Doorgaan naar hoofdcontent

Een biografie van Hendrik Verrijk (68) 1782-1836

Waar vinden we Hendrik in de familie: mijn vader Johannes Jacobus Barthel (4) >>> Petrus Johannes Barthel jr. (8) >>> Petrus Johannes Barthel sr. (16) en zijn vrouw Petronella Verrijk (17) >>> Hendrik Verrijk (34) >>> Hendrik Verrijk (68)
Het is zeven oktober 1836 en we zitten bij de vrederechter – voor de betekenis van dit begrip, zie bij zijn zoon Hendrik (34), de post van 13 augustus 2018 - om de aangifte voor de successie in orde te maken. We, dat zijn:
“Hendrik Verrijk, Timmermansknegt, wonende mede te Haarlem.
Margaretha Verrijk, dienstbode, thans te Haarlem woonachtig.
En David Veen, Drogist 1) wonende mede te Haarlem, in qualiteit als bij besluit van het Collegie van Heeren Regenten van het Weeshuis der vereenigde doopsgezinde gemeente te Haarlem van den drie en twintigsten Augustus dezes jaars, benoemd tot voogd over de nog minderjarige Petronella Verrijk, dewelke in gemeld gesticht is opgenomen.”
2)
Dat zijn dus de drie nog levende kinderen uit het eerste huwelijk met Elizabeth de Lugt.
En dan volgt een opsomming van de waarde van de bezittingen op de sterfdatum door notaris meester Pieter Habé junior opgemaakt
“Huisraad, Meubelen, Inboedel, Linnen, Kleederen, enzoovoorts” ƒ 156,50
En op 17 september wordt een woonhuis aan de Lange Boogaardstraat
Wijk 4 nummer 919 geveild bij genoemde notaris voor                        ƒ 500,00 3)
Er is een begrafenisverzekering van € 100,00
maar de begrafeniskosten vallen mee,nl. ƒ 80,00                                      ƒ    19,00 4)
Totaal                                                                                                                                    ƒ  675,50

Omdat Hendrik in gemeenschap van goederen was getrouwd is de helft ad ƒ 337,75 voor de weduwe Maria Eijnous plus een kindsdeel ad ƒ 84,44 “waarover volgens Artikel 17 van de wet van den 2den December 1817 moet worden betaald vier percent."
En verder verklaren ze dat Hendrik geen overige bezittingen of vorderingen had “en te goeder trouw en naar waarheid zijn zij bereid deugdelijk van bovenstaand opgaven met eede of met ware woorden in plaats van eede te bevestigen.”
En dan moet er nog belasting betaald worden, natuurlijk: 4% “Hoofdbelasting” met een opslag van 38%. De met een minuscuul handschrift geschreven motivatie is helaas onleesbaar. En op 21 oktober 1836 komt Maria bij de vrederechter nog eens verklaren dat ze het begrepen heeft en dat alles klopt, waarvan akte nummer 143 getuigt.

Zie 1)

1) In het Museum Catharijneconvent in Utrecht hangt een groot schilderij van de hand van Jan Adam Kruseman uit 1834. Te zien zijn behalve een zestal weeshuiskinderen, de Binnenvader van het Doopsgezind Weeshuis te Haarlem en de regenten, onder wie de hierboven genoemde David Veen. Hij was ook regent van het Haarlemse Zuiderhofje. David stichtte in Haarlem een apotheek en drogisterij, welke zich ontwikkelde tot een groothandel in drogisterijen onder de firmanaam David Veen & Co. 5)
2) waarom mocht het meisje niet gewoon bij haar stiefmoeder blijven wonen?
3) vreemd: het huis werd op de veiling verkocht maar Maria bleef er gewoon in wonen, klaarblijkelijk testamentair geregeld
4) het verschil van een gulden is fooi
5) http://www.veen-genootschap.nl/Stamboom/veenstammen1frameset.htm?veenstammen1000015.htm#307

Reacties

  1. Hallo, wat leuk omdat van mijn voorvader te lezen. Mijn naam is Jacqueline Verrijk. Ik stam in rechte lijn af van Hendrik Verrijk. Zelf ben ik al jaren bezig om de Familie Verrijk in kaart te brengen. Nu de zoektocht weer opgepakt en eens gewoon Hendrik Verrijk gegoogeld ipv alle archieven.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dag Jacqueline. Dank voor je reactie. Op genealogieonline lees ik dat je waarschijnlijk afstamt van Hendrik Verrijk en Jannetje Maase. Volgens mij is dat inderdaad juist. Zij trouwden 16 november 1738 in Haarlem en kregen vier kinderen waaronder onze gemeenschappelijke voorouder Hendrik in 1750.
    Heb je nog de link kunnen leggen tussen Hendrik en de schilders Theodorus (Dirk) Verrijk en zijn vader Abraham?

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde

De biografie van mijn vader Johannes Jacobus (Jan) Barthel (4) 1903-1968 deel 3

DE TWEEDE WERELDOORLOG Inleiding Bij het verzamelen van gegevens rond de familie blijven veel vragen onbeantwoord. Het is immers kort na de oorlog - maar ook nog lang daarna - niet gebruikelijk dat er uitgebreid wordt stilgestaan bij de oorlogsperiode. “Het land moet worden opgebouwd; de handen uit de mouwen!” is het parool. Natuurlijk wordt er door de oud-verzetsstrijders wel herdacht, maar alleen tijdens de herdenking op 4 mei en op de vergaderingen en bijeenkomsten van de Bond van Oud Illegale Werkers (BOIW), waarvan mijn vader lid is geweest. Verder wordt er vooral gezwegen. Veel oud-verzetsstrijders komen daardoor in psychische problemen en ook mijn vader ontkomt niet aan een naoorlogse depressie. Dat is vanwege mijn toen nog jonge leeftijd mij ontgaan; mijn zus weet daarover te vertellen. Eigenlijk is het in het licht van de vooroorlogse jaren opmerkelijk dat degenen, die het meeste durfden, die de meeste onderduikers helpen, de communisten en de gereformeerden zijn, uiterst

Ging Opa Barthel in de fout?

Vaak kom ik niet in Haarlem en als ik er ben mag ik graag door de Zijlstraat lopen. Als jochie op de HBS bracht ik voor ƒ0,25 per boek bestellingen rond voor een boekhandel uit die straat. Nieuwe boeken roken toen een beetje naar melkchocola soms, of naar vanille, niet zo chemisch zoals nu.   Een straat met geschiedenis, denk maar aan de overval op het distributiekantoor van mijn vader in 1944 http://barthelgezocht.blogspot.com/2018/08/de-biografie-van-mijn-vader-johannes_13.html . Via de Pandpoort liep ik ’s zaterdags naar de personeelsingang om mijn vader af te halen van zijn werk.    Pandpoort aan de Zijlstraat (Wikimedia, Publiek domein)   De straat komt uit op de Barteljorisstraat met het museum van Corrie ten Boom, ook vol geschiedenis. Mijn broer Wim en ik kochten in die straat onze rails voor de eerste opwindtreintjes van Fleischmann, later elektrisch.   In de Zijlstraat staat al eeuwenlang de herberg en verkooplokaal “De Gouden Leeuw”. De winkelpui beneden is vandaag de da