Doorgaan naar hoofdcontent

De zevende generatie


Van de eerste zes generaties zijn nu de meeste biografieën verschenen, daar waar ik dat interessant genoeg vond; een klein aantal is nog in bewerking. De zevende generatie luidt als volgt:

Generatie 7 (oudgrootouders)
64 Christiaan Barthel en 65 Helena de Haaij
66 Petrus Johannes Hagemans en 67 Teuntje de Mey
68 Hendrik Verrijk en 69 Elizabeth de Lugt
70 Hendrik van Zuthpen en 71 Cornelia van der Pek
72 Jacobus Weijers en 73 Johanna Monthé
74 Frederik Rosenboom en 75 Marrigje Moraal
76 Nicolaas Storm en 77 Geertruijda Baan
78 Leendert Pietersz Storm en 79 Dirkje Klaasdr van Alenburg
80 Elbert Nieboer en 81 Jannetje Pothoven
82 Jacob Klaas Bast en 83 Aaltje Hilberts ten Hoeve
84 Harmen van Essen en 85 Willempje Lubberts
86 Jurrien Willems Vastenburg en 87 Engeltje Johannesse Berkelo
88 Gerrit Lamberts Scholten en 89 Maria Jansen Scholten
90 Gerrit Jan Willems Zielman en 91 Geesjen Engberts
92 Hendrik Leusink en 93 Jennigjen Pot
94 Lucas Veurink en 95 Hermina Hilberink
96 Jan Jans Groot en 97 Duijfje Jacobs Hartog
98 Klaas Pilkes en 99 Geertje Cornelisdr Bakker
100 Jan Roos en 101 Anna Ploeger
102 Jan Hendrik Eekhout en 103 Petronella Sijnen
104/107 onbekend
108 Dirk Marees en 109 Trijntje Winkel
110 Adriaan Pieters Kunst en 111 Trijntje Pieters Dobber
112 N.N. en 113 Johanna Rijntjes
114 Hendrik Mulder en 115 Thedora Degens
116 Jean Baptist van Berkel en 117 Willemina Jo(h)anna de Winter
118 Hendrik de Graaff en 119 Jacoba van ter Meij
120 Johannis Kempe en 121 Maria Acda
122 Jan Willemse Remeijn en 123 Catharina Dankerste van 't Westeinde
124 Adam Griekspoor en 125 Anna de Ritmeester(s)
126 Loure(n)s Ariens Bossen en 127 Geertje Lourensdr Strijder

Reacties

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde

De biografie van mijn vader Johannes Jacobus (Jan) Barthel (4) 1903-1968 deel 3

DE TWEEDE WERELDOORLOG Inleiding Bij het verzamelen van gegevens rond de familie blijven veel vragen onbeantwoord. Het is immers kort na de oorlog - maar ook nog lang daarna - niet gebruikelijk dat er uitgebreid wordt stilgestaan bij de oorlogsperiode. “Het land moet worden opgebouwd; de handen uit de mouwen!” is het parool. Natuurlijk wordt er door de oud-verzetsstrijders wel herdacht, maar alleen tijdens de herdenking op 4 mei en op de vergaderingen en bijeenkomsten van de Bond van Oud Illegale Werkers (BOIW), waarvan mijn vader lid is geweest. Verder wordt er vooral gezwegen. Veel oud-verzetsstrijders komen daardoor in psychische problemen en ook mijn vader ontkomt niet aan een naoorlogse depressie. Dat is vanwege mijn toen nog jonge leeftijd mij ontgaan; mijn zus weet daarover te vertellen. Eigenlijk is het in het licht van de vooroorlogse jaren opmerkelijk dat degenen, die het meeste durfden, die de meeste onderduikers helpen, de communisten en de gereformeerden zijn, uiterst

Ging Opa Barthel in de fout?

Vaak kom ik niet in Haarlem en als ik er ben mag ik graag door de Zijlstraat lopen. Als jochie op de HBS bracht ik voor ƒ0,25 per boek bestellingen rond voor een boekhandel uit die straat. Nieuwe boeken roken toen een beetje naar melkchocola soms, of naar vanille, niet zo chemisch zoals nu.   Een straat met geschiedenis, denk maar aan de overval op het distributiekantoor van mijn vader in 1944 http://barthelgezocht.blogspot.com/2018/08/de-biografie-van-mijn-vader-johannes_13.html . Via de Pandpoort liep ik ’s zaterdags naar de personeelsingang om mijn vader af te halen van zijn werk.    Pandpoort aan de Zijlstraat (Wikimedia, Publiek domein)   De straat komt uit op de Barteljorisstraat met het museum van Corrie ten Boom, ook vol geschiedenis. Mijn broer Wim en ik kochten in die straat onze rails voor de eerste opwindtreintjes van Fleischmann, later elektrisch.   In de Zijlstraat staat al eeuwenlang de herberg en verkooplokaal “De Gouden Leeuw”. De winkelpui beneden is vandaag de da