteur voor Zuid-Beveland oostelijk deel 5). Hij was daarin zeer succesvol want won prijzen 6) en werd in 1925 benoemd tot inspecteur V.O.V. bij de Raad van Arbeid 7). Bovendien hield hij lezingen in de regio om de V.O.V. aan te prijzen. 
 
Willem blijft nog lang actief in de verzekeringsbranche. Toch zien we een groeiende belangstelling voor bestuurlijke functies op kerkelijk en politiek gebied.

Brand meester! In de Gravenstraat te Vlissingen
’t Is half drie in de ochtend van 8 maart 1933 en het miezert een beetje als één van de omwonenden van de kruidenierswinkel van van Zweeden vlammen ziet slaan uit de kamer achter de winkel. 
 
Als de brandweer arriveert met de magirusspuit staat de boel al goed te fikken. Na een uur is de brand geblust: oorzaak onbekend en er is niemand gewond geraakt. Van Zweeden is zo blij met de uitgekeerde verzekeringspenningen dat hij een advertentie in de krant laat zetten:
 
De Zeeuw Christelijk Historisch Nieuwsblad voor Zeeland van 5 april 1933


 

Mannenbroeders zoals Jan Balkenende
Er scharrelt begin jaren zestig van de vorige eeuw een slim ventje door de gangen van de lagere school in Kapelle. Hij zit in Amsterdam al snel in de politiek. Aan het eind van dit stukje een opmerking over hem. 
 
Ook onze Willem was er al vroeg bij: in 1923 wordt hij secretaris van de Vereeniging tot Stichting en Instandhouding van een School met den Bijbel 8) en in 1926 trad hij op als ouderling in de Gereformeerde Kerk van Kapelle-Biezelinge. 9) Er volgen diverse functies in het geestelijk leven en blijft tientallen jaren ouderling. 
 
Opvallend is de opvolging in de vacature voor opnieuw ouderling van Jan Balkenende, de grootvader van de ex-ministerpresident van ons land Jan Peter Balkenende. 10)

Fascisme, Marxisme en Nationaal-Socialisme
Eind 1929, begin 1930 ontwikkelde zich de bewustwording onder de jongeren uit de Anti-Revolutionaire Partij (ARP) een studie te maken van de beginselen van hun partij. Zij verenigden zich onder de noemer Arja (Anti-Revolutionaire Jongeren Actie) en werden door partijleiders uitgedaagd lokale afdelingen op te richten. 
 
En zo geviel het de heer Willem Bogaards in 1930 districtshoofd te worden voor de Arja 11) en zelfs door te dringen in het landelijk hoofdbestuur. 12) En dan gaat hij los. 
 
Met veel bravour richt hij zijn pen naar het oosten en nog verder: ..."Deze actie bedoelt alle, die met onze A.R. beginselen instemmen, het juiste midden tusschen het Fascisme en 't Marxisme te leeren kennen: wat er voor noodig is de correcte situatie in te nemen tegenover den Nationaal Socialist ter eenre en contra den Marxist ter andere zijde. Door degelijke studie komt men aan de kennis om slavernij, maar ook de revolutie met vrucht te bestrijden. Daarom de Arja." 13) En: 
 
"Zeeuwsche jongeren en ouderen, gij, die onze A.R. beginselen kent of deze begeert te kennen, sluit u aan bij de A.R.J.A. 
Staat ons werk niet vanaf een afstand te bekijken; doch treedt in onze gelederen. 
Eendracht maakt macht; ook in het A.R. kamp. 
Laat deze enkele regelen U tot nadenken zetten. En daarna... flink aanpakken! 
De tijden zijn er ernstig genoeg voor!" 14)

Pennen neer: klaar!
Na 1958 is de inkt uit de pen van Willem weliswaar nog niet helemaal opgedroogd. We zien weinig resultaten van zijn werk in de krant. Hij verkoopt zijn huis aan de Biezelingschestraat in Kapelle en keert terug naar Yerseke om in de Schotte 23 te gaan wonen. 
 
Biezelingschestraat, Kapelle (Bron: vervaardiger J.Torbijn Zeeuws archief fotonummer 539 1149)
 
Af en toe verschijnt een oproep in de krant om aan de arme kinderen in Suriname te denken. 15) Uit de advertentie blijkt dat hij het correspondentieadres is voor de Evangelische Broeder Gemeente (Hernhutters). 
 
