Doorgaan naar hoofdcontent

De Jonge Aaltje van Roelof Nieboer (20.1) 1874-1939

Rechts "de Jonge Aaltje"
“DE JONGE AALTJE”, TOEN
Kijk, daar hebben we “de Jonge Aaltje”, een tjalk uit 1904, eigenlijk een dektjalk, dus zonder roef. 1) Waarschijnlijk is het schip als zeilschip gebouwd door de firma Huisman in Zwartsluis. De opdrachtgever was Roelof Nieboer, de oudste zoon van Elbert Nieboer (20) en Willempje van Essen (21), een broer van mijn opa Nieboer dus. In 1935 is het schip verlengd van ruim 19 naar meer dan 23 meter; dit werd vaak gedaan om het laadvermogen te vergroten. Zo kon de schipper met hetzelfde schip meer lading vervoeren en dus meer verdienen. Doordat er in deze tijd ook een ruwoliemotor geplaatst is had het schip ook genoeg vermogen om met de grotere hoeveelheid lading snel vooruit te komen. Aangezien hierdoor de woning van de schipper is komen te vervallen is er toen een roef geplaatst. 2)

“DE JONGE AALTJE”, NU
Vanaf 1978 is het schip in gebruik als woonschip, eerst met houten roef en nu met stalen roef. Ook heeft het schip een tijd twee masten gehad om mee te zeilen. Het schip is van alle gemakken voorzien, zelfs een ligbad is aanwezig. In het “achteronder” in de “kont” van het schip zit nog de originele betimmering van de woning van de eerste schipper. 3)

Bronnen:
1) Een roef is de oude scheepsterm voor de woonst of woning op een schip, het onderkomen voor de schipper en het gezin. De benaming roef wordt gebruikt voor binnenvaartschepen (Wikipedia)
2) http://www.schepencarrousel.nl/pages/schepen_jongeaaltje.html
3) www.dejongeaaltje.nl

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde
Een reactie posten
Meer lezen

De biografie van mijn vader Johannes Jacobus (Jan) Barthel (4) 1903-1968 deel 3

DE TWEEDE WERELDOORLOG Inleiding Bij het verzamelen van gegevens rond de familie blijven veel vragen onbeantwoord. Het is immers kort na de oorlog - maar ook nog lang daarna - niet gebruikelijk dat er uitgebreid wordt stilgestaan bij de oorlogsperiode. “Het land moet worden opgebouwd; de handen uit de mouwen!” is het parool. Natuurlijk wordt er door de oud-verzetsstrijders wel herdacht, maar alleen tijdens de herdenking op 4 mei en op de vergaderingen en bijeenkomsten van de Bond van Oud Illegale Werkers (BOIW), waarvan mijn vader lid is geweest. Verder wordt er vooral gezwegen. Veel oud-verzetsstrijders komen daardoor in psychische problemen en ook mijn vader ontkomt niet aan een naoorlogse depressie. Dat is vanwege mijn toen nog jonge leeftijd mij ontgaan; mijn zus weet daarover te vertellen. Eigenlijk is het in het licht van de vooroorlogse jaren opmerkelijk dat degenen, die het meeste durfden, die de meeste onderduikers helpen, de communisten en de gereformeerden zijn, uiterst
2 reacties
Meer lezen

Ging Opa Barthel in de fout?

Vaak kom ik niet in Haarlem en als ik er ben mag ik graag door de Zijlstraat lopen. Als jochie op de HBS bracht ik voor ƒ0,25 per boek bestellingen rond voor een boekhandel uit die straat. Nieuwe boeken roken toen een beetje naar melkchocola soms, of naar vanille, niet zo chemisch zoals nu.   Een straat met geschiedenis, denk maar aan de overval op het distributiekantoor van mijn vader in 1944 http://barthelgezocht.blogspot.com/2018/08/de-biografie-van-mijn-vader-johannes_13.html . Via de Pandpoort liep ik ’s zaterdags naar de personeelsingang om mijn vader af te halen van zijn werk.    Pandpoort aan de Zijlstraat (Wikimedia, Publiek domein)   De straat komt uit op de Barteljorisstraat met het museum van Corrie ten Boom, ook vol geschiedenis. Mijn broer Wim en ik kochten in die straat onze rails voor de eerste opwindtreintjes van Fleischmann, later elektrisch.   In de Zijlstraat staat al eeuwenlang de herberg en verkooplokaal “De Gouden Leeuw”. De winkelpui beneden is vandaag de da
Een reactie posten
Meer lezen