Kijk, het is midden december 1850 en daar komt P.J. senior ter wereld, nummer zeven in een rij van negen kinderen van vader Christiaan en moeder Johanna Maria Hagemans, daar aan de Kraayenhorstergracht in Haarlem.1)
OMA DE MEY
Op vrijdag 15 september 1871 trekt notaris Herman Obreen zijn jas aan en wandelt van zijn kantoor aan het Rapenburg – of misschien wel per koets, gezien zijn bijbanen en maatschappelijke functies zal hij niet onbemiddeld zijn geweest – naar het Arme Mannen- en Vrouwenhuis aan de Herengracht 2). Hij heeft daar een afspraak met Teuntje de Mey, die niet in staat is met het huwelijk van haar kleinzoon als enig overgebleven grootouder in te stemmen. De ouders van P.J. Sr. zijn namelijk al overleden en dus moet er een notariële akte komen waarin dit wordt geregeld. Blijkbaar is het ongerief van lichamelijke aard want Teuntje weet nog een keurige handtekening op de akte te produceren op haar leeftijd van 81. Ze zal de 92 nog halen!
CRISIS
Dus staan de nog net minderjarige P.J. - vrijgesteld van dienst in het leger vanwege broederdienst - en zijn zwangere bruid Petronella Verrijk voor de ambtenaar der Burgerlijke Stand. Ze hadden het niet best, zo blijkt uit de beide aktes van onvermogen, die bij de trouwakte zijn gevoegd. Dat was overal zo, er was wereldwijd crisis door de protectionistisch maatregelen en de sociale malaise, ondanks de latere uitvindingen aan het eind van de negentiende eeuw. Pas na de tweede industriële revolutie na de eerste wereldoorlog ging het beter 3).
IN DE KRANT
Op 9 februari 1904 staat er in het Haarlems Dagblad een oproep ter ondersteuning “van den ouden de Graaff, den krantenombrenger, het magere manneke met den hoogen pet op ’t hoofd, een pak nieuwsbladen onder den arm, dagelijks van ’s morgens vroeg” enz. enz. De man blijkt ziek te zijn en kan zijn werk niet meer doen. Een lezer roept “mede-Courantenlezers” op zich om de man te bekommeren en zodanig “plannen te beramen om hem een rustigen ouden dag te bezorgen”. Of dat gelukt is vermeldt de historie niet; ondertekend door P.J. Barthel.
HET EINDE
Aan de Gasthuisvest 47 in Haarlem staat het neoklassieke gebouw, dat volgens de gevelsteen in 1871 in gebruik is genomen als Sint-Elisabeth Gasthuis en volgens de overlijdensakte van 11 juli 1930 is P.J. daar ’s avonds om half negen overleden.4)
Bronnen:
1) BS Geboorten Haarlem aktenr.16-12
2) http://www.janvanhout.nl/pluche7/pers/plup_obreen_1075.htm
3) Geschiedenis van de Wereld deel 102 blz.2022 e.v.
4) BS Overlijden Haarlem aktenr.759
OMA DE MEY
Op vrijdag 15 september 1871 trekt notaris Herman Obreen zijn jas aan en wandelt van zijn kantoor aan het Rapenburg – of misschien wel per koets, gezien zijn bijbanen en maatschappelijke functies zal hij niet onbemiddeld zijn geweest – naar het Arme Mannen- en Vrouwenhuis aan de Herengracht 2). Hij heeft daar een afspraak met Teuntje de Mey, die niet in staat is met het huwelijk van haar kleinzoon als enig overgebleven grootouder in te stemmen. De ouders van P.J. Sr. zijn namelijk al overleden en dus moet er een notariële akte komen waarin dit wordt geregeld. Blijkbaar is het ongerief van lichamelijke aard want Teuntje weet nog een keurige handtekening op de akte te produceren op haar leeftijd van 81. Ze zal de 92 nog halen!
CRISIS
Dus staan de nog net minderjarige P.J. - vrijgesteld van dienst in het leger vanwege broederdienst - en zijn zwangere bruid Petronella Verrijk voor de ambtenaar der Burgerlijke Stand. Ze hadden het niet best, zo blijkt uit de beide aktes van onvermogen, die bij de trouwakte zijn gevoegd. Dat was overal zo, er was wereldwijd crisis door de protectionistisch maatregelen en de sociale malaise, ondanks de latere uitvindingen aan het eind van de negentiende eeuw. Pas na de tweede industriële revolutie na de eerste wereldoorlog ging het beter 3).
IN DE KRANT
Op 9 februari 1904 staat er in het Haarlems Dagblad een oproep ter ondersteuning “van den ouden de Graaff, den krantenombrenger, het magere manneke met den hoogen pet op ’t hoofd, een pak nieuwsbladen onder den arm, dagelijks van ’s morgens vroeg” enz. enz. De man blijkt ziek te zijn en kan zijn werk niet meer doen. Een lezer roept “mede-Courantenlezers” op zich om de man te bekommeren en zodanig “plannen te beramen om hem een rustigen ouden dag te bezorgen”. Of dat gelukt is vermeldt de historie niet; ondertekend door P.J. Barthel.
HET EINDE
Aan de Gasthuisvest 47 in Haarlem staat het neoklassieke gebouw, dat volgens de gevelsteen in 1871 in gebruik is genomen als Sint-Elisabeth Gasthuis en volgens de overlijdensakte van 11 juli 1930 is P.J. daar ’s avonds om half negen overleden.4)
Bronnen:
1) BS Geboorten Haarlem aktenr.16-12
2) http://www.janvanhout.nl/pluche7/pers/plup_obreen_1075.htm
3) Geschiedenis van de Wereld deel 102 blz.2022 e.v.
4) BS Overlijden Haarlem aktenr.759
Reacties
Een reactie posten