Doorgaan naar hoofdcontent

Nog eens er op uit!

In mijn post van 16 juni zagen we al mooie bermplanten maar vanwege de droogte van de afgelopen weken verwachtte ik niet veel nieuwe. Dat was een grote vergissing, want kijk maar eens om te beginnen naar deze prachtige grote wederik, een opvallende soort naast de bloeiende kattenstaarten. Grote wederik heeft in zijn gele bloemen een rode vlek, wat haar onderscheidt van de andere wederikbloemen.

Grote wederik (Lysimachia vulgaris)

Grote kattenstaart (Lythrum salicaria)

De gewone engelwortel kan erg groot worden en lijkt in eerste instantie wat op gewone berenklauw

Gewone engelwortel (Angelica sylvestris)

Er stond wat geels in de berm en dacht: kijk, heelblaadjes! 😂 Hoe men toch aan die naam is gekomen? Wel, de plant werd vroeger gebruikt ter bestrijding van dysenterie en je vindt het terug in de Latijnse naam Pulicaria dycentirica

Heelblaadje (Pulicaria dysenteria)

Een thee van koninginnekruid werd vroeger gebruikt tegen verkoudheid en als laxeermiddel. In grote hoeveelheden tast hij de lever aan en kan leverkanker veroorzaken. Oorspronkelijk werd deze plant leverkruid genoemd.

Koninginnekruid (Epatorium cannabinum)

In de zomer kun je op vochtige graslanden, langs oevers en in vochtige bosranden de roomwitte sterk vertakte tuilen van de Moerasspirea vinden. Het zijn planten die tamelijk hoog kunnen worden tot rond de 1,20 m hoog

Moerasspirea (Filipendula ulmaria)

Over een maand of zo ga ik weer eens kijken of ik andere bermplanten kan ontdekken, want voor mij is dit ook een onontgonnen gebied. Maar wel erg leerzaam. En nu maar wachten tot het eindelijk eens gaat regenen (liefst 's nachts natuurlijk😉)

Reacties

  1. Dag Cees,
    Ik zou er een boek van maken en uitgeven.... al dat wonderschoon in onze natuur...die jij zo prachtig in kaart (en foto) brengt.
    Liefs Gesiena

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mooi hè; en allemaal gratis voor niks. Gewoon op je fiets stappen, je neus er in stoppen en de vitamine D krijg je er ook nog eens bij.
      Kus

      Verwijderen
  2. Wat een prachtige foto’s!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Andries Derks Homan en Marchje Jans Lovise

  INHOUD : De Witte Wieven Auguste Rodin Vastgoed van Jan Hendrik Lovise Het verdwenen land Verkoop roerende goederen Levende have Bronnen   DE WITTE WIEVEN Het is mooi weer en we gaan een eindje fietsen.    Het landschap hier in het noorden van Drenthe is afwisselend: we zien percelen met dan weer landbouw, veeteelt en hier en daar wat bos. De wegen zijn smal maar doordat het erg stil is heb je daar geen last van.    Net als in het westen moet je opletten voor de razende racefietsers. De onvermijdelijke vlaggen op z’n kop ontbreken ook hier niet: ‘blauw wit rood, boer in nood’. De huidige bebouwing met fraaie bungalows afgewisseld met gerestaureerde oude boerderijen staat in schrille tegenstelling tot de armoe van vroeger.    We slaan een zijweg in maar dat het een onverstandige keuze is zal spoedig blijken. De weg wordt steeds smaller en hobbeliger en het terrein loopt langzaam op. Bovendien verdwijnt de zon achter de wolken en een kil oostenwindje voert een natte damp aan. Verde

De biografie van mijn vader Johannes Jacobus (Jan) Barthel (4) 1903-1968 deel 3

DE TWEEDE WERELDOORLOG Inleiding Bij het verzamelen van gegevens rond de familie blijven veel vragen onbeantwoord. Het is immers kort na de oorlog - maar ook nog lang daarna - niet gebruikelijk dat er uitgebreid wordt stilgestaan bij de oorlogsperiode. “Het land moet worden opgebouwd; de handen uit de mouwen!” is het parool. Natuurlijk wordt er door de oud-verzetsstrijders wel herdacht, maar alleen tijdens de herdenking op 4 mei en op de vergaderingen en bijeenkomsten van de Bond van Oud Illegale Werkers (BOIW), waarvan mijn vader lid is geweest. Verder wordt er vooral gezwegen. Veel oud-verzetsstrijders komen daardoor in psychische problemen en ook mijn vader ontkomt niet aan een naoorlogse depressie. Dat is vanwege mijn toen nog jonge leeftijd mij ontgaan; mijn zus weet daarover te vertellen. Eigenlijk is het in het licht van de vooroorlogse jaren opmerkelijk dat degenen, die het meeste durfden, die de meeste onderduikers helpen, de communisten en de gereformeerden zijn, uiterst

Ging Opa Barthel in de fout?

Vaak kom ik niet in Haarlem en als ik er ben mag ik graag door de Zijlstraat lopen. Als jochie op de HBS bracht ik voor ƒ0,25 per boek bestellingen rond voor een boekhandel uit die straat. Nieuwe boeken roken toen een beetje naar melkchocola soms, of naar vanille, niet zo chemisch zoals nu.   Een straat met geschiedenis, denk maar aan de overval op het distributiekantoor van mijn vader in 1944 http://barthelgezocht.blogspot.com/2018/08/de-biografie-van-mijn-vader-johannes_13.html . Via de Pandpoort liep ik ’s zaterdags naar de personeelsingang om mijn vader af te halen van zijn werk.    Pandpoort aan de Zijlstraat (Wikimedia, Publiek domein)   De straat komt uit op de Barteljorisstraat met het museum van Corrie ten Boom, ook vol geschiedenis. Mijn broer Wim en ik kochten in die straat onze rails voor de eerste opwindtreintjes van Fleischmann, later elektrisch.   In de Zijlstraat staat al eeuwenlang de herberg en verkooplokaal “De Gouden Leeuw”. De winkelpui beneden is vandaag de da