En in de Scheldebode van 9 januari 1970 vraagt hij één dag per week hulp voor zijn huishoudster, Marie Abrahamse. 
 
Op 10 mei 1970 komt Willem te overlijden, 82 jaar oud. “De Heere te dienen was zijn verlustiging.” , aldus de overlijdensadvertentie in Trouw van 11 mei 1970.

Bronnen:

1) www.kentekenzeeland.nl (de foto is van Joke Sanderse, zijn kleindochter)
2) Middelburgsche Courant van 14 december 1920, De Zeeuw Christelijk Historisch Nieuwsblad voor Zeeland van 6 mei 1921 en 3 juni 1921
3) De Zeeuw Christelijk Historisch Nieuwsblad voor Zeeland van 2 oktober 1909
3a) De Zeeuw Christelijk Historisch Nieuwsblad voor Zeeland van 31 januari 1920
4) Website van de Sociale Verzekeringsbank
5) Nieuwe Zeeuwsche Courant van 2 augustus 1922
6) De Zeeuw Christelijk Historisch Nieuwsblad voor Zeeland van 15 augustus 1924
7) De Zeeuw Christelijk Historisch Nieuwsblad voor Zeeland van 17 maart 1925
8) Middelburgsche Courant van 19 april 1923
9) Middelburgsche Courant van 29 november 1928
10) De Zeeuw Christelijk Historisch Nieuwsblad voor Zeeland van 13 december 1937
11) Middelburgsche Courant van 3 maart 1930
12) De Zeeuw Christelijk Historisch Nieuwsblad voor Zeeland van 17 oktober 1938
13) Zeeuwsche Kerkbode van 29 december 1933
14) De Zeeuw Christelijk Historisch Nieuwsblad voor Zeeland van 25 september 1937
15) Zeeuwsche Kerkbode van 1 september 1961

Reacties

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde

De biografie van mijn vader Johannes Jacobus (Jan) Barthel (4) 1903-1968 deel 3

DE TWEEDE WERELDOORLOG Inleiding Bij het verzamelen van gegevens rond de familie blijven veel vragen onbeantwoord. Het is immers kort na de oorlog - maar ook nog lang daarna - niet gebruikelijk dat er uitgebreid wordt stilgestaan bij de oorlogsperiode. “Het land moet worden opgebouwd; de handen uit de mouwen!” is het parool. Natuurlijk wordt er door de oud-verzetsstrijders wel herdacht, maar alleen tijdens de herdenking op 4 mei en op de vergaderingen en bijeenkomsten van de Bond van Oud Illegale Werkers (BOIW), waarvan mijn vader lid is geweest. Verder wordt er vooral gezwegen. Veel oud-verzetsstrijders komen daardoor in psychische problemen en ook mijn vader ontkomt niet aan een naoorlogse depressie. Dat is vanwege mijn toen nog jonge leeftijd mij ontgaan; mijn zus weet daarover te vertellen. Eigenlijk is het in het licht van de vooroorlogse jaren opmerkelijk dat degenen, die het meeste durfden, die de meeste onderduikers helpen, de communisten en de gereformeerden zijn, uiterst

Ging Opa Barthel in de fout?

Vaak kom ik niet in Haarlem en als ik er ben mag ik graag door de Zijlstraat lopen. Als jochie op de HBS bracht ik voor ƒ0,25 per boek bestellingen rond voor een boekhandel uit die straat. Nieuwe boeken roken toen een beetje naar melkchocola soms, of naar vanille, niet zo chemisch zoals nu.   Een straat met geschiedenis, denk maar aan de overval op het distributiekantoor van mijn vader in 1944 http://barthelgezocht.blogspot.com/2018/08/de-biografie-van-mijn-vader-johannes_13.html . Via de Pandpoort liep ik ’s zaterdags naar de personeelsingang om mijn vader af te halen van zijn werk.    Pandpoort aan de Zijlstraat (Wikimedia, Publiek domein)   De straat komt uit op de Barteljorisstraat met het museum van Corrie ten Boom, ook vol geschiedenis. Mijn broer Wim en ik kochten in die straat onze rails voor de eerste opwindtreintjes van Fleischmann, later elektrisch.   In de Zijlstraat staat al eeuwenlang de herberg en verkooplokaal “De Gouden Leeuw”. De winkelpui beneden is vandaag de da