Doorgaan naar hoofdcontent

Kolkstraat 11 in Nijkerk

HUISNUMMER 476, KADASTRAAL BEKEND: SECTIE B NUMMER 825



Dit is de winkel in serviezen en aardewerk van mijn oudtantes Aal en Co Nieboer in Nijkerk, 1) dat ergens eind vorige eeuw is afgebroken om plaats te maken voor nieuwbouw. Het pand is lang in het bezit geweest van de familie Nieboer. Voor zo ver ik heb kunnen nagaan was Roelof Peters Nieboer (1742-1834) in 1829 de eerste eigenaar 2) en zijn dochter Gerarda (1791-1866) erfde het in 1834 na het overlijden van haar ouders. 3) Ze woonde als weduwe van de chirurgijn Johan David Reichard 4) toen al in met haar dochter Aleida. Na haar overlijden zien we dat haar neef Roelof Nieboer (1812-1887) 5) het pand bewoont waarna diens zoon Peter (1851-1923) 6) er een winkel heeft. Peter was ongehuwd en liet geen bloedverwanten in de rechte linie na. Hij bepaalde in zijn laatste wil dat de gehele nalatenschap inclusief “het Onroerend goed te Nijkerk, bij het Kadaster dier Gemeente bekend in Sectie B, onder de nummers 825 en 3489 te zamen groot 2 aren 79 centiaren “ – Kolkstraat 11 dus - met een geschatte verkoopwaarde van ƒ 3.400 ten goede komt aan zijn nichten Jacobje Nieboer en Aaltje Nieboer, mijn oudtantes dus. 6)

Bronnen:
1) de foto komt uit het familiearchief van mijn neef Henk Nieboer waarvoor dank
2) Bevolkingsregister Nijkerk 1830-1840 via Familysearch image 757
3) Memorie van Successie 16 december 1834 via Gelders Archief
4) Burgerlijke Stand Overlijden Nijkerk aktenummer 89
5) Bevolkingsregister Nijkerk 1850-1860 via Familysearch image 572
6) Memorie van Successie 9 juli 1924 via Gelders Archief

Reacties

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde

De mezenkast Update 18 juli 2021

In maart kreeg ik voor mijn verjaardag een mooi cadeau: een minicamera voor de mezenkast in de lijsterbes in de achtertuin. Daar hebben we al jaren succesvolle broedsels van koolmezen.  Aanvankelijk bleef de kast dit jaar onbewoond vanwege de kou in de lente maar half april was het zo ver. Er werden wat takjes naar binnen gegooid, die af en toe weer werden verplaatst.   Hoopvol keken we regelmatig naar het scherm van de iPad: er gebeurde niets meer.   “Zeker opgevreten door de katten” , mopperden we, hoewel we toch een kattengordel om de stam van de boom hadden laten bevestigen.  Tot onze verbazing bleken de koolmezen vorige week toch weer aan het werk te zijn gegaan. Of het ging om het zelfde koppel is niet bekend. Ze hebben ten slotte geen rugnummer.   Intussen is er een laag van mos, kleine takjes en hondenhaar ontstaan, dat door het vrouwtje wordt verbouwd tot een nestje. We noemen haar Neeltje.  De rol van de man (Arie) is tot nu toe alleen die geweest van – mede - aangever van

Ik had een oom...

Lang geleden maakte de schrijver Godfried Bomans deel uit van een panel in het radioprogramma Kopstukken. Mensen uit het publiek konden hem vragen stellen en vaak begon Bomans na enkele seconden wachten met "Ik had vroeger een oom..." om daarmee zijn betoog te beginnen. Nu had ik vroeger óók een oom en die bezat een motor, kijk maar: We zien hier Hendrik Christiaan (Henk) Barthel, een broer van mijn vader. De motor is een 500CC TWN S uit 1925, topsnelheid 130 kilometer per uur; TWN staat voor Triumph Werke Nürnberg. Waarom nu dit verhaal? Welnu, onlangs wilden mijn oudste zoon en zijn vriend mijn gereedschapskist lenen om een oude motor aan de praat te krijgen, die de vriend op de kop had getikt. Na enig sleutelen was hij erin geslaagd en het één en ander is op film vastgelegd. Zet het volume van je luidsprekers maar wijd open en luister vooral naar de claxon. Enjoy!