Doorgaan naar hoofdcontent

De verbouwing week 11

Toch wel weer een druk weekje:

DE ELEKTRICIEN
De stallamp
Marc had even een gaatje in zijn agenda en dus gelegenheid om onze stallamp buiten te installeren. Gelukkig zit er in de ledlamp een dag/nacht sensor dus die hoefde er niet meer in. Nou ja, in het armatuur dan. Hij vond de keuken erg mooi en was blij dat de montage van de plank met inbouwspotjes zo goed gelukt was, want dat was een hele klus.

VIER TUINLIEDEN
De ruïne is intussen veranderd in een terras bij de openslaande deurtjes van de keuken, een terras in de vorm van een kwartcirkel achter/naast de uitbouw, het vervangen van 400 (!) afzettingspaaltjes langs de borders én de afvoer van de rommel. Bovendien is er vier meter van de ligusterhaag verwijderd en daarvoor in de plaats is een mooi schutting geplaatst met veel privacy.

Marcel graaft

Rob van der Heijden (rechts) en zijn maatje: paaltjes meppen

En Marco kortwiekt alvast de krulwilg in de voortuin

Terras 1

En terras 2

EEN DEURMATTENMAN
Ja, die kwam ook nog want de voordeurmat heeft het niet overleefd; met voeten getreden

TWEE KEUKENJONGENS
O ja, de keuken is ook af, een niet onbelangrijk detail, natuurlijk. Twee man uit Nunspeet, Jarno en Klaas hebben de stapel dozen omgetoverd tot een bruikbaar geheel. Bitterballen wilden ze niet, ze hadden hun eigen broodjes bal…
Klaas (links) en Jarno van Arma Keukens

Enfin, na enig uitleg functioneert alles en vooral de productie van ijsblokjes met behulp van de koelkast is onderwerp van grote hilariteit. Je moet je glas goed hoog houden anders vliegen de (ijs) brokken je om de oren. Fijn dat we tegels op de vloer hebben.





WEER DROGEN
En verder is het wachten op de parketteur, die op 1 april de houten vloer in de woonkamer komt renoveren. Dan moet de vloer na het schuren, voorbehandelen – twee keer in twee dagen – en lakken op de derde dag minstens drie dagen drogen voordat je er met je schoenen op mag lopen. Dat betekent dat de meubels pas op 8 april terug kunnen komen want die verhuisjongens lopen meestal niet op pantoffeltjes.

Reacties

  1. Wauw!!! Wat een prachtig resultaat mensen.
    Plaatjes van de keuken kunnen zo in een voornaam keukentijdschrift.
    Mooi!!, in 1 woord. En zo te zien ook fijn praktisch ingericht.
    Wat zal dat nog lang duren tot 8 april... (!)
    Liefs Frits en Gesiena

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde

De mezenkast Update 18 juli 2021

In maart kreeg ik voor mijn verjaardag een mooi cadeau: een minicamera voor de mezenkast in de lijsterbes in de achtertuin. Daar hebben we al jaren succesvolle broedsels van koolmezen.  Aanvankelijk bleef de kast dit jaar onbewoond vanwege de kou in de lente maar half april was het zo ver. Er werden wat takjes naar binnen gegooid, die af en toe weer werden verplaatst.   Hoopvol keken we regelmatig naar het scherm van de iPad: er gebeurde niets meer.   “Zeker opgevreten door de katten” , mopperden we, hoewel we toch een kattengordel om de stam van de boom hadden laten bevestigen.  Tot onze verbazing bleken de koolmezen vorige week toch weer aan het werk te zijn gegaan. Of het ging om het zelfde koppel is niet bekend. Ze hebben ten slotte geen rugnummer.   Intussen is er een laag van mos, kleine takjes en hondenhaar ontstaan, dat door het vrouwtje wordt verbouwd tot een nestje. We noemen haar Neeltje.  De rol van de man (Arie) is tot nu toe alleen die geweest van – mede - aangever van

Ik had een oom...

Lang geleden maakte de schrijver Godfried Bomans deel uit van een panel in het radioprogramma Kopstukken. Mensen uit het publiek konden hem vragen stellen en vaak begon Bomans na enkele seconden wachten met "Ik had vroeger een oom..." om daarmee zijn betoog te beginnen. Nu had ik vroeger óók een oom en die bezat een motor, kijk maar: We zien hier Hendrik Christiaan (Henk) Barthel, een broer van mijn vader. De motor is een 500CC TWN S uit 1925, topsnelheid 130 kilometer per uur; TWN staat voor Triumph Werke Nürnberg. Waarom nu dit verhaal? Welnu, onlangs wilden mijn oudste zoon en zijn vriend mijn gereedschapskist lenen om een oude motor aan de praat te krijgen, die de vriend op de kop had getikt. Na enig sleutelen was hij erin geslaagd en het één en ander is op film vastgelegd. Zet het volume van je luidsprekers maar wijd open en luister vooral naar de claxon. Enjoy!