Doorgaan naar hoofdcontent

Nog eens er op uit!

In mijn post van 16 juni zagen we al mooie bermplanten maar vanwege de droogte van de afgelopen weken verwachtte ik niet veel nieuwe. Dat was een grote vergissing, want kijk maar eens om te beginnen naar deze prachtige grote wederik, een opvallende soort naast de bloeiende kattenstaarten. Grote wederik heeft in zijn gele bloemen een rode vlek, wat haar onderscheidt van de andere wederikbloemen.

Grote wederik (Lysimachia vulgaris)

Grote kattenstaart (Lythrum salicaria)

De gewone engelwortel kan erg groot worden en lijkt in eerste instantie wat op gewone berenklauw

Gewone engelwortel (Angelica sylvestris)

Er stond wat geels in de berm en dacht: kijk, heelblaadjes! 😂 Hoe men toch aan die naam is gekomen? Wel, de plant werd vroeger gebruikt ter bestrijding van dysenterie en je vindt het terug in de Latijnse naam Pulicaria dycentirica

Heelblaadje (Pulicaria dysenteria)

Een thee van koninginnekruid werd vroeger gebruikt tegen verkoudheid en als laxeermiddel. In grote hoeveelheden tast hij de lever aan en kan leverkanker veroorzaken. Oorspronkelijk werd deze plant leverkruid genoemd.

Koninginnekruid (Epatorium cannabinum)

In de zomer kun je op vochtige graslanden, langs oevers en in vochtige bosranden de roomwitte sterk vertakte tuilen van de Moerasspirea vinden. Het zijn planten die tamelijk hoog kunnen worden tot rond de 1,20 m hoog

Moerasspirea (Filipendula ulmaria)

Over een maand of zo ga ik weer eens kijken of ik andere bermplanten kan ontdekken, want voor mij is dit ook een onontgonnen gebied. Maar wel erg leerzaam. En nu maar wachten tot het eindelijk eens gaat regenen (liefst 's nachts natuurlijk😉)

Reacties

  1. Dag Cees,
    Ik zou er een boek van maken en uitgeven.... al dat wonderschoon in onze natuur...die jij zo prachtig in kaart (en foto) brengt.
    Liefs Gesiena

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mooi hè; en allemaal gratis voor niks. Gewoon op je fiets stappen, je neus er in stoppen en de vitamine D krijg je er ook nog eens bij.
      Kus

      Verwijderen
  2. Wat een prachtige foto’s!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde

De mezenkast Update 18 juli 2021

In maart kreeg ik voor mijn verjaardag een mooi cadeau: een minicamera voor de mezenkast in de lijsterbes in de achtertuin. Daar hebben we al jaren succesvolle broedsels van koolmezen.  Aanvankelijk bleef de kast dit jaar onbewoond vanwege de kou in de lente maar half april was het zo ver. Er werden wat takjes naar binnen gegooid, die af en toe weer werden verplaatst.   Hoopvol keken we regelmatig naar het scherm van de iPad: er gebeurde niets meer.   “Zeker opgevreten door de katten” , mopperden we, hoewel we toch een kattengordel om de stam van de boom hadden laten bevestigen.  Tot onze verbazing bleken de koolmezen vorige week toch weer aan het werk te zijn gegaan. Of het ging om het zelfde koppel is niet bekend. Ze hebben ten slotte geen rugnummer.   Intussen is er een laag van mos, kleine takjes en hondenhaar ontstaan, dat door het vrouwtje wordt verbouwd tot een nestje. We noemen haar Neeltje.  De rol van de man (Arie) is tot nu toe alleen die geweest van – mede - aangever van

Ik had een oom...

Lang geleden maakte de schrijver Godfried Bomans deel uit van een panel in het radioprogramma Kopstukken. Mensen uit het publiek konden hem vragen stellen en vaak begon Bomans na enkele seconden wachten met "Ik had vroeger een oom..." om daarmee zijn betoog te beginnen. Nu had ik vroeger óók een oom en die bezat een motor, kijk maar: We zien hier Hendrik Christiaan (Henk) Barthel, een broer van mijn vader. De motor is een 500CC TWN S uit 1925, topsnelheid 130 kilometer per uur; TWN staat voor Triumph Werke Nürnberg. Waarom nu dit verhaal? Welnu, onlangs wilden mijn oudste zoon en zijn vriend mijn gereedschapskist lenen om een oude motor aan de praat te krijgen, die de vriend op de kop had getikt. Na enig sleutelen was hij erin geslaagd en het één en ander is op film vastgelegd. Zet het volume van je luidsprekers maar wijd open en luister vooral naar de claxon. Enjoy